Het was vandaag weer een dag van allemaal kleine dingetjes. Zoals elke dag eigenlijk. Want zo spannend is ons leven niet hoor. Meestal gebeurt er niet zoveel.
Meestal bestaat de dag uit allemaal kleine zorgtaken. Zorgen voor het gezin, het huis, voor de dieren, voor de planten, op het land en in de kas. Soms zorgen voor mensen buitenshuis. Een aantal 'zorgvragers' hebben de weg naar Moeskers Moestuin al weten te vinden.
Ik ben daar helemaal tevreden mee. Met die kleine dingen. Ik hoef geen rollercoaster-leven.
Vandaag stond weer in het teken van ... water.
Logisch he, met deze droogte. Ik heb duizenden en duizenden klantjes op het land staan, die sterven van de dorst, als ze niet af en toe beregend worden.
En ook achter op het weiland, waar we een wildernis hebben aangelegd, daar moet water op. Wildernis of niet, die jonge boompjes moeten allemaal elke dag een emmer water hebben. Anders gaan ze gewoon dood.
Daar ben je dan druk mee.
Tussendoor .... heb ik een van de borden van mijn vaders bedrijf hier in de schuur een plekje gegeven. Hij heeft die borden ooit zelf gemaakt. Ze hingen overal op de gebouwen en loodsen van zijn graanhandel.
Nu hangen ze hier. En het voelt net alsof pap een oogje in het zeil houdt. Welkom hier, bord!
Maar goed. Dat water dus.
Het ging weer niet goed hoor. Want terwijl ik net een mooie by-pass had gemaakt, van allemaal slangen aan elkaar gekoppeld, om ook de verste hoekjes waar nog jonge planten stonden, te kunnen besproeien ..... toen ging die pomp weer kapot!
Midden in een droogtegolf ... de pomp kapot ... dat is echt een ramp. Nou. Dat moest dus gemaakt worden. Nou is het zo, dat het uiteinde van de slang, waar het water mee wordt opgezogen, die hangt in de sloot op een plek waar ik absoluut niet bij kan. Of ik moet gaan zwemmen.
Dus, een list verzinnen!!
Van alles heb ik geprobeerd. Eerst twee stoeltjes in die sloot gezet, om daar op te staan. Dat werkte niet. Dat valt om.
Toen heb ik een mini-steiger gemaakt. Twee palen in de slootbodem geslagen, en daar een oud zittinkje opgelegd van wat ooit een bank geweest is. De andere kant van dat zittinkje lag op de wal. En kijk, dat werkte wel!
Het is zelfs .... meteen een leuk hoekje geworden!!
Vanaf die steiger kun je heel makkelijk bij de slang. Die is nu schoongemaakt, en voila de pomp werkt weer als een tierelier!!
Top!
Ook door al die kleine dingetjes kun je een heel gelukkig mens zijn! 😊
9 reacties:
Een putaker noemden we de 'waterschep' die op een van je foto's staat, al stond de steel in mijn herinnering iets minder schuin. Maar zoals vaker met herinneringen; ze zijn niet altijd betrouwbaar doordat ze vaak aangepast worden aan tijd en omstandigheden.
De putaker werd, in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, zelden gebruikt om water mee te putten. De grupstal was nog gebruikelijk in de tijd waarover ik het nu heb en de mest kwam vaak in 'tussenopslag' in wat we met gevoel voor understatement, het strontgat noemden. Tegenwoordig zou je zeggen een kleine mestkelder buiten, in het verlengde van de grup. De putaker werd vooral gebruikt om de mest vanuit het strontgat op de kar te scheppen. Er werd alleen water mee geschept om de wagen mee schoon te spoelen. Vaak aan de rand van de sloot. Tegenwoordig ondenkbaar, maar 70 jaar geleden nog de gewoonste zaak van de wereld. Een Drents gezegde uit die tijd is "Örde en regel mot der weden, maor van wetten zit wij niet zo vol". Vrij vertaald "We zorgen er zelf wel voor dat het niet uit de hand loopt"
Haperde de pomp omdat het filter verstopt was? Ik heb wel eens gezien dat iemand de pomp of de zuigbuis in een tenen mand deed. Het heel veel drijfvuil komt dan niet bij de filterkorf en de aanvoer van water blijft langer betrouwbaar. Een dompelpomp kun je in zijn geheel in een dergelijke mand doen en dan in het water mikken. Het bespaart je in ieder geval veel ergernis van storingen die altijd optreden als je er niet op zit te wachten.
Klopt Willem, mijn vader had vroeger de slang ook in een bollenmand zitten. Verder geniet ik elke ochtend erg van je blog Clarien, bedankt. Jouw kleine dingen zijn voor mij een groot genot. Prettig weekend.
Wendy
Klopt. het was het was een soort van zeewier wat om de pompfilter heen zat. Of meer 'slootwier' eigenlijk. :)
Ik ga dat proberen met die kleine tenen mand! Of bollenmand.
Die putaker kreeg ik vorig jaar, is door iemand zelf gemaakt. Hij is erg handig om op afgelegen plekken, waar geen kraan en pomp is maar wel een sloot, jonge bomen water te geven. Maar wel vrij zwaar om op te heffen bij een steile slootkant.
Wat wonen jullie toch heerlijk landelijk. Het lijkt mij dat je altijd, ondanks het harde werken, een beetje een vakantiegevoel hebt. Wat Bekje betreft, als ze het dode vriendje niet gezien heeft, zal ze niet beseffen dat hij er niet meer is en heb je kans dat zij hem gaat zoeken. Als een kat een dood soortgenootje heeft kunnen zien, weten ze dat hij of zij er niet meer is. Of ze iemand missen hangt ook van de kat persoonlijk af en de band die ze met een andere kat of mens hadden, net als bij mensen. En nee, ik ben geen weirdo, maar katten en honden hebben net als mensen ook gevoelens en emoties. Vind jullie Bekje en Brit een enig stel.
Als je de pomp in een mand doet zorg je er dan wel voor dat de grootte van de mand in overeenstemming is met de capaciteit van de pomp. Anders zit je in de kortste keren weer met hetzelfde probleem omdat de mand dan onvoldoende water aan kan voeren.
Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat de brandweer gebruikt voor de zuigbuizen, want die zullen ook regelmatig uit oppervlaktewater dat niet altijd even schoon is, hun (blus)water moeten betrekken.
Jouw steigertje is een inventief toppertje!
Improviseren, dat kun je als geen ander.
Ook mijn handelen in de tuin wordt bepaald door water geven: potplanten wel en verder selectief enkele geliefde zielige gevallen.
Mooi weekend en een hartelijke groet van Zem.
Ik zie hier in de omgeving vaak dat het begin van de slang in een wasmachinetrommel in de sloot hangt. Minder fraai dan een mand, maar ik zie het zo vaak dat het wel moet werken.
Groet, Marga
Ik ken het gevoel, die -in mijn geval- tientallen planten die ik bijna om water hoor roepen.
"Vergeet mij niet!"
Ik heb dan nog geen slang, enkel gieters. Ahwel, je ziet dan toch hoe het met al je planten gesteld is tijdens de toer.
Wat ik me wel altijd afvraag: zo'n beekpomp, slurpt dat ook geen leven op?
Ishku er zit een korf aan het uiteinde van de slang met een filter. Dus er worden geen beestjes enzo opgezogen. Alleen water.
Een reactie posten