Allegaartje.

Omdat ik niet op m´n vaste plekkie zit is het een beetje lastig bloggen vandaag. Tijd om es wat losse eindjes van de afgelopen weken af te hechten.

Zoals die grote vrachtwagen, die zomaar ineens op de tuin stond een tijdje geleden. Wat die kwam doen? Nou dat werd snel duidelijk, want een enorme buis stak vanuit die vrachtwagen in de brandput, daar was hij dus mee bezig. Brandput-inspectie! De foto's zijn van toen hij al klaar was, geen actiefoto's helaas.

Van een praatje met de chauffeur werden Nicolette en ik heel wat wijzer. Die man gaf ons, gezeten achter het stuur en met een shaggie in de hand, een heel college over grondwater. Héél interessant natuurlijk, water winnen uit de bodem!

Geert vertelde dat hij de kracht waarmee het water in onze brandput omhoog gestuwd kan worden had opgemeten. Nou weet ik niet meer precies hoeveel het was, maar zeker een aantal kuub per minuut. Ik dacht wel zes. Dus zesduizend liter water per minuut. Genoeg om een grote fik in de sportschool mee te blussen dus. Dus .. deze put is goedgekeurd!

Nicolette vroeg hoe dat ging, dat water oppompen uit de grond. Is daar een soort van reservoir met water? Of een stroompje? Nee, zei Geert, dat water zit gewoon tussen de zandkorrels. Als je grondwater oppompt dan stroomt het vanuit de omgeving allemaal weer naar die plek toe om dat weer aan te vullen. Vandaar dat het nooit opraakt.

Als ergens een put wordt gegraven moet je dus weten op welke diepte de grond zo poreus mogelijk is, want op die diepte zit het meeste water. De put hier, op Moeskers Moestuin, gaat wel 60 meter diep. Helaas kan ik niet een beetje 'aftappen' om mijn tuin te besproeien, nou ja dat kan wel maar is ingewikkeld en kostbaar, dus doen we maar niet!

En daar gaat Geert weer ..... op weg naar de volgende brandput om te testen. Bedankt voor je lezing!!

Een ander los eindje. De zadenkwekerij! Een handige en vrij snelle manier om aan zaden te komen is in het voorjaar (najaar kan ook) een aantal wortelen, pastinaken, uien, bieten en dergelijke in de grond te stoppen. In een hoekje van de tuin. En dat laat je dan gewoon helemaal tot volwassen plant uitgroeien. Zo ging dat vroeger ook. De boerin, die de moestuin beheerde, had altijd een hoekje met doorgeschoten groenten, waar ze het zaad voor het volgende jaar van won.

Het geeft ook veel bloemen voor de bijen, zo'n hoekje kan echt heel mooi worden. Dus als je ruimte over hebt, maak ook zo'n kwekerijtje!

In plaats van een kwekerijtje, kun je ook een hoek van de tuin gebruiken voor de vaste planten. Zoals rabarber, asperges en artisjokken. Het voordeel is dat je daar weinig aan hoeft te doen. Twee keer per jaar een flinke laag mest of compost, en verder een beetje wieden in het voorjaar. 

Die planten worden groot, dus al snel hoef je niet meer te wieden, want ze onderdrukken zelf het onkruid, of zijn er bovenuit gegroeid.

 

Kijk maar bij je tuincentrum welke vaste planten ze hebben. Ideaal als je graag uit de tuin wil eten, maar niet zoveel tijd hebt. En ... het is heel ecologisch verantwoord, want je maakt geen plant 'dood' maar je oogst ervan en de plant blijft in leven. Nieuw-Zeelandse Spinazie is ook zo'n kampioen. 

Op de vaste planten kom ik nog terug! Het is echt te hopen dat we die kant opgaan met het moestuinieren. 

Tot slot, vandaag was ik in de stad. Als je zo oppervlakkig kijkt zie je niks 'moestuinigs' ... maar als je beter kijkt ....

.... ligt de mest in elk geval voor het oprapen! :D

En kijk es goed op je volgende wandeling bij de huizen naar binnen .. je ziet ze overal, in studentenhuizen, huizen van jonge gezinnen, juppenhuizen, bij ouderen. De mini moestuintjes! Zo leuk al die bakjes!!

Avond schapenwolkjes ... wat betekent dat ook alweer? Morgen weer mooi weer?

Nou, nog maar even de laatste debatten bekijken .... stem ze morgen!