Voor degene die dit blog nog niet zo lang leest ... de hele winter bestond bijna uit graven, hier op de tuin. Alle bedden, alle bakken, de vijver, de wildernis, de bodem voor de kas, alles wat je hier ziet is met de hand afgegraven. Kruiwagen voor kruiwagen, schep voor schep. De oude teeltlaag afgegraven en gecomposteerd, en nieuwe schone aarde en mest er weer op.
Die mest hebben we per kruiwagen aangevoerd van de hei, ook anderhalve kilometer lopen. Want ik wilde geen scherpe koemest, maar natuurlijke schapenmest. Heb je wel es een kruiwagen natte mest gereden? Zwaar hoor!
Dus die volle kruiwagens kruien, daar ben ik voor't moment eigenlijk wel een beetje klaar mee. Maar ja ... die bonenbak he?
We willen ook sperziebonen! Vandaag voelde het een beetje zo van ... je moet werken voor je eten! Flink in die rug om straks verse groene boontjes uit de tuin te kunnen eten.
Dat zware zand, die dikke onkruidwortels, die enorm zware betonblokken ... pffffff ik had er helemaal geen zin in. Vandaag moest ik mezelf moed inpraten. Zo'n dipje middenin de zes drukke weken van mei!
Daarom zijn we eerst leuke dingetjes gaan doen. Aardbeien plukken!
 |
 |
De potplantjes in de kas begieten. En de komkommers en de tomaten, die in de volle grond staan, indraaien aan de touwtjes. En de aubergines verpotten.
 |
Nog meer klusjes om het graven uit te stellen? Oja, de boerenkool moet verspeend. En even uitrekenen hoeveel plantjes we kwijt kunnen op het bed van de tuinbonen. Want daar komt de boerenkool en de palmkool, over een week of zes. Er kunnen zo'n 40 planten op!
Tja en dan toch maar aan de bak!
Eerst heb ik de bonenbak breder gemaakt. Net zo breed als de betonpaal die we gisteren kregen. Zo´n anderhalve meter. Alle graszoden los gesneden met de spade, eraf getrokken, en naar de wildernis gebracht.
Daarna touwtjes gespannen om te zorgen dat de rand netjes recht wordt. Hierlangs een geul graven.
Die betonblokken heb ik er voorzichtig in laten zakken. Was erg lastig want ze zijn loodzwaar. Houten planken zijn uiteraard veel makkelijker. Maar ja dan zit je weer met rot. Enne .. ik had ook geen houten planken. En dit beton wel.
Het is van dat beton dat eeuwig mee gaat. Ze gaan mij absoluut overleven! Grappig idee!
Ook nu weer hoop ik dat er geen deskundigen meekijken, stratenmakers en beroepsklussers enzo. Want ik doe maar wat. Meestal gaat het wel goed. Ook zo´n geul graven ... Waterpas? Welnee, gewoon een beetje kuren. Grond egaliseren in die geul? Gewoon met een schepje van de Kringloper. Gaat best.
 |
.jpeg)
5 reacties:
Respect hoor! Dat je dat zware werk toch ging doen!
Hannah
Ja, maar zodra het weer een keertje omslaat ga ik ook haken! :)
Goed zeg om zo aan de slag te gaan! Ik hoop dat je de padden niet in de vijver zelf hebt gedaan. Maar in de buurt losgelaten hebt :-)
Ja die padden laten we in de buurt vrij. Maar soms springen ze dan pardoes in de vijver. Dus daar ligt een plankje tegen de rand. In de hoop dat ze daarlangs er weer uit kunnen.
Net je blog ontdekt...ga hem een andere keer even helemaal bij lezen.....
Ik heb ook een blog over mijn groentetuin...misschien zie ik je daar wel.
Knap om zoiets allemaal te doen met zulke schoenen aan!!
Groetjes Thea
Doortjes Moestuin
Een reactie posten