Een weekje 'out'.

on zondag 8 december 2024





Kort geleden zeiden Paul en ik nog tegen elkaar ... wat fijn toch dat we haast nooit meer griep krijgen. Al een paar jaar niet. Zouden we inmiddels immuun zijn? 


Haha, nou, nee dus. Helaas. Niks immuun. Afgelopen week kreeg ik griep en niet zo'n beetje ook. Bah wat vervelend. En wat stroomt je energie snel weg na een paar dagen griep. Dat komt natuurlijk ook omdat je niks binnen krijgt. Ik heb 3 dagen geleefd op water en wat thee. 


En dan komt de dag dat je toch weer es wat moet eten.


Maar wat? Ik had nergens trek in. In elk geval géén warme hap. Ook géén zuivel of brood en zelfs geen fruit. Dat leek me allemaal niks. Een crackertje met pindakaas dan maar? Maar de pindakaas was toevallig op. En Paul was niet thuis die had z'n opa-oppas-dag in Utrecht.


Dus ben ik zelf maar iets gaan maken, wat me wel wat leek. Een soort noten-pitten-pasta. Heel simpel hoor. Gewoon met wat er net op de plank stond. Een hand rauwe noten, wat zonnepitten, chia zaadjes,  pompoenpitten, snuf zout, schepje honing, en flinke scheut olie. En dan mixen.




En dat dan op een cracker. In de koelkast vond ik een stukje komkommer dus dat ging er ook op voor de frisheid. En ik moet zeggen dit was prima te eten en ook een prima energiebron. Na een dagje crackers voelde ik me een stuk beter!


Dan wat fruit. Vroeger als de kinderen ziek waren was daarna één van de eerste dingen waar ze trek in hadden ... een appeltje. Die schilde ik dan en sneed de parten in flinterdunne schijfjes. Die kon je zó een mondje in schuiven. Dan vonden ze lekker. En het is vocht én suikers tegelijk.


Nou, er lag nog een al wat rimpelig appeltje, nog van onze eigen oogst, en dat heb ik lekker opgepeuzeld. In flinterdunne plakjes. 






Het heeft allemaal prima geholpen en gelukkig kon ik zo aan het einde van de week nog wat afspraken die in mijn agenda stonden, nakomen. Ook vooral omdat Paul inmiddels weer thuis was en kon helpen met het sjouwwerk.


Zo hadden we zaterdag weer een boom-plant-dag. Dit keer in IJhorst. Daar is midden in het dorp een mooi klein bos en daar staat een Uitkijktoren in van 15 meter hoor. Vanaf die toren kijk je uit over het schitterende Reestdal.


Zelfs met grauw weer is het daar nog mooi. Je ziet hoe het riviertje 'De Reest' kronkelt door het landschap. Het is bijna het énige riviertje in Nederland dat nog zijn oorspronkelijke loop volgt. Het is nu maar een smal stroompje, maar met veel regen is het hele terrein één grote watervlakte.


Nou, kijk maar even mee ...






Paul en ik vertrokken gistermorgen naar kwekerij 'Van Oosten' in Staphorst. Daar koop ik bijna alle bomen voor Prachtlint. Tóch es kijken of we niet een 'dealtje' kunnen maken voor wat korting, met deze beste meneer!😉


We kochten dit keer 4 bomen, drie eiken en één robuuste beuk. Het geld hiervoor komt van sponsoren en fondsen. Er zijn soms krijgen we ook kleine privé giften. 


Zo heeft onze webmaster Erik op zijn verjaardag gevraagd of mensen in plaats van kado's een bijdrage wilden doen aan Prachtlint. Superfijn was dat! Het leverde toen ook weer een paar mooie grote bomen op die inmiddels allang zijn uitgeplant! 


Wil je Prachtlint ook steunen? Heel graag! HIER vind je de gegevens.


Haha .... maar ik dwaal weer eens af! Terug naar Paul!






Toen Paul en ik met onze bomen in IJhorst kwamen stond daar gelukkig al de halve Dorpsraad klaar om een handje te helpen. Ik was écht blij. Want ik had me onderweg al bedacht dat ik nog helemaal geen energie had om te scheppen. Nou, dat hoefde ook niet!


Zo leuk was dat met zo'n groep die spontaan de handen uit de mouwen steekt. En in no time ... 











.... stonden daar vier mooie grote nieuwe bomen rondom de Uitkijktoren! En ééntje in het veld. Om uit te groeien tot krachtige mooie groene reuzen. Waar ruim tweehonderd verschillende soorten insecten weer in kunnen leven, en vele vogels hun nesten kunnen bouwen.


Eekhoorntjes zagen we daar ook. Het is een heel mooi bos, daar in IJhorst. En mooie fijne mensen ook! Hartelijk dank dorpsraad!! 


Kom, nog even netjes bij elkaar gaan staan ....  cheeeeese!!




Op deze manier wordt het Prachtlint netwerk ook steeds groter. We creëren niet alleen overal nieuwe natuurpareltjes, maar er ontstaan ook spontaan groepjes mensen die hierbij willen meewerken. Zoals iemand uit deze groep zei ... als je érgens vrolijk van wordt is dat van op zaterdagochtend vroeg bomen planten!


(en of dat nou een grapje was ... of ernst ... want het miezerde wel ... dat weet je natuurlijk niet!😄)


En voor Paul, die mijn sjouwwerk erbij deed, was er gelukkig een dikke vette chocoladeletter van de buren, na afloop. De P veranderde heel snel in een D.




En dan tot slot, nog iets heel anders. 


Ik had nog een kort filmpje van vorig weekend. Zó leuk. Als je goed luistert hoor je hoe Beertje al een klein beetje kan zingen.





 

😍😍