Droomhuis? En oogstdag 15.

Voordat die oogstpakketten aan de beurt waren ...... eerst iets heel anders vandaag. Heel spannend!! Voor ons tenminste.

Ooit heb ik hier al wel iets verteld over onze dromen. Om de boel hier in Bussum te verkopen, en op zoek te gaan naar een boerderijtje, met een grote schuur, en met wat grond. Wel dichtbij een stad. En om daar dan aan een nieuw avontuur te beginnen. Met misschien een zelfoogst-tuin, misschien een winkeltje, wat kleinvee, en een hele gezellige boel natuurlijk met allerlei aktiviteiten daar in die schuur. Ja ... en ook met klompen natuurlijk!!

Maar ja  .... iets voor de toekomst, pas als ons nest helemaal leeg is, dachten wij zo.

Maar nu heb ik een Hele Kwieke Oom, en die stuurt ons af en toe es een berichtje. Als hij op een fietstochtje weer een mooi pandje heeft gezien. Zo ook laatst.

En dat zijn dan altijd van die plekjes waarvan je denkt ..... datisum!!!

Dus hadden wij een paar weken geleden spontaan ..... een bod gedaan ...... op zo'n boerderijtje .... zomaar out of the blue! We schrokken er zelf van! 

En vandaag was de grote dag. Vandaag werden bij de notaris al die enveloppen van al die bieders open gemaakt, om te kijken wie het hoogste had geboden. Want die kreeg de boerderij.

Nou ja ..... kreeg .....

Geweldig om dat es mee te maken! Zo'n bieding. Eerst zaten we dus met zo'n twintig stilzwijgende mensen te wachten. En naar elkaar te kijken. Wat zouden de anderen hebben geboden? Dat ene stel ziet er wel duur uit, dacht ik .... pffff ..... dat wordt hem niet.

Toen kwam meneer notaris binnen, met deftige baard en al,  jullie mogen wel met elkaar praten hoor, zei hij. Maar nee er kwam geen stom woord uit ons. Alleen vroeg ik - timide - of ik een foto mocht maken. En dat mocht. En toen ging iedereen onmiddellijk foto's maken. Want dat is leuk voor later ... kijk hier zei de notaris dat WIJ het hoogste bod hadden!!

Spannend he??? Offe heb je al omlaag gescrold?? :D:D

Nou wat denk je!!!! Niks!! Te laag geboden! Ook al vonden wij het een superbod.

Wij hadden niet het hoogste bod! Wij gaan niet in dat boerderijtje wonen!! Wij worden nog geen boer en boerin. Nog niet.

Ik reed weer gewoon terug naar Bussum. Waar het ook prachtig is hoor!

Teleurstelling? Nou, een beetje.

Maar diep van binnen ook wel opluchting. Want we zijn er eigenlijk nog niet aan toe. Ik heb deze tuin nog geen twee jaar. Ik moet er niet aan denken om Moeskers Moestuin nu al over te dragen. Ook al vind ik een geweldige kundige nieuwe tuinman of vrouw.

Het is nog niet af. Er is hier nog zoveel te leren.

Dus. Snel naar huis, want het is ook nog es woensdag pakkettendag. En die wil ik vóór 5 uur klaar hebben staan. Dan kan het bij de ontvangers nog mee in de avondpot. :D

Gelukkig wilde Marlieke wel even helpen en waren we met een half uurtje klaar. Vijf dozen met vijf soorten groente.

Er was vandaag rode biet, twee kleuren snijbiet, snijbonen, munt, en courgette.

Die aardappels schuiven even door naar volgende week. Maar ik wilde toch nog even iets laten zien van de aardappels. Wat heel raar is.

De planten zijn al oud, en de meeste al zo'n beetje aan het afsterven. Maar bij sommige planten is er ineens een tweede jeugd. Kijk nou deze aardappel plant, die al maanden en maanden oud is en al lang dood moest zijn. Hij is weer als een gek aan het groeien en bloeit zelfs weer!

Is dat normaal? Gaat dat ten koste van de piepers of krijg je hierdoor juist extra oogst? We zullen het zien als we hem rooien volgende week!

Nou. Wat een dag. Wat een zenuwenboel. Ik ben blij dat we de uitslag hebben, en nu weer rustig verder aan de gewone taken. Want we blijven dus nog wel even hier!

Tenzij ..... tenzij er weer een droomhuisje ineens langskomt natuurlijk!! :D:D