Stond gisteren in het teken van alles nat maken, vandaag was het vooral, de dingen droog houden.
De grote stapel stro die daar achteloos buiten ligt, te wachten op het pakjes maken, die mocht niet nat worden. Daar ging een zeil overheen en kijk ineens hadden we een leuke walrus op het erf liggen.
En ook hebben we vanmorgen de helft van de roggeschoven naar binnen gebracht. Snel snel. Toen we halverwege waren ging het ineens gieten. Om tien uur al in plaats van om een uur. Tsssss buienradar! Dus de andere helft stond nog op het land, kletsnat te worden.
Vanmiddag, die tweede bui, begon hier met een harde knal, en toen ging buiten de douche aan. Ge-wel-dig!!!! Een enorme stortbui van twintig minuten. Je hebt natuurlijk het allerliefst een zacht regentje van een dag of drie, voor je tuin ....
...... maar deze denderende douche was ook prachtig. Een fantastisch geschenk uit de hemel.
Het grappig was, bij het vallen van de eerste druppels herkende ik het geluid niet. Ik dacht dat het tosti-ijzer stond te tikken. Wat is dat geluid toch? Huh ... iets dat uit de lucht valt? Oja, regen.
Na de bui was het opruimen. Eerst het zeil van het stro af. Daar was water onder gestroomd, dus dat moet nog gekeerd worden. En toen de schoven op het land maar eens bekijken. Ja ze zijn erg nat geworden.
De schoven zijn omgedraaid en met de natte kant naar buiten weer tegen de rekjes gezet. In de hoop dat het snel droogt. Anders kan het gebeuren dat de vochtige rogge zaden nu meteen, in de aren, al gaan ontkiemen. En dan kan je het niet meer gebruiken.
Maar ik verwacht, met de droge dagen die we krijgen, dat het wel snel zal drogen. Nou ja, hopen is het meer.
En zo verliep onze dag. Met tussendoor nog wat andere dingetjes. Het was een relaxte zaterdag, met lekker wat rommelen in huis. En echt superfijn dat alles en alles weer kletsnat is!!!
Oh ... en op de valreep kregen we nog een logé. Een arm wezentje waar op dit moment nergens een geschikte plaats voor is.
Het is een heel mooi bokje. Een soort woestijnbokje.
Kijk die oren nou. Lief he? Zo raar dat niemand hem wil. Misschien blijft hij wel bij ons. Naam verzinnen? 😊
10 reacties:
Heb je een Nubische geitenbok te logeren, Clarien? Mooi dier!
In het dorp waar wij ooit woonden, hield de overbuurman Nubische geiten en toen ik jouw bokje zag, deed me dat meteen weer aan die goede oude baas en zijn geiten denken.
Mooie tijd...
Liefs,
Jeanneke.
Wat regen kan deugd doen aan mens, dier en natuur. Alles zal wel opdrogen als we de weergoden voor de volgende dagen mogen geloven. Voorstel voor het bokje - las het nubische geit is doe ik een aanpassing aan mijn eerste idee - KHAMIEL - eerst was het zonder 'h' maar met oogt het meer naar het land van oorsprong.
Hoorntje
Hier in het noorden van het land ..bijna geen regen.
Indachtig de woorden van mijn toch doorgaans zachtaardige vader "Aj vluken lèern wilt, moej bokkies holden" kan ik me er wat bij voorstellen dat iemand dat bokje weggedaan heeft. De praktijk zal uitwijzen of zijn woorden waar zijn.
Wat het kiemen van de rogge in de aar aangaat; in mijn jonge jaren heb ik dat wel gezien, maar dan was er altijd sprake van een langdurige vochtige periode. Dat hoefde niet per se regen te zijn. Een periode van slecht drogend weer, een hoge luchtvochtigheid dus, was ook voldoende. De temperatuur in augustus is sowieso hoog genoeg voor de rogge om te gaan kiemen.
Wat ik nog wel bedacht was dat we vaak schuilden in een roggehok als een (onweers)bui ons overviel terwijl we 'in het veld' waren. In mijn herinnering bleven we wel droog, maar herinneringen hebben ook de neiging zich aan te passen aan kennis en ervaring die je later in je leven opdoet. Aan dit fenomeen ligt, volgens mij, ook het misverstand ten grondslag dat erkend 'wijze mensen' als kind ook al de status van (bijna) heilig toegeschreven kregen of zich hebben toegeëigend. Het type 'Henkie Hoebe uit Roermond' die figureert in een gedichtje van John 'O Mill. Hij schaft als kleuter al een lesboek aan om te leren lezen.
Ik zal hem Bonus noemen😘
Misschien kun je hem Stinkie noemen want als ie niet "geholpen" wordt, is dat een toepasselijke naam��
Evenals veel andere zaken is ook geurbeleving erg persoonlijk. Ik las eens in een boek van Mr A Roothaert dat iemand hevig verlangde naar de 'kruidige geur' van een paardenstal. Mijn opa zou waarschijnlijk dat verlangen met hem delen, maar ik heb van kind af aan een hekel gehad aan de lucht van paarden. Heb nog steeds niks met die dieren, maar dat is wat anders. Ook de weeïge geur van een kippenstal maakt me verre van vrolijk, terwijl ik geen enkel probleem heb met de geur van een koeien- of varkensstal.
Geiten hadden we niet en in mijn kinderomgeving ook niemand, dus die ken ik van veel later en de geur ervan heeft me nooit tegengestaan. Inderdaad, een bok heeft een erg eigen geur, maar wat mij betreft best uit te houden.
Dus om om reden van de eigen geur het dier Stinkie te noemen gaat me wat te ver, maar als je het beestje Chanel no 5 zou noemen, zou ik ook mijn wenkbrauwen optrekken. Ik Ondersteun dus 'Bonus'. Lijkt me passend, want van een bonusaanbieding weet je ook nooit hoe het uitvalt.
Prachtig beest. Geef hem een naam met een B, Net als Brit en Bekje. Noem hem Beauty, of Bart.
Groet MiekeR
Ik dacht aan Berend (Bokje)
Ook met de B. En lekker Hollands.
Ik vind hem een schat om te zien.
Groetjes Iris
Een reactie posten