Een grote dikke gele rups kruipt door ons huis. Hij hoort bij het afzuigsysteem, dat bij het sloopwerk van de badkamer wordt gebruikt.
Negen jaar geleden vonden wij de badkamer die we in dit huis aantroffen eigenlijk nog wel prima. We hadden toen zoveel te verbouwen dat de badkamer dus maar bij het oude bleef. Maar nu ging er toch het een en ander stuk en aan het rammelen, en nu krijgen we dan een nieuwe badkamer.
En ineens weet ik weer hoe zo'n hekel ik ook alweer had aan verbouwingen. Bweeeh .... overal troep in huis, alle deuren open, enorme herrie.
Een kast met een grote gele rups.
De rups kruipt uit het raam naar buiten en als Mike de sloper aan het werk is spuit uit de rupsenbips een dikke wolk stof. Zo krijgen we dat niet in huis. En Mike krijgt het niet in zijn longen.
En ondertussen hadden we Wolfje ook deze week weer even te logeren. Want Poek was een paar dagen naar Spanje, en papa Steijn zit nog met die geopereerde knie.
Dus van klussen kwam deze week niet zoveel.
Gisteren zijn Wolfje en papa bij andere opa en oma gaan logeren en vandaag had ik weer een paar uur voor de tuin. Ik wilde bomen planten.
Er lag nog een hele stapel wilgen en hazelaars, allemaal opschot-boompjes die ik zo hier en daar heb opgegraven. Die zijn vanmiddag allemaal uitgeplant in het nieuwe bos. Ook heb ik de omheining om het bos verplaatst, zodat er nog een paar honderd vierkante meter is bijgekomen waar ook bomen komen.
De wilgen en hazelaars zijn erg belangrijk voor insecten. Ze bloeien erg vroeg, soms eind januari al. Voor bijen en hommels is dat de eerste stuifmeel die er te halen is. Krachtvoer!
Ook had ik nog een paar kleine patio fruitboompjes in potten staan, die over waren van een Prachtlint project van al maanden geleden. Ik heb ze al die maanden verzorgd en water gegeven en was er nu wel klaar mee. Hopla, ook die gaan de grond in!
Elk jaar gaat er méér uit eigen tuin in. Het enige wat er dit keer nog aan winkelspul in ging was een half potje room, boter, en wat kaneel.
Voor het deeg nam ik 120 gram boter, paar lepels honing, snuf zout, één ei, en 250 gram mais-roggemeel. Dat kun je wel zien, het is vrij donker van kleur. Bloem gebruik ik zelf eigenlijk nooit meer. We hebben nog wel een pakje in huis, dat is voor als Paul pannenkoeken bakt. Want hij kan niet uit de voeten met mijn grove meel.
Het werd dus een echte herfsttaart!
De peertjes zijn overigens niet uit onze eigen tuin. Ze zijn van de overburen. Maar volgend jaar hebben we ook eigen stoofperen!
Nou, bijna half elf alweer. Kijk, de rups slaapt ook.
0 reacties:
Een reactie posten