Juni

Mocht je je misschien afvragen waar toch die mooie tekeningen zijn gebleven, die ik altijd op de éérste van de maand liet zien ... nou, dat boek, met al die tekeningen en tekstjes erin ... dat ben ik kwijt. Helaas. Per ongeluk weggedaan. Zo jammer .... want bij juni stonden juist de mooiste tekeningen, zal je net zien!

Juni ... de zesde maand. De maand waarin het warm zou moeten worden maar ja dat weet de natuur niet he, dat dat eigenlijk moet. De natuur die doet maar wat! Maar het lijkt erop dat we het toch gaan beleven deze week ... warmte .....

Op de tuin is het een vrolijke boel. Er gaat in mijn ogen dan mischien van alles fout, maar de planten en dieren zijn vrolijk. Die vinden alles best, die zijn blij met de regen en met al het licht .... en ze snappen niks van mijn geklaag over .... kolen die niet zo best opkomen bijvoorbeeld ...

.... en over de Lupine, die te weinig licht krijgt, en daardoor heel hard omhoog gaat groeien, en dan stomweg omvalt. Te lang en te dun. Tja .... het is en blijft een bos tuin, met eigenlijk te weinig zon uren. De meest ideale plek voor een groentetuin is natuurlijk het platteland. Hooguit een strook lage bosjes om je tuin, maar de hele dag ... licht licht licht!

Al dat bos hier ook! 

Neem nou het lieveheersbeestje. Hij is dolgelukkig dat de zwarte luis eindelijk gekomen is in de tuinbonen. Al zó lang zat hij erop te wachten. Maar ineens ... ziet hij mij die toppen vol met luis er domweg afplukken, en de rest van de luis wordt doodgedrukt. ´Heeee!! Ons eten!!`

Sorry kevers .... maar het is ook mijn eten! En die luizen wil ik daar niet in. 

Ik werk nu met twee emmertje, in de éne gaan de schone topjes, voor in de soep. En in het andere emmertje gaan de luizige topjes. Die gaan niet in de soep! :D

Later maak ik me wéér niet populair bij de lieveheersbeestjes, als ik een groot deel van hun waardplant, de brandnetel, weghaal. Het kevertje wil daar graag zijn eitjes op leggen. Maar ja ik zit met die bijen, en hun kasten worden overwoekerd door de brandnetels en het kleefkruid.

De imker moet er bij kunnen. En de bijen zelf hebben een beetje een open aanvliegroute nodig. Dus ik haal een dikke kruiwagen met netels weg. Er blijft genoeg over voor de andere insecten. 

Maarrrrr .... ik knijp hem ook wel een beetje ... de bijen zijn heel erg druk ... ze hebben zeker een verjaardag ofzo ....

En ik ben niet uitgenodigd ... ik voel dat ik stoor. Grappig, je leert dierengeluiden herkennen ... als ik dichterbij kom wordt het gezoem anders van toon. Grimmiger. Dus .... maar stoppen met snoeien daar in die hoek. Je moet het lot niet tarten!

Maar die bak met onkruid komt heel goed van pas. Want in deze periode, mei, juni, zijn planten echte veelvraten. Ze kunnen dan wel wat extra's gebruiken. En wat ze het liefste eten ... zijn andere planten! Ja, echte kannibalen zijn het. Dus al het onkruid wat je zo snoeit op je tuin, leg dat in je gierton. Een bak regenwater ergens in een ver weg hoekje (want het gaat stinken) en gebruik die groene drab als voedsel voor je bladgewassen. Wel verdunnen! 

Ik 'gier' de tuin regelmatig, zo om de twee weken, tot aan de langste dag. Bij voorkeur als het regent of gaat regenen, want dan is de stank wat sneller weg. Niet dat dat mij wat uitmaakt, het is een echte plattelandsgeur, als van koeienmest, maar ja ik zit hier wel op het terrein van de sportschool ... dussss

Verder had ik ook weer iets stoms gedaan, namelijk een hele serie zadenpakjes buiten in de regen laten liggen. Pfffff, nou die kan je weggooien ... of ... meteen zaaien?

De zaden van de Butternut pompoen gaan dan maar meteen de grond in. En in plaats van één zaadje, leg ik een heel handje in elk gat. Want de slakken eten veel van mijn pompoen zaailingen op, en ik dacht als er nu vier of vijf tegelijk opkomen, dan hebben ze misschien aan drie genoeg, en kan er eentje het werk afmaken!

Ook weer iets om te proberen. Die zaden kan zijn toch niet meer te bewaren.

De peulen zijn nu zo'n beetje volwassen, ze staan volop in bloei. En kijk hoe mooi de bloemen van de capucijners zijn. Prachtig paars en roze.

Ja er komt weer geen eind aan het tuinnieuws vandaag. Zo waren er ook nog ...  de sneue raapjes. Die meirapen ... elke keer gaat dat fout bij mij. Net als de radijzen. Allebei worden ze steeds opgevroten, ik denk door de larve van de koolvlieg. Als ik ze nu nóg een keer zaai dan is die larve waarschijnlijk wel weg ... maar dan is het weer te laat voor meiraap en radijs. Helaas. Want ze zijn beide zo lekker.

Een paar van die sneue raapjes gaan mee naar huis. Ja en wat doe je dan met die ondermaatse aangetaste rapen?

Recept met sneue raapjes.

was en schil de raapjes en snij de lelijke stukken weg. Bak kleine gehaktballetjes rondom bruin en voeg daar de raapjes in plakjes gesneden aan toe. Kijk vervolgens wat je nog in de groente la hebt liggen aan restjes groente van het weekend ... en voeg dat allemaal toe aan de rapenmix. 

Heb je nog wat kruiden in de tuin staan? Salie? Wijnruit? Oregano? Handjevol kruiden erbij, peper en zout, deksel erop, en laten garen. Vlak voor het opdienen een scheut room erbij (als je het kosher wilt houden neem je kokosroom), doorwarmen, en dien op met een schep verse aardappelpuree.

Kijk es aan .. die rapen zijn helemaal opgeblankt!