Zo enthousiast als ik ooit begon aan Moeskers Moestuin, nu alweer bijna drie jaar geleden, nét zo enthousiast neemt de natuur op dit moment de tuin weer stukje bij beetje van mij over, nu ik er maar zo weinig kom ....
Het is en blijft een bostuin, een groentetuin midden in een wild gebied. Zo´n tuin die alleen maar in stand gehouden kan worden met continue zorg en aandacht, en minstens elk half jaar een dikke laag compost.
Doe je dat niet, dan is je groentetuin zó weer weg!
Tja, het is zoals het is. Het lukt mij niet, ondanks al het geploeter, om zoveel tuinen en zoveel projecten én onze verhuizing naar de boerderij, om dat allemaal goed te laten lopen. Je moet keuzes maken.
Afgelopen mei bijvoorbeeld, toen het warm weer was geweest, met daarna ineens véél regen, ja dan weet je als tuinder wel, dan krijg je dus een slakken explosie. En daar kan je best wat aan doen, namelijk .... élke ochtend en élke avond braaf met een emmertje over de tuin lopen en alle slakken weghalen. En ergens ver weg weer uitzetten.
Maar dat heb ik niet gedaan. Dus nu zijn mijn boontjes weg. En de sla, en de kolen.
Het is heeeeeeel verleidelijk .... om deze tuin aan de natuur te laten, en helemaal te focussen op de nieuwe tuin in Punthorst.
Dág Moeskers Moestuin! Dankjewel voor drie leuke leerzame jaren!
.... maar nee! Er is hier nog een hele bak met compost, en er zijn nog planten die het goed doen.
Okee. Rebound!! We gaan nog één keertje de hele tuin wieden, alles wat er hoopvol uitziet krijgt een schep compost, en we proberen nog één laatste keertje om een mooie eetbare oogst te halen, hier uit deze bijzondere moestuin op deze bijzondere plek!
De aardappels doen het prachtig. Van de vraat-ellende is niks meer te zien. Ook de tomaten en de courgettes ... nou ja vijf van de tien ..... zijn er nog. Even de grond omwoelen, alle planten een schep compost, en ze zijn weer blij.
Het is zó makkelijk om een plant blij te maken.
Kijk hieronder ....... daar zie je een ander wondertje van de natuur. Ik hoor de kerstboomverkoper het nóg zeggen, toen ik in december een boompje met kluit kocht ... 'u hoeft hem niet te planten hoor mevrouw ... die kluit stelt niks voor, zo'n afgesneden wortel, dat is alleen om hem een beetje netjes de kerstdagen door te helpen, maar daarna gaat hij subiet dood!'
Nou, we hebben hem toch maar geplant en kijk es hoe dood hij is!!!!
De peultjes die we een paar weken bijna dagelijks aten worden langzamerhand vervangen door de jonge tuinboontjes. Die kleintjes zijn het lekkerst, dus pluk de dikste bonen steeds af, dan gaat de plant door met nieuwe bonen maken, en zelf heb je steeds verse jonge tuinboontjes.
Je kunt ze in elk gerecht meebakken, koken, stoven, zelf rauw in de sla als ze héél jong zijn. Behalve lekker, zijn het ook vitaminen en mineralen bommetjes. Dus eet ze vooral veel!!
Ja en dan nog even iets anders. Over teken. Als je dingen snel vies vindt, stop hier dan maar met lezen, want ik laat even een teek in mijn knieholte zien. Zodat je weet hoe dat eruit ziet. Hij is helemaal volgezogen. Niet zo smakelijk.
Inmiddels heb ik al vele vele tientallen tekenbeten gehad sinds ik in de bostuin tuinier. Voor zover ik weet heb ik nog geen Lyme, en ik denk langzamerhand dat het dus wel een beetje meevalt met die 1 op de 4 teken die besmet zouden zijn ....
..... maar voor de zekerheid haal ik ze altijd weg met een officiële teken-verwijderaar. Zo eentje dus:
Je drukt op de knop, dan komt er een klein lasso'tje tevoorschijn, en die zet je om het lijf van de teek heen. Loslaten en voorzichtig maar wel een beetje snel, trekken, en je haalt de hele teek er zó uit.
Voorzichtig, want anders spuugt de teek z'n maaginhoud weer terug in jouw bloedbaan, inclusief, misschien, de Lyme bacterie. En een beetje snel, want anders krijg je de kop van het beest niet mee en breekt hij in tweeën. Dan zit die kop, met alle bacteriën, nog in je vel.
Ik controleer altijd of de teek helemaal compleet is met kop en al. En ook controleren of je geen rode vlekken of kringen krijgt rondom de tekenbeet. Als dat allemaal in orde is hoef je je geen zorgen te maken.
Dan ... dooddrukken en weggooien. Dag teek! Het was me géén genoegen! :D
EN DAN: de oplossing van Mark z'n raadsel .... je hebt nodig ... een flatgebouw van minstens negen of tien verdiepingen, met een goed zicht op de westelijke horizon. Eérst kijk je naar de zonsondergang op de onderste verdieping .... ooooh ... mooi!! En weg is de zon, achter de horizon verdwenen.
Dan ren je de trappen op, op of je neemt de lift omhoog, en kijkt vanaf de bovenste verdieping. Héé daar is de zon weer! Nóg een keer die schitterende ondergang bekijken!! Jaja als je in een flat woont dan bof je!!
En dankjewel Mark, dat je dat hebt uitgevonden! :D
4 reacties:
Hallo Clarien, ben gelukkig nog nooit door een teek gebeten op mijn postzegeltuin. Trek wel steeds een lange broek en pantykousjes aan. misschien een tip:ben nu op vakantie in de Ardèche en bezocht vandaag een lavendelmuseum. daar groeiden slechts 3 soorten om etherische olie te maken. Een ervan, van Lavandin, was o.a. Om teken weg te houden. Wil jou niet met een hond vergelijken, maar heb een flesje gekocht voor de hond van mijn kleindochter. Moet een beetje achter zijn oren gesmeerd worden(Bij jou misschien op je benen). groetjes MiekeR
Dankjewel Mieke, lavendel heb ik! :-)
Dankjewel Mieke, lavendel heb ik! :-)
Altijd geleerd dat je niet mag trekken bij de teek maar moet draaien. Juist met het gevaar op achterblijven van de kop en dat ie dan zijn maaginhoud kan lozen, brrr.... Onze kat heeft regelmatig teken en ik gebruik hiervoor een O'Tom haakje, gekocht bij de dierenwinkel. Het lijkt op een mini-koevoetje. Je schuift 'm over z'n kop, achter het lijfje, paar keer draaien en de teek laat vanzelf los en zit klem tussen het schuifje. Gaat altijd goed. Nee, geen aandelen helaas, maar vind 'm veel veiliger dan zo'n tangetje. Die lasso'tjes heb ik nog nooit gebruikt.
Onze kat is er gelukkig ook nog nooit ziek van geworden maar je zal maar een besmette treffen........
Lieve groet, Jolanda
Een reactie posten