Oude mand (2), en een logé.

Poes Bekkie heeft in de bijkeuken een heerlijk mandje met wollen dekentje, waar ze 's nachts slaapt, en vaak ook overdag trouwens. Vooral nu het kouder wordt. 

Poes Bossie heeft géén mand van zichzelf. Omdat ze 's nachts altijd buiten aan het muizen vangen is. Maar sinds een paar weken wil ze ineens vaker binnen. En nu wil ze óók een eigen mandje!

Dus ik heb de oude mand weer opgehaald. Teruggehaald uit de afgedankte-manden-hoek. En ik heb de kapotte stukken er maar gewoon afgeknipt.

En? Is hij toch nog bruikbaar? 

Ja hoor, vast wel. Eerst maar eens een paar dagen te drogen hangen, want het riet is doornat en zacht geworden.

Toen hij wat droger was heb ik om de gerafelde bovenrand een oude strijkplank-overtrek gespannen. Aan de voorkant werd dat vastgezet met een stevige knoop, zodat die twee voorste hoeken een beetje dichter bij elkaar werden getrokken.

Het is allemaal vrij slap natuurlijk. Maar ja zo'n kat die slaapt er alleen maar in. Er komt niet veel spanning op te staan. De bodem was ook kapot, gatenkaas. Daar kwam een stapel kranten in. 

  

Op de kranten kwam toen eerst een oud kussen, en daarop een lapje wol. Het is van hetzelfde stuk deken als waar Bekkie's lap ooit uit geknipt is. Er zit wel een gat in, maar dat maakt Bossie niet uit.

Kijk maar!

En zo hebben de Dames Kat nu allebei een super-de-luxe bedje voor koude nachten. Nee ze liggen er nu net even niet in. Ze zijn even weg. Muizen vangen.

Ik ben deze week het erf aan het schoonmaken. Het hele terrein om het huis en de schuren heen bestaat uit triljoen klinkers. En daar groeit elk jaar allemaal straatgras tussen, en allerlei andere boeiende plantjes. Maar ja als je daar niks aan doet heb je straks geen straat meer maar een veld. Je ziet daar achter mij de randen, die moeten nog.

Elk jaar zijn we daarmee bezig. Afschrapen, afbranden, afsnijden, uittrekken, randen afsteken. Het enige wat we niet doen is gif erop, en ook zo weinig mogelijk andere scherpe middeltjes zoals zout of azijn. 

Het is wel zo dat Paul deze klus vooral doet. Maar omdat hij dit jaar een maand weg was, lopen we nu wat achter. Dus ben ik nu ook aan het schrapen, met een oude bats. Die je tussendoor regelmatig moet bijslijpen, want op die stenen slijt hij als een gek.

Gelukkig heb ik inmiddels zomaar hulp! 

Want toen ik woensdag van mijn moeder kwam  ...

... toen hadden we ineens een logé! Paul had op Wolfje gepast woensdag, en nam hem toen mee naar hier. Omdat zijn papa donderdag een knieoperatie had, en zijn mama had ook zo het één en ander. Dus kwam hij gezellig een paar dagen hier bij ons op de boerderij.

Ik heb meteen een mini-overall voor hem gehaald. Want als hij mij gaat helpen op dat erf dan weet je het wel. Het is daar één en al modder. 

Maar eerst gingen we samen even op de moestuin kijken. Wolfje wees met een piepklein vingertje precies aan waar hij naar toe wilde. En wat hij van dichtbij wilde zien. Hij is gék op bloemen. Hij wilde ze allemaal van dichtbij bekijken en ook aanraken ... 

En daarna dus bij mij scharrelen. 

Spelen. Met mijn oude stoffer en blik en met het speelgoed. Achter de haan aankruipen en achter de kippen aankruipen. Achter Brit aankruipen. En dan weer zoet met de duplo. 

En zelfs even geprobeerd met zijn eigen schepje of hij ook al een beetje kon 'schrapen'. Ja ik krijg er vast en zeker een goeie hulp aan!