Schoon en vies.

Ja eerst maar even die blouse. Want dat was een goeie tip in de reacties gisteren van Mevrouwtje Onkruid, om dat eraf te krijgen met een citroen. Ik heb wel vaker van die onmogelijke vlekken, van bieten of van rode wijn of vlierbessen ofzo, van die vlekken die er bij mij dan nooit meer helemaal uitgaan. Ondanks netjes weken met koud water. Je blijft het altijd een klein beetje zien en de lol is er dan helemaal vanaf van zo´n mooi shirtje.

Maar nu  ..... eerst natgemaakt, en toen citroensap erop gedruppeld. Daarna ging hij in de was, gewoon op 40 graden, met mijn zelfgemaakte wasmiddel waar dus geen vlekkenmiddel en geen bleekmiddel in zit.

En kijk!! t Lijkt wel een reclame! Zo mooi schoon, geen spoor meer te zien van die aardbeien! Nou dat was dus een hele duurzame tip van Mevrouw Onkruid en daarom deel ik hem even! :D

Citroensap is een prima vlekkenmiddel!! :D

En vervolgens had ik vanmorgen nog een heel vies werkje. Er zijn weer schapen op de hei, en daarom moest ik de laatste composthoop opzetten. Haha dat klink onlogisch ... maar ... ik zal het even uitleggen. De mest die ik hier nu nog heb liggen is oude mest, van vorig jaar. En die kan ik dit jaar dus gebruiken op de tuin. Dus die ga ik nu vermengen met ander materiaal, om daar een laatste composthoop voor dit jaar van te maken.

En de nieuwe mest, die die schapen nu allemaal aan het uitpoepen zijn op de hei, die kan ik pas volgend jaar gebruiken. Want verse mest wil je niet meteen op je tuin. Dus, de oude mest wordt opgeruimd, om plaats te maken voor de verse mest, over een paar weken.

Dat is helemaal geen vies werkje trouwens, met die oude mest. Dat is helemaal droog en geurloos geworden. Soms is het zelfs ver-ast, door de hitte van het composteren. Maar wat wel vies is is de plantengier, die ik eroverheen giet. Man man man wat een vliegen walhalla is dat. Ik werd overvallen door zwermen vliegen toen ik die gier ging overgieten in kleinere emmers.

En stinken!!

Maar het is een geweldig middeltje. Om je tuin bij te voeden, maar ook om in de compost te gebruiken. Het composteren gaat sneller, omdat er allerlei nuttige gisten en bacteriën in die gier zitten.

Die vliegen, die gingen natuurlijk allemaal met mij mee naar de composthoop. Ik ben dan altijd heel blij dat niemand dat ziet. Zo'n zwerm vliegen steeds achter je aan ....

De vijver kreeg ook een opknapper. Het was een groot woud van onkruid geworden, en de vijver was overwoekerd door een bepaalde waterplant. Had ik al verteld dat alle visjes door de reiger zijn opgegeten? Nee? O, nou dat zijn ze ... helaas .... en nu krijgt de vijver haast geen aandacht meer. Het was droevig ....

Nu is het onkruid een beetje bij gesnoeid, en de helft van de waterplanten is eruit getrokken. Al dat groen is blijven liggen op de rand, en daar heb ik een dun laagje kostbare compost overheen geschept. Zodat er ook es wat anders wil groeien dan alleen maar kweekgras enzo. Er zijn nu korenbloemen geplant.

Er moet alleen nog wat water in gespoten, want het staat zo laag. Zelfs de bijen drinken er niet meer ....

Kijk es ... de pompoenpitjes, die hier met handjesvol waren gezaaid, komen op. Nu is het een kwestie van uitdunnen. En een stuk of vier laten staan, en daarvan dan later weer drie weghalen. Zo kun je voorkomen dat al je jonge pompoenen worden opgegeten door slakken. Véél zaaien, dan blijft er altijd genoeg over.

Wij hebben in deze weken altijd nogal bizarre menu's. Omdat er altijd zo'n samenraapseltje van groente mee naar huis gaat. De eerste tuinbonen, een paar handenvol. Als je die dopt blijft er net een soepkom aan boontjes over. Maar lekker!!

Ik kook ze mee in de rijst, de laatste tien minuten.

En de rabarber wordt compote, met wat aardbeien en wat munt-blaadjes. Ja en flink suiker!

En dan die die sla met de bosuitjes ... en een stukje worst, op verzoek, en dan krijg je dus zoiets ....

..... dat bedenk je toch niet! Maar het was weer prima te eten. En de rabarber kon ook weer over die cake!