Zomerkoning.

In augustus ..... gaan de jonge aardbeiplantjes de grond in. Die verzorg je goed, geef ze wat water als het droog is, je haalt het onkruid weg, en de eerste uitlopers. En in het najaar geef je ze een dik pak mulch, of oud blad, voor voeding, maar ook als winterjas, voor als het gaat vriezen. En dan, in het voorjaar, haal je het eerste onkruid weer weg, en de slakken, en de uitlopers. In mei gaat er stro onder, en er komt een net overheen ...

..... het hele jaar eigenlijk ben je druk met die aardbeien ...

..... maar dan, in juni, wordt je beloond!!!

Schone, onbespoten, gezonde, schitterend rode aardbeien, kilo na kilo na kilo. Wat een beloning!

In de wereld van biologisch dynamisch tuinieren .... krijg je he-le-maal niks kado! Je moet overal je stinkende best voor doen. Maar dat maakt het tegelijk ook weer zo de moeite waard allemaal. Je weet dat het allemaal alleen maar natuur is en verder niks.

We eten ze met handenvol, geven ze weg bij kadootjes, stoppen ze in de smoothie en in de havermout, eten nog wat meer, en maken er dan maar cake van.

Aardbeien-honing-cake.

Er gaat dit keer géén suiker in de cake, maar honing. Want ik had die honing van Liesbeth nog. Het was wel een experiment, want ik weet niet of de honing effect heeft op het rijzen van de cake. Ik heb het als volgt gemaakt: voor 2 cakes, 400 gram boter, 8 eieren, 250 gram honing, 400 gram meel, één eetlepel baksoda (bakpoeder kan ook), en ongeveer 400 gram aardbeien, gewogen zonder kroontjes. 

Bij voorkeur de aardbeien niet wassen.

Pureer de aardbeien. Mix dan de boter met de honing, en voeg één voor één de eieren toe, mix elk ei afzonderlijk minstens een minuut goed door. Het moet een schuimige massa worden.

Dan meng je het meel met het baksoda en een snufje zout, en schep dit voorzichtig door het eiermengsel. Even grofweg doorscheppen, niet te lang, want dan verdwijnen de schuimbelletjes van de eieren, en rijst het niet meer zo goed.

Dan meng je hier de gepureerde aardbeien door, en giet het in twee bepoederde cakeblikken. Het geeft niks als het niet egaal gemengd is, dat is juist leuk. Bak ze minstens een uur op 170 graden.

Nou dacht ik dus, dat je gemarmerde cakes kreeg, maar de cakes zijn vrij donker en je ziet de rode kleur van de aardbeien niet. Maar je proeft het wel!!

De cakes zijn ook niet zo hoog geworden. Of dat door de honing komt of door het vrij zware meel dat ik gebruikte weet ik niet, maar mijn cakes rijzen eigenlijk nooit zo goed dus we zijn het wel gewend! :D

Voor de zoetekauwen mag er nog wel een onsje suiker of honing méér door het beslag .... deze cakes zijn niet heel zoet ... maar wij vonden ze heerlijk, met een hele intense aardbei smaak.

Wij aten dit als toetje, met verse aardbeitjes erover en wat chocoladesaus. Nou, laat ze voorlopig nog maar komen hoor, die aardbeien!! :D

Oja .... en ik had geen schort voor, stom he, er liggen hier stapels en stapels schorten!! Weet iemand hoe je aardbei vlekken uit linnen krijgt?