Het volgende stuk is NIET geschikt voor jeugdige bloglezers ... en als je weekhartig bent en teer van gestel ... scrol dan ook maar gauw door naar een fotootje of zes verderop!!
Het is er supergezellig, met die mega planten, en de basilicum planten en de selderij staan op de bodem van de kas, onder al die tomatenweelde, gezellig met elkaar te babbelen. Alle planten hebben het enorm naar hun zin in het door hunzelf gecreëerde klimaat.
Met pijn in het hart rooi ik de hele boel. En daar liggen dan de tomatenranken, die prachtige sterke ranken, stevige wortelkluiten, als lange dooie lijken op het gras liggen ze ...
Ook de selderij gaat er allemaal af. Dat staat daar in de weg. Het gaat voorlopig even in een emmer. En de basilicumplantjes worden verplaatst naar de andere kant van de kas. Die mogen blijven tot ze afsterven.
En waarom dat allemaal moet? Tja ... we hebben andere plannen met de kas, voor in de winter. Want een kas ... is natuurlijk ook een serre, waar je even vitamine D kan happen midden in de winter. Waar iemand die niet zo houdt van donkere dagen, een lichtkuurtje kan gaan doen!
Hahaha, we hebben een nieuwe hangout!!
Zie je het voor je? Zaterdagochtend, krantje, kop koffie erbij ... samen op het bankje!! Tja je zit wel met je voeten in de basilicum maar er zijn ergere dingen.
En de tomaten gaan in de recycling. Die komen gewoon volgend jaar, gereïncarneerd, terug op de tuin.
Een paar vruchten zijn gered, hopen dat ze nog rood kleuren.
Ik was vandaag ook even op Moeskers Moestuin om wat compost te halen. En daar waren ook een paar verrassingen ... een hele mooie ....
... en één wat minder leuke verrassing. Een tijd geleden had ik wat late uien gerooid die waren doorgeschoten, en die waren daar blijven liggen op het pad.
En nu waren er vandaag ineens weer .... jongetjes op de tuin ... en helaas is dat meestal slecht nieuws!
Ze hadden die uien opgeraapt en waren daar mee aan het zwiepen gegaan. Hatsjee!! Over de tuin heen slingeren! Daar gingen de uien!! Overal in de bedden lagen die uien.
Toen ik kwam aanstappen schrokken de jongetjes zich rot natuurlijk en ze renden roetsj roetsj alle kanten op. Net konijntjes.
Paul moest er hard om lachen. Dat soort dingen deed hij vroeger ook. Ach, wat zal ik er van zeggen. Je houdt het niet tegen. Maar een beetje beter opruimen dan.
De prei! Die vergeet ik altijd. Hij staat verstopt her en der op de tuin. Hij ziet er goed uit, nog weinig last van de preimot gehad. Als er preimot is dan zie je allemaal van die oranje-achtige tunneltjes in de prei. De larve van de mot boort zich al etend een hele gang door de prei heen. de prei is dan nog best te eten, maar ziet er niet meer mooi uit.
Ja dat is dan het voordeel als je zelf tuiniert, je eet álles op, ook als het een vlekje of plekje heeft. Wat in de winkel wordt afgekeurd, verdwijnt bij de zelfvoorziener gewoon in de pannen.
Kijk, helemaal gaaf was de prei niet. Als de preitjes fris gewassen en gesneden zijn, zie je hier en daar wel een 'gangetje'.
Maar in een grote pan gebakken groente maakt dat toch geen bal uit? Vlekje hier, gaatje daar, allemaal in de chili!!
Wij aten de chili vandaag met Lima Bonen, van die enorme grote witte bonen, die wat knapperiger zijn dan onze eigen bruine boon. We aten die bonen voor het eerst en vonden ze allemaal erg lekker.
Dus ... volgend jaar komt de Lima Boon in het teeltplan!!
Vandaag was het moord en doodslag in de kas achter ons huis.
Zo begon het ... vanmorgen om 12 uur ... de planten staan nog nietsvermoedend heerlijk in het zonnetje te broeien. De tomatenranken zijn zo sterk geworden en zo groot gegroeid, dat ze in de kas een tropenklimaat hebben gecreëerd. Ontzettend warm is het er, en van de bladeren druppelt het water op je hoofd.
Ja dat krijg je als je niet ingrijpt en alles laat groeien. Een prachtig gebalanceerde biotoop, waar plant en dier goed gedijen. De jonge planten profiteren van het vocht dat door de groteren opgezogen wordt en omlaag druppelt. Spinnen weven blij en tevreden hun webben in die vochtige warmte.
Maar .... ik ben niet tevreden. De planten doen het goed, maar de vruchten, de tomaatjes dus, barsten, door teveel vocht. Dus ik krijg haast geen oogst. Sorry jongens .... eruit met jullie! Op de schop!
En ik denk dan wel es ..... tuinieren ... is soms helemáál niet natuurlijk. Je moet soms dwars tegen die prachtige natuur ingaan, omdat we nou eenmaal tomaten willen eten en sla en basil en bonen en ander kwetsbaar spul.
En nét als ze het naar hun zin hebben ... worden ze bruut vermoord!
Ook de selderij gaat er allemaal af. Dat staat daar in de weg. Het gaat voorlopig even in een emmer. En de basilicumplantjes worden verplaatst naar de andere kant van de kas. Die mogen blijven tot ze afsterven.
En waarom dat allemaal moet? Tja ... we hebben andere plannen met de kas, voor in de winter. Want een kas ... is natuurlijk ook een serre, waar je even vitamine D kan happen midden in de winter. Waar iemand die niet zo houdt van donkere dagen, een lichtkuurtje kan gaan doen!
Hahaha, we hebben een nieuwe hangout!!
Zie je het voor je? Zaterdagochtend, krantje, kop koffie erbij ... samen op het bankje!! Tja je zit wel met je voeten in de basilicum maar er zijn ergere dingen.
En de tomaten gaan in de recycling. Die komen gewoon volgend jaar, gereïncarneerd, terug op de tuin.
Een paar vruchten zijn gered, hopen dat ze nog rood kleuren.
Ik was vandaag ook even op Moeskers Moestuin om wat compost te halen. En daar waren ook een paar verrassingen ... een hele mooie ....
... en één wat minder leuke verrassing. Een tijd geleden had ik wat late uien gerooid die waren doorgeschoten, en die waren daar blijven liggen op het pad.
En nu waren er vandaag ineens weer .... jongetjes op de tuin ... en helaas is dat meestal slecht nieuws!
Ze hadden die uien opgeraapt en waren daar mee aan het zwiepen gegaan. Hatsjee!! Over de tuin heen slingeren! Daar gingen de uien!! Overal in de bedden lagen die uien.
Toen ik kwam aanstappen schrokken de jongetjes zich rot natuurlijk en ze renden roetsj roetsj alle kanten op. Net konijntjes.
Paul moest er hard om lachen. Dat soort dingen deed hij vroeger ook. Ach, wat zal ik er van zeggen. Je houdt het niet tegen. Maar een beetje beter opruimen dan.
De prei! Die vergeet ik altijd. Hij staat verstopt her en der op de tuin. Hij ziet er goed uit, nog weinig last van de preimot gehad. Als er preimot is dan zie je allemaal van die oranje-achtige tunneltjes in de prei. De larve van de mot boort zich al etend een hele gang door de prei heen. de prei is dan nog best te eten, maar ziet er niet meer mooi uit.
Ja dat is dan het voordeel als je zelf tuiniert, je eet álles op, ook als het een vlekje of plekje heeft. Wat in de winkel wordt afgekeurd, verdwijnt bij de zelfvoorziener gewoon in de pannen.
Kijk, helemaal gaaf was de prei niet. Als de preitjes fris gewassen en gesneden zijn, zie je hier en daar wel een 'gangetje'.
Maar in een grote pan gebakken groente maakt dat toch geen bal uit? Vlekje hier, gaatje daar, allemaal in de chili!!
Wij aten de chili vandaag met Lima Bonen, van die enorme grote witte bonen, die wat knapperiger zijn dan onze eigen bruine boon. We aten die bonen voor het eerst en vonden ze allemaal erg lekker.
Dus ... volgend jaar komt de Lima Boon in het teeltplan!!
1 reacties:
Hahaha! Herkenning bij de tomaten! Schreef er juist ook vandaag over ;-) Maar wat een prettige winter-hangout! Zal vast veel gebruik van gemaakt worden. Enjoy!
Een reactie posten