De hele avond aan het praten met allerlei belangstellende Staphorsters. En toen waren de zakjes op en de flyers waren ook op en we waren allebei schor.
Die zadenzakjes. Ik heb het al vaker laten zien maar krijg elke keer weer de vraag hoe je die maakt. Nou, hier komt 'ie nóg een keertje!
Men neme papier, maakt niet uit, kranten ofzo, vouwblaadjes, of bijv een oude agenda zoals ik hier gebruik. Bij voorkeur uiteraard restanten papier. Geen nieuw. Het is handig als het papier vierkant is. Dan hoef je het niet bij te knippen.
Vouw het dubbel tot een driehoek. Belangrijk is dat je het héél precies vouwt, en de vouwen goed aandrukt, met een vouwbeen of zoals ik het doe, met een schaar. Als je te slordig werkt vallen de zaadjes er namelijk uit.
Nou, gewoon proberen. En ook hier, de vouwen goed aandrukken.
Dan vouw je de bovenpunt die uit 2 lagen bestaat, omlaag, over die twee punten heen. De achterste laag doe je dan weer omhoog, dat wordt de sluitflap. En de voorste laag vouw je naar binnen, zodat het zakje vast komt te zitten. Je hebt nu een envelopje dat vrij stevig is.
Mooi he? En geen nietjes of plastic nodig! Dit kan na gebruik zó op de compost!
Binnenkort!
Nu eerst even naar de wandeling die ik dinsdag maakte met Jan en Paulus en Henk. Die wandeling willen we binnenkort als 'Prachtwandeling' organiseren, dus dit was even op proef.
Mooi joh! De Klokkenstoelroute, in Staphorst.
We hadden ook nog prachtig weer. Als je mee wil, hou dan even onze website prachtlintstaphorst.nl in de gaten.
En thuis. Gewoon aan het werk. Met het voorjaar voor de deur is er veel te doen. Ik wil graag nog wat dingen af hebben voor de drukte van zaaien weer begint. Dit keer was ik in de bessentuin.
Daar wordt alles rigoureus omgegooid.
Dit jaar gaan de aardbeien naar de grote moestuin. Zodat ik ze in het zicht hou en ze netjes worden bijgehouden (hoop ik).
En de aardbeituin wordt bessentuin. Dit hele stuk van voor naar achteren daar komen nu allemaal bessen- en frambozenstruiken. En Paul mag daartussenin dan maaien. Dat leek me wel makkelijk.
En we zagen steeds van die plaaaaatjes, onderweg! Dan wou je toch écht dat je kon schilderen. Moet je dit nou zien!
Brit drinkt hier bij het talud altijd even water. Dus dan rusten we even uit. En dan zie je weer ander moois. Zoals van die mosjes, die op het steen groeien. Dat zijn ook weer hele wouden op zich.
0 reacties:
Een reactie posten