Het was Open Dag op de Tram ..... je weet wel, waar we een paar weken geleden geholpen hebben om die daktuin aan te leggen. De plantjes zijn flink gegroeid, maar het is wel wat droog hier en daar ... ja dat is het nadeel van een daktuin ... de planten kunnen niet bij het grondwater. Je moet veel sproeien.
Het is groot feest, en de jeugdleden hebben het hier heel mooi gemaakt met allerlei kleurige bloemetjes, die ze weer gekregen hebben van een school ... waarvan ik de naam niet zo snel hoorde ... maar ik begreep dat al die bloemen speciaal voor De Tram waren opgekweekt!
 |
Je herkent de tuin haast niet meer terug. Leuk om hier weer es te kijken! Natuurlijk heb ik de groenten even geïnspecteerd. Hm ... even een middagje weer komen helpen, en wat extra compost en mest erop ... zou geen kwaad kunnen :D
Maar ze hebben er veel tijd en energie in gestopt, dat is goed te zien! Complimenten Lemke en Rob!
Kijk nou daar heb je de wethouder van Huizen ook, Marianne Verhage. Ze houdt een pakkende speech over 'Verbinding'. Zij spreekt over het verbinden van deze moestuin met bijvoorbeeld de voedselbank. Kijk dat noem ik nou es een nuttige zaak!
Ook worden op deze tuin jongerenwerkplekken gecreëerd. Voor jongeren die niet meteen aan de bak komen na hun school, en nu structuur in hun leven missen. Sjonge wat kan je veel goeds doen met een simpele moestuin! En het is ook nog es gezond, en leuk! Al die buurtgenoten die hier langskomen, alle culturen door elkaar, en elkaar nu ook es leren kennen.
Allemaal win-win!! Vindt Robbert ook! :D
Dan gaat er een boom geplant worden. De dames, onder leiding van onze eigen Lemke, steken de handen uit de mouwen en ja hoor. Het lukt!
Hopla, met de korte rokken, kom maar op met die boom!
Nou daar staat'ie hoor. Gelukkig, het is een olijfboom, die kan wel tegen een beetje droogte.....
Bij de uitgang staat een man met een kettingzaag .... he getsie denk je dan meteen ... wordt daar ondertussen even een boom omgezaagd ofzo? Maar nee ..... hij máákt wat!
Plakken hout vliegen in de rondte ... en daar komt een UIL tevoorschijn uit een boomstronk. Prachtig. Zou hij er niet ook eentje willen maken voor Moeskers Moestuin? Vragen? Maar Robbert wil weg, we hebben nog een heel programma aan klusjes vanmiddag!
En daarnaast .... gaat het verwerken van de oogst ook steeds door. Ik laat het zo af en toe zien want het is een essentieel onderdeel van zelfvoorzienend leven. Net als het wat rustiger wordt op de tuin qua wieden en zaaien, komt het Grote Oogsten. De hele zomer ben je er wel zoet mee. Als je het allemaal zelf wilt bewaren tenminste.
Zoveel mogelijk variatie. Géén twintig potten of flessen van hetzelfde (zoals vorig jaar die courgettesaus!) maar verschillende recepten proberen. Hier is bijvoorbeeld de aardbeiensaus. Dat ging als volgt. Er lagen nog een stuk of wat oude sinaasappels in de bijkeuken, nog nét geen schimmel op de schillen, en het sap daarvan heb ik verwarmd ....
..... met daarin een bosje lavendel. Munt kan natuurlijk ook ... of citroenmelisse .. gewoon wat je net hebt staan. Het was een halve liter sap, en er ging 300 gram suiker bij. Dan twee kilo aardbeien pureren, en dit bij het hete sap gieten. Laten verwarmen tot 80 graden, lavendel eruit, en dan in schone flesjes.
Kleine flesjes dit keer, want ik denk dat je het na openen niet zo lang kan bewaren. Het toegevoegde suikergehalte was 15% en dat is dus niet zo hoog.
Een kist tuinbonen was er ook nog. Ja ... en als je dan ziet hoeveel er weggaat en wat er overblijft ... denk je misschien, nou is dat al die moeite wel waard? Zoveel gedoe om zo'n bakje bonen.....
Ja want uit zo'n hele kist hou je dus één zo'n bak boontjes over, netto twee kilo was het. Maar het zijn hele gezonde boontjes, en je hebt er niet een groot bord vol van nodig. Een handjevol door de maaltijd is wel genoeg.
Dus ... invriezen in kleine porties. Ik nam zo'n 300 gram per portie, dat is een dikke twee handen vol. Eerst even blancheren in kokend water. Twee minuutjes. Dan meteen in koud water overdoen, laten uitdruipen en in zakjes.
Ja dat bleef er over van zo'n kist. Zes zakjes.
En ondertussen op de tuin ....
..... weten de bladluizen ook wel raad met dat gezonde boontje! Nou ja bij mij gelukkig alleen nog maar de toppen en de stengels. De bonen zijn nog redelijk schoon, maar moeten dus wel binnenkort worden afgeoogst.
Maar de natuur doet ook al aan Groene Verbinding! Want met al die luizen ... wemelt het hier inmiddels ook van de zweefwespen en zweefvliegen, die dol zijn op luizen. Dat gebeurt dus als je zo'n plaag niet meteen bestrijdt ... je krijgt die rovers op bezoek. En dan zal je volgend jaar minder last hebben van de luis ...
en het jaar daarop nóg minder ...
en het jaar daarop nóg minder ....
en het jaar daarop nóg minder ....
De natuur brengt zichzelf in evenwicht ... als je het geduld hebt om die plagen eventjes te laten uitwoeden!
Tot maandag!
Kijk nou daar heb je de wethouder van Huizen ook, Marianne Verhage. Ze houdt een pakkende speech over 'Verbinding'. Zij spreekt over het verbinden van deze moestuin met bijvoorbeeld de voedselbank. Kijk dat noem ik nou es een nuttige zaak!
Ook worden op deze tuin jongerenwerkplekken gecreëerd. Voor jongeren die niet meteen aan de bak komen na hun school, en nu structuur in hun leven missen. Sjonge wat kan je veel goeds doen met een simpele moestuin! En het is ook nog es gezond, en leuk! Al die buurtgenoten die hier langskomen, alle culturen door elkaar, en elkaar nu ook es leren kennen.
Allemaal win-win!! Vindt Robbert ook! :D
Dan gaat er een boom geplant worden. De dames, onder leiding van onze eigen Lemke, steken de handen uit de mouwen en ja hoor. Het lukt!
Hopla, met de korte rokken, kom maar op met die boom!
Nou daar staat'ie hoor. Gelukkig, het is een olijfboom, die kan wel tegen een beetje droogte.....
Bij de uitgang staat een man met een kettingzaag .... he getsie denk je dan meteen ... wordt daar ondertussen even een boom omgezaagd ofzo? Maar nee ..... hij máákt wat!
Plakken hout vliegen in de rondte ... en daar komt een UIL tevoorschijn uit een boomstronk. Prachtig. Zou hij er niet ook eentje willen maken voor Moeskers Moestuin? Vragen? Maar Robbert wil weg, we hebben nog een heel programma aan klusjes vanmiddag!
En daarnaast .... gaat het verwerken van de oogst ook steeds door. Ik laat het zo af en toe zien want het is een essentieel onderdeel van zelfvoorzienend leven. Net als het wat rustiger wordt op de tuin qua wieden en zaaien, komt het Grote Oogsten. De hele zomer ben je er wel zoet mee. Als je het allemaal zelf wilt bewaren tenminste.
Zoveel mogelijk variatie. Géén twintig potten of flessen van hetzelfde (zoals vorig jaar die courgettesaus!) maar verschillende recepten proberen. Hier is bijvoorbeeld de aardbeiensaus. Dat ging als volgt. Er lagen nog een stuk of wat oude sinaasappels in de bijkeuken, nog nét geen schimmel op de schillen, en het sap daarvan heb ik verwarmd ....
..... met daarin een bosje lavendel. Munt kan natuurlijk ook ... of citroenmelisse .. gewoon wat je net hebt staan. Het was een halve liter sap, en er ging 300 gram suiker bij. Dan twee kilo aardbeien pureren, en dit bij het hete sap gieten. Laten verwarmen tot 80 graden, lavendel eruit, en dan in schone flesjes.
Kleine flesjes dit keer, want ik denk dat je het na openen niet zo lang kan bewaren. Het toegevoegde suikergehalte was 15% en dat is dus niet zo hoog.
Een kist tuinbonen was er ook nog. Ja ... en als je dan ziet hoeveel er weggaat en wat er overblijft ... denk je misschien, nou is dat al die moeite wel waard? Zoveel gedoe om zo'n bakje bonen.....
Ja want uit zo'n hele kist hou je dus één zo'n bak boontjes over, netto twee kilo was het. Maar het zijn hele gezonde boontjes, en je hebt er niet een groot bord vol van nodig. Een handjevol door de maaltijd is wel genoeg.
Dus ... invriezen in kleine porties. Ik nam zo'n 300 gram per portie, dat is een dikke twee handen vol. Eerst even blancheren in kokend water. Twee minuutjes. Dan meteen in koud water overdoen, laten uitdruipen en in zakjes.
Ja dat bleef er over van zo'n kist. Zes zakjes.
En ondertussen op de tuin ....
..... weten de bladluizen ook wel raad met dat gezonde boontje! Nou ja bij mij gelukkig alleen nog maar de toppen en de stengels. De bonen zijn nog redelijk schoon, maar moeten dus wel binnenkort worden afgeoogst.
Maar de natuur doet ook al aan Groene Verbinding! Want met al die luizen ... wemelt het hier inmiddels ook van de zweefwespen en zweefvliegen, die dol zijn op luizen. Dat gebeurt dus als je zo'n plaag niet meteen bestrijdt ... je krijgt die rovers op bezoek. En dan zal je volgend jaar minder last hebben van de luis ...
en het jaar daarop nóg minder ...
en het jaar daarop nóg minder ....
en het jaar daarop nóg minder ....
De natuur brengt zichzelf in evenwicht ... als je het geduld hebt om die plagen eventjes te laten uitwoeden!
Tot maandag!
3 reacties:
Wij hebben jaren geleden op het houthakkersfeest op de lage Vuurse ook een demonstratie gezien van iemand met een kettingzaag ongelooflijk dat ze zulke mooie beelden met zo'n groot apparaat kunnen maken.
Wat een mooie oogst weer! Zometeen ga ik ook bonen van de planten halen. Lekker plakkerig werkje want de luis is bij mij overvloedig aanwezig, ook al op de bonen zelf. Ik vroeg me al af waarom er zoveel vliegende insecten vlogen bij de bonen, weer wat geleerd! En hopelijk de volgende jaren minder luizen!
Ik lees altijd Annemieks Mijmeringen. Zij haalt altijd de toppen uit de tuinbonen. Omdat dáár de luis in gaat zitten. Misschien een tip?
Een reactie posten