Kleurig begin, heet einde.

Twee dagen in één blog proppen ... niet handig maar het moest wel, want ik wil al die leuke momenten bewaren!

De vrolijke stofjes, hierboven, kwamen van de kringloper in Veendam. Omdat we vrijdag weer gaan tassen naaien, en ik in december een heleboel van die tassen wil gaan vóórknippen en vóórstrijken. Het leek me wel een idee om met de hele tassenhandel es naar het asielzoekerscentrum te gaan, hier in Hilversum. Daar is vast wel animo om te helpen met de tasjes.

Veendam ... ja want ik was bij mams. Voor regel-dingen en voor de gezelligheid. Mooi in de rustige kamer aan verslagen zitten werken. En daarna ....

 

......... in de achterkamer ...... koffie en thee en weer thee en weer koffie .... oja en of ik nog wat appels wilde meenemen. Uit de tuin. Nou graag!

Zoals gewoonlijk rij ik niet in een Bee-line terug, maar maak een ommetje op weg naar Bussum. En die ommetjes ... ja die gaan nu dus meestal door Overijssel  .... waar we volgend jaar komen te wonen. Bij Hoogeveen dus rechtdoor, richting Ommen, en dan bij het dorpje Balkbrug van de grote weg af, de negorij in.

Dat is vlak bij ons toekomstig huis. Het Reestdal. Wat is het daar mooi, zacht glooiend, velden en bos afgewisseld, boerderijen weer in andere vormen dan in Groningen en in het Gooi.

Allemaal dorpjes langs het kronkelige riviertje de Reest. Had ik nog nooit van gehoord, van dat riviertje. En dat loopt zowat door onze achtertuin!

Hoog tijd om een beetje op verkenning te gaan hier!

Maar met de auto is dat niks natuurlijk. Alles gaat veel te snel, juist die leuke details van zo'n buurt, daar zie je niks van in de auto. Dat moet je op de fiets doen.

En nog iets anders ... ik reed steeds stillere en kleinere weggetjes in ... in ineens ...

Huh? De weg wordt zomaar een modderweg!!

Nou da's ook wat. Wat nu? Ja met zo'n trekker kan dat best natuurlijk, maar ik durf er niet in. Als je daar vast komt te zitten. Of ... je komt een trekker tegen, dan moet je opzij. Maar het is dus wel gewoon een doorgaande weg, want verderop gaat het zandpad gewoon weer over in een verhardde weg.

Omdraaien, en via de andere kant gaat de weg uiteindelijk naar De Zonnehorst. Onze toekomstige buren. Want daar wilde ik even boodschappen doen in het winkeltje, en een beetje koekeloeren natuurlijk.

Kijk hierboven, rechts zie je een deel van de tuin van De Zonnehorst. Je kunt nog vaag zien hoe de kruidenstrook (midden ongeveer) in driehoeken is verdeeld. In hartje zomer is dat vast één groot bijen- en vlinder walhalla.

En hier onder zie je een deel van het mini kampeerterreintje, achteraan. Je ziet hier de wasplaats.

Het kampeerterrein is niet heel groot. Het zou mooi zijn om dat op 'ons' land door te laten lopen. Autarkisch kamperen. Nou wij willen ook autarkisch wonen dus dat past mooi bij elkaar!

Achter dat kampeergedeelte is weer een stuk tuin van De Zonnehorst. Het staat er vol spruiten. En boerenkool. Ja dat staat op Moeskers Moestuin ook nog. En verder zijn ook hier al veel bedden leeg.

Nou terug wandelen langs 'ons' weiland. Tsja ... ik ben wel wat voorbarig. Het koopcontract is nog niet eens getekend! Maar een beetje fantaseren mag wel toch?

Henk en Hillie, de eigenaars van de Zonnehorst, zijn thuis. We babbelen over de toekomstplannen. Henk en Hillie denken over hun opvolging na. Ze zijn niet meer piepjong. De toekomstboeren moeten hier volgens mij en masse op af komen, op zo'n schitterende tuin, volledig BD, je schuift in een gespreid bedje!

Of ik een boterham kom mee eten? In de keuken van Hillie? Nou graag. Met de stagiaires en vrijwilligers schuiven we aan de ronde tafel, met het zonnetje in de rug. Gebakken eitjes, speltpannenkoeken, lekker vers brood. Ik val ook met m'n neus in de boter!

Maar dan snel door naar Bussum. Ik had Liek beloofd om nog even mee naar het dorp te gaan voor wat dingetjes. En natuurlijk langs de boekhandel. Kijken of Thomas Braun z'n (derde) boek er al ligt.

Thomas is een goeie maat van Paul, ze zitten in hetzelfde fietsclubje, en Paul (en ik zelf ook eventjes) speelt een rol in zijn boek. Trots!!

Ja hoor het ligt er!! Goed gedaan Tommie!

Ja en dan nog het beloofde peulenrecept .... met de Borlotti bonen, die op moesten!

Bij de Zonnehorst had ik wat zoete bataten meegenomen, en een bloemkool. Een stuk pompoen uit de koelkast moest ook op, dus dit werd het, qua ingrediënten.

De zoete bataat wordt natuurlijk geroosterd. In plakken, met wat olie.

En omdat de oven dan toch aan moet, maken we van de rest een ovenschotel. Bloemkool-bonen schotel met pompoensaus.

De bonen waren al geweekt. Je kookt ze in het weekwater, en na zo'n anderhalf uur koken wat zout erbij, en de bloemkool, in roosjes. Dat kook je vijf minuten mee.

Vervolgens fruit je de ui en knoflook in olie, en voeg de pompoen in stukjes toe. Even bakken, en dan een half kopje bonen-kookvocht erbij, een eetlepel bouillonpoeder (of een blokje) en een klein stukje chilipeper. Laat de pompoen garen, en pureer tot saus.

Schep de bonen bloemkool mix in een ingevette overschaal, en giet de pompoensaus erover heen. Dan wat kaas erover, en twintig minuten bij de bataten in de oven.

Mooie combinatie, de zoete bataten, en de zachte bonen en romige bloemkool.

In plaats van steeds stukjes chilipeper te gebruiken, kun je ze beter drogen en fijnmalen. Dat doseert veel beter. En je krijgt niet per ongeluk een dik stuk peper tussen je kiezen .... :0

Dat fijnmalen gaat heel goed met een koffiemaler. Pepers erin proppen, even prrrrrrrrr ... en dan voorzichtig! Dat spul stuift, en je wil het echt niet per ongeluk inademen of in ogen of neus krijgen!

Snel in een potje! En zet er vooral op wat het is!

Nov '15 staat erop, maar volgens mij is het eeuwig houdbaar. Hier gaan echt geen bacteriën en gisten in zitten! :D