Bijzondere zaken.

on dinsdag 12 november 2024





De sportlessen op maandagochtend zijn weer begonnen. Er zijn weer nieuwe dames bij en de groep bestaat nu uit zestien dames. Om iets vóór half negen druppelen de dames binnen en gaan rondjes lopen, en kletsen. En ik zet attributen klaar.


Het is een fijne groep. Ze doen flink hun best al lukt niet altijd alles meer, vanwege leeftijd of fysieke klachten. Soms gaat iemand even op de bank zitten, uitrusten, en doet later weer mee.



Na die les is het wekelijkse uurtje koffie drinken met de overbuurtjes. Daarna poets ik het huis, doe de was en bedden, en 's middags is er meestal nog wel een uurtje voor de tuin. De maandag vliegt altijd om! 
 
 



Er is op de tuin nog steeds iets te oogsten. Vandaag heb ik kruiden gesneden. Vooral selderij en peterselie. Dat groeit gewoon door met de kou. En de koriander is zelfs alweer aan het ontkiemen. Bijzonder!


Ook heb ik zaadjes geoogst, van de venkel. En natuurlijk ook weer de broccoli roosjes. Ze worden wel steeds kleiner. Maar toch nog elke week een maaltje broccoli. 


Oók bijzonder! 






Thuis heb ik de kruiden meteen uitgezocht. Ik was ze niet af. De planten hebben veel regen gehad en zijn goed schoon gespoeld. En ik wilde er meteen verse kruidenpasta van maken en dan wil je de kruiden zo droog mogelijk hebben. 


Wel heb ik de beestjes eruit gezocht.




De kruiden zijn verdeeld in twéé porties. Eén deel ga ik drogen voor kruidenpoeder. En het andere deel is in de keukenmachine vermalen met een zelfde gewicht aan zout. Dat werd dus verse kruidenpasta. Die moet je in de koelkast bewaren. Het blijft dan wel een half jaar goed.


Het voordeel van deze pasta is dat alle gezondheid van de kruiden erin bewaard blijven. Inclusief de enorme hoeveelheden mineralen en vitaminen, vooral vitamine C, in deze kruiden. Wat je ook kunt doen is het metéén vers invriezen. Dan blijven de vitaminen ook bewaard.







En we hadden weer een bijzondere soep vandaag. Ik wilde maissoep maken, maar we hadden nu ook die broccoli. Dus werd het mais-broccolisoep. Welja, waarom niet. 


Maissoep is makkelijk. Ik nam een zak van onze eigen zoete mais, die afgelopen zomer rauw is ingevroren. Maar je kunt ook prima een pot maiskorrels kopen. Die mais verwarm je dan in het eigen kookvocht. 


Ik had in het kokende water eerst de broccoli beetgaar gekookt, toen dat eruit gehaald en de bevroren mais erin. Na 1 minuut koken is de mais gepureerd en toen door de roerzeef gehaald om de velletjes eruit te krijgen. En dan heb je, met dus alléén maar de zoete mais en water, al een heerlijke crèmige soep. 










Maar natuurlijk ga je dat dan nog opleuken. 


Bij mij ging dus die broccoli erin, in kleine stukjes gesneden. En natuurlijk een theelepeltje van die verse kruidenpasta. En nog wat feta, en wat peper.


Het was weer een prima soepje. Met zelfs een gezichtje erin!




En de rest van de kruiden ligt nu op een dienblad, gewoon in de keuken. Elke keer als ik er langs loop hussel ik het wat door elkaar. Na een tijdje is het dan knisperdroog. En dan maal je het, vermengt het met hetzelfde gewicht aan zout en misschien nog wat peper, en je hebt een gezonde smaakmaker.


Wel is de vitamine C wat minder, bij gedroogd kruid. Maar nog wel méér dan wanneer je het kookt. 

 



Het venkelzaad moet nog drogen. En dan zijn we wel zo'n beetje klaar met zaden verzamelen. Op de tuin staan nog wel zonnebloemen. Maar die blijven staan, de zaden zijn voor de vogels. Ik heb er wel een stuk of wat gedroogd, maar daar zitten de vogels ook al bij.


Nou voorlopig heb ik geen tijd om ze te pellen. Als het zover is dan zien we wel weer of de vogels wat voor ons hebben overgelaten.







Brit en ik liepen vandaag weer langs ons Gouden Weggetje. Dat is een pad met veel berken. En die zijn nu op hun mooist. Als de zon schijnt is het net een gouden laan. 


Ik word er heel blij van. 







Een bijzondere plek.


De kranten die ik op de tuin leg om onkruid te onderdrukken zijn bijna op. Vandaag gingen de kranten van afgelopen week erop. Al het nieuws kwam nog een keertje voorbij. Daar werd ik dan weer wat minder blij van ....  





.... dat die man nu ook gewoon bij mij op de tuin ligt .... 


Maar goed. Wij gaan gewoon door met ons werk en vooral met bomen planten. En gelukkig ben ik hier op de tuin eigen baas. En kan ik de zaken gewoon onder een dikke laag compost bedekken. 


 




Het zelf beter doen, dat is de enige manier. Las ik ergens. Nou, dat gaan we zeker doen.  


Met de blik op de mooie dingen!


0 reacties: