Lijkt sprekend op het plaatje van vorige week he? Alweer allemaal sla. Ja ik moest zelfs nog wat extra kroppen oogsten, want anders kwam ik vandaag niet op vijf groentes in die pakketten. Ik dacht nog even .... zal ik peultjes plukken?
Nou, dat was de moeite!! Twaalf peultjes maar liefst! Was wel leuk geweest, twee van die peultjes in een doos stoppen. Maar nee, ik heb ze gewoon zelf zo opgegeten. Alle twaalf. Dat allereerste handje verse peultjes, zó van de rank .... dat is het recht van de tuinder!!
Ik ben blij dat we per ongeluk zoveel uien hebben dit jaar ... want ik kan elke keer het pakket mooi volstoppen met die lange jongens. En lekker dat ze zijn! Behalve twee kroppen sla en een bos bosui zat er nog een bosje munt in en een zak tuinboontoppen.
Ja dat toppen van die tuinbonen. Het is nu klaar. Alle planten zijn onthoofd. Tja ... is niet anders. Drie emmertjes vol topjes kwamen er af. Hoe komen we nou weer aan zoveel tuinbonen???
Veel luis zat er nog niet op. Een enkele plant was aangetast.
Ja wat een schatjes zijn dat he? En ze slurpen niet alleen het sap uit de stengel en de bladeren, maar gaan ook op de jonge boontjes zitten. Daarom moet je streng zijn met zo'n aangetaste plant. Met wortel en al gaat hij eruit. Anders zitten in no time alle buren ook onder de luis. Dat heb ik vorig jaar ondervonden toen ik als experimentje es een plant met luis liet staan. Dat doen we dus niet weer! :D
Hij heeft een flinke wortelkluit. En kijk .... je kan hier heel mooi die stikstofbolletjes zien zitten aan de wortels. Omdat de vlinderbloemigen (bonen en klaver en nog een heel stel) stikstof uit de lucht halen, en vast kunnen houden, bijvoorbeeld in van die bolletjes, is het een hele waardevolle plant in de groenbemesting.
Naast de bonenbedden is het wortelveldje. Dat is gewied. Daar hoef je verder eigenlijk niks meer te doen. Dat is het mooie van dat veld. Het groeit allemaal héééél langzaam, maar gestaag door, totdat je in de nazomer en de herfst en de winter van al die wortelgewassen kunt oogsten.
Er was weer veel te doen .... maar ik heb ook veel zitten kijken. Gewoon naar hoe alles groeit. Neem nou de rogge ... ik vind het een plaatje. Ruim twee meter hoog is hij al ... en zo mooi met die wiegende aren ... tegen de donkere bomen daar achter.
En ook de tarwe, op het onderste plaatje, komt in de aren. Die ziet er weer heel anders uit. Veel dikker en rijker en ronder. Heel goed voor te stellen dat dit volksvoedsel nummer één is ... zo'n volle korrel! Tarwe groeit beter op klei, en rogge doet het wat beter op de arme zandgrond. Ik heb ze allebei staan, en ben erg benieuwd naar de resultaten.
Kijken .... naar de wilde roos, die hier overal groeit. Ik heb hem moeten uitrukken op de groentebedden .. maar gelukkig staat hij ook in de wildernis, en op het veld bij het hek. Daar mag hij rustig woekeren. Een hommeltje zit erin ... druk aan het spartelen om bij die honing te komen.
Hommels zitten ook graag op de bloemen van de bieslook. Die bestaan uit heel veel kleine bloempjes, dus daar is zo'n hommel wel even zoet mee.
Ja hier op de tafel staan al die potten met bonen nog. Ik maakte me wel wat zorgen, met al die regen. Zouden ze niet gaan rotten?
De pronkboon piept al omhoog. Dat is een snelle, die wel tegen een beetje vocht kan. Maar de nierboon, die we vorig jaar hebben opgekweekt met veel pijn en moeite ... en die paar zaden daarvan nu hier hebben gezaaid ... ik hoop echt dat hij op gaat komen!
Verder kijken ... want er zijn al zoveel beestjes. Zo'n vlinder lijkt van een afstandje niet veel soeps, zo'n gewoon bruinig motje ... maar heeft toch een mooie tekening op de vleugels.
En dan landt er een libel, vlak naast mij. Snel snel, waar zit dat ene knopje ook alweer op mijn camera? Voor heel dichtbij??? Even blijven zitten libelle!!
Hij gluurt een beetje naar wat ik doe, met dat éne blauwe oog .... en blijft nog heel lang zitten.
Met de zak oogst weer op huis aan. Het meeste gaat meteen vanavond al op. Want we maken een groen kruidig ommeletje, met gesnipperde ham. Je hebt nodig ... een groot bord bladgewas, bijvoorbeeld tuinboontopjes, of spinazie, ofzoiets. En een paar stengels verse ui, een takje munt, een scheut room, gesnipperde ham, een stuk of wat eieren, dille, peper, zout en worcestersaus.
Verhit wat olie en bak de kleingesneden ui daar in, en voeg de ham toe. Kort bakken. Dan de fijngesneden groente erbij, weer even bakken maar niet te lang. Het vocht moet er niet uitlopen.
Klop de eitjes met de room, de fijngesneden muntblaadjes, de worcester, dille, peper en zout tot een schuimige massa. Giet voorzichtig over de groente en leg het deksel op de pan. In een kwartiertje gaar laten worden op matig vuur.
Wij aten dat met de sla en met rijst. En toen was het groentepakket meteen bijna helemaal op.
Tja ... bladgewassen ... stelt niks voor eigenlijk ... :D
4 reacties:
Indedaad een heel mooi plaatje die rogge. Ik krijg meteen zin om er zelf mee te gaan experimenteren. Wat de wortels van je tuinboon betreft ( kom ik natuurlijk weer aandraven met permacultuur) als straks alle tuinbonen zijn geoogst, plant afsnijden en de wortels laten zitten. Naarmate de wortels afbreken komt die stikstof beschikbaar voor het volgende gewas op het bed.
En ook bij mij is het wachten op die bonen.;-)
Oh haal je die bonen er meteen uit? En wat als alle bonen onder de luis zitten? Gewoon eruit trekken of laten staan en hopen op een boontje? Wat een inspiratie weer... dank!
Erna ik heb heel veel tuinbonen, en er waren maar een paar aangetast. Dus die gingen eruit. Als ik minder had gehad, of als ze allemaal luis hadden gehad, dan had ik ze niet uitgetrokken maar gewoon de luis eraf geveegd en doodgeknepen. Dan redt de plant het vaak ook nog wel.
Bedankt Clarien! Ik ga kijken of ik de luizen eraf kan krijgen... Bedankt!
Een reactie posten