(uit 'Oud Achterhoeks Boerenleven')
'We hebben Goddank de hongermaand gauw weer uut!' zei eens een bedelvrouwtje uit de stad, dat bij ons om een maaltje aardappels kwam vragen.
De hongermaand, zo noemden de arme luitjes de maand vóór Sint Jacob. Sint Jacob is 25 juli, van oudsher de dag van de rogge oogst.
Als de oude aardappels allang op waren en het laatste koren gemalen en gebakken en opgegeten was. Er heerste dan bittere nood in menig gezin. De eerste uitkomst in de nood brachten dan de nieuwe aardappels, half juli. En zo'n tien dagen daarna kwam Sint Jacob als reddende engel.
Ik moest aan dat mooie citaat uit 'Oud Achterhoeks Boerenleven' denken toen ik vanmorgen langs de rogge liep. Met Sint Jacob oogsten? Eind juli? Nou, ik denk véél eerder! De rogge is in een noodspurt gegaan door de droogte, en de korrels rijpen nu heel snel. Het stro wordt al erg droog.
Wat als dat nu omvalt? Kan je het dan nog met de hand maaien?
Ik denk dat ik van de week eens wat mensen gaan appen, of ze bijvoorbeeld volgend weekend willen komen helpen maaien. Het is wat hoor, steeds die keuzes maken. Want eerlijk is eerlijk, ik weet er nog te weinig van.
Maar het lijkt me toch dat we moeten maaien.
Anno 1860 waren de oude aardappels op, als de zomer begon. De nieuwe kwamen pas half juli.
Grappig, zo gaat het bij ons nu ook. Maar Miriam en ik hebben vandaag alvast een bed leeg geoogst. Want ik wil niet zolang meer wachten op de aardappels. Enne .... ik ben inmiddels officieel sponsor van de voedselbank in Groningen. Dus ik dacht, laat ik alvast maar met een paar kratten nieuwe aardappels over de brug komen.
Wij kennen nu geen 'bedelvrouwtjes' meer, die helemaal vanuit de stad op het platteland om voedsel komen vragen.
Maar we kennen anno 2018 nog wel steeds armoede ... helaas.
Omdat we er vroeg bij waren was de oogst in kilo's nog wat karig. Ik schat een vijftig kilo van dit eerste bed. Maar zo vroeg geoogst ... zijn ze zóóó lekker! En dat vergoed alles!
Van 't weekend gaan ze richting Groningen. Ik hoop dat er veel mensen lekker van zullen eten! Wij hadden in elk geval alvast veel plezier met het opgraven ervan.
Brit en Miriam en ik. 😊
Nog een tip ...
.... wees niet te bang voor ziektes in dat aardappelloof. Het kan prima bij het compost. Phytoftera is er nog niet, en zelfs als het er wel is ... de natuur lost dat probleem meestal wel op als je een goed opgebouwde composthoop hebt.
Laat het eventueel een jaar langer composteren.
Ik moest steeds denken aan dat bedelvrouwtje .... zij kwam uit de stad. Oók al geen moestuin dus, waarschijnlijk. En daarom óók geen groenten. Voor al het voedsel was ze afhankelijk van de boeren.
Als je wel een tuin hebt heb je inmiddels al dit op je bord.
En als je óók nog een kippetje slacht ...
..... maar zover zijn wij nog niet. Niet alles tegelijk. Je eigen dieren slachten .... dat heeft wel even tijd nodig, om dat te kunnen. Ons kippetje komt nu nog gewoon uit de winkel.
Behalve rogge en aardappels en kippen zijn er ook nog andere dingen die tijd vragen. Facturen schrijven bijvoorbeeld, voor de sportlessen. En dan vervolgens de omzetbelasting doorgeven. Man wat heb ik daar allemaal een hekel aan. En het duurt een eeuwigheid. Terwijl het maar om één lesje per week gaat!
Dat heeft óók even tijd nodig zeker, om daar handig in te worden. Maar leuk zal ik het nooit vinden.
Dit hieronder vind ik veel leuker.
Eén van de klussen van vandaag, een scheve stapel bigbags in orde krijgen. Hoe doe je dat?
We hebben gepuzzeld met pallets, en toen zag het er heel anders uit. Ruimer en netter, en de bovenkant van de bigbags is nu mooi open, zodat er minder kans is op hooibroei.
Véél leuker dan facturen schrijven!!
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
7 reacties:
Wat goed dat je de voedselbank in Groningen steunt, de ontvangers zullen er blij mee zijn. Hoe gaat het nog met Bekje, had ze jullie en Brit gemist tijdens de vakantie.
Het gaat goed met Bekje! Alleen is haar vriendje (poes van verderop) gisteren helaas aangereden ... lag dood langs de weg. Of dat dan indruk op een kat maakt weet je niet. Ik merk niks aan haar.
Als dat je (ongeveer) enige inkomsten als zelfstandige zijn, kom je denk ik in aanmerking voor de btw-vrijstelling voor kleine ondernemers. als je minder dan € 1.883 btw per jaar betaalt kun je daarvoor in aanmerking komen. Soms hoef je dan uiteindelijk helemaal geen btw meer te betalen. ook een stomme regelklus, maar misschien wel een met meer lange termijn effecti :)
Waarom een voedselbank zo ver weg? Heeft Meppel er geen een? Ze zien er wel heel mooi uit, die aardappeltjes. Wat Pieke zegt lijkt mij zeker de moeite van het onderzoeken waard. Scheelt werk én geld op den duur.
Goeie tip Pieke! Dankjewel dat ga ik uitzoeken. (hoewel ik vanaf september meer ga werken, maar dan kan het misschien ook nog wel net)
En Wieneke, dat komt omdat mijn zus met haar werk verbonden is aan de voedselbank Groningen. Kort lijntje dus. :)
Aha, ik snappum. :-)
Het lijkt me dat rogge niet uit zichzelf plat gaat liggen. Daar zal altijd een vrij stevige wind voor nodig zijn. Wat ik me wel herinner is dat, als er teveel stikstof op de rogge gekomen was, je weliswaar lang stro kreeg, maar dat die rogge dan ook erg vatbaar was voor plat gaan. Daar was dan weinig wind voor nodig. Een extra kalkgift zorgde er dan voor dat je wat steviger stro kreeg, maar teveel kalk had weer een negatief effect op de groei. Later heb ik begrepen dat het invloed had op de opname van de voedingsstoffen.
In mijn lagereschooltijd was de 'grote vakantie' eind juli, begin augustus en duurde maar 3 weken. En in die vakantie waren de boeren altijd bezig met 'de bouw', Drents voor de graanoogst. Dus of je dit jaar nou abnormaal vroeg bent met het roggemaaien weet ik niet. Misschien iets vroeger dan normaal. In mijn grootvaders tijd werd het sein voor de start van de roggeoogst gegeven door een volmacht (een lid van het markebestuur,). Als hij, vrouwen waren nooit volmacht, vond dat de rogge rijp was mocht je pas beginnen. Dit soort bevoogding is na WO I gelukkig verdwenen en bepaalden de boeren zelf wel wanneer de rogge rijp was. Al was zelfs in mijn vaders tijd St. Job nog wel de streefdatum. Die dag zit kennelijk toch verankerd in de genen van de Drentse boer.
Tot zover de geschiedenisles.
Wat de nota's schrijven aangaat; ik had het bijna geautomatiseerd. Nou was mijn voordeel dat ik toch al wekelijks een overzicht moest maken voor mijn opdrachtgever, van de projecten waaraan ik gewerkt had. Daarvoor had ik een excel-sheet en die gegevens kon ik een-op-een overzetten naar een sheet die zodanig was opgezet dat er een heuse nota uitrolde die voldeed aan alle wettelijke eisen. Mede dankzij de kennis van mijn zoon op automatiseringsgebied was het maandelijks uitschrijven van de nota's het bekende goedkope fluitje.
Een reactie posten