Een doodnormale vrijdag? Ja, eigenlijk wel. Waarop duizend-en-één dingen gebeuren, maar toch allemaal heel normaal. Niks schokkends. Gelukkig.
Eline is hier nog. Zo gezellig. En ook handig want ze helpt me met van alles. Vandaag heb ik heel veel geoogst. Omdat we nu een koelcel hebben durf ik van alles uit de grond te trekken. We kunnen het nu veel beter bewaren dan vorig jaar.
Twee rijen wortelen zijn vandaag gerooid. Verbazend hoeveel daar af kwam! Want ik had heel dun gezaaid. Het leek naar niks, in het begin. Miezerige plantjes, en gaten in de rijen. Maar er kwam krat na krat vol lekkere knapperige penen vanaf!
Zodra er ergens geoogst is, gaat er een dun laagje compost op de lege plekken. Om de kostbare en kwetsbare bodem te beschermen.
Ook courgettes zijn geoogst, en bieten en tuinbonen en snijbonen. Van alles.
En dan ..... kijk wat een overvloed moedertje natuur ons geeft!
Als je het wil bewaren kun je het bewaren in kratten, op een koele plek, in zand, of bijvoorbeeld in turfmolm. Ik koos voor dat laatste. Want zand ... dat stroomt bij mij de kratten uit. En de wortelen drogen er ook erg door uit.
Turf is niet zo'n milieuvriendelijk product. Gelukkig kun je het meerdere keren gebruiken.
De wortelen gaan in lagen in een krat. Je kunt drie tot vier lagen stapelen. Telkens een laagje zand of turfmolm ertussen. Rode bieten gaan in twéé lagen en de dikke meirapen in één enkele laag.
De courgettes mogen eigenlijk niet in de koeling. Maar met deze temperaturen heb je niet veel keus. Ik heb ze in kratten op hooi gelegd, en ook in de koelcel. Die staat op 10 graden.
Rond de lunch hadden we de oogst van het land, en was alles opgeborgen.
Alleen een hele serie buitenbeentjes lag er nog. (facebook staat bol van de 'kijk-nou-wat-een-leuke-worteltjes-foto's en ik kon het ook weer niet laten ...)
Anke was ondertussen bezig met het voorbereiden voor de reis naar Mexico. Ze is géén ervaren backpacker en had errug veel bij zich. De rugzak was veel te zwaar.
Opnieuw inpakken. Wat kan eruit?
Alles apart in zakjes. Zodat je niet de hele rugzak door moet als je bijvoorbeeld één paar sokken nodig hebt. Zoek gewoon het zakje met sokken en ondergoed.
Ik had een stuk zeep voor haar, waar je én je haar én je was én jezelf mee kan wassen. Top mam! Maar later werd het weer ingeruild voor een kleiner stuk zeep. Travel light. Haha het zou een goeie oefening zijn voor al die mensen die aan het 'ontspullen' zijn.
Ga es met de rugzak op pad. Je hebt van alles maar twéé stuks nodig. De rest kan gewoon weg! 😊
Samen hebben we nog even mijn reisdagboekje van Amerika doorgebladerd. Het is zo leuk om een verslag bij te houden. Je vergeet zo snel die leuke details van je reis.
Gesprekjes, gedachten, routes, ontmoetingen, mooie plekjes ...
Schrijf het op. Altijd leuk.
'Heb je nog een leeg schriftje mam?' 😊😊
Nou, en dat was het wel zo'n beetje. We eten pizza, drinken een wijntje, en ... da-hag!! Daar gaat het tweetal! Op avontuur!
We zullen het tweetal volgen, in Mexico. Want met whatsapp en met 'zoek vrienden' zijn ze natuurlijk gewoon hartstikke dichtbij!
Tot slot vanavond moest er nog hooi worden verzameld, wat we gisteren hebben bijeen geharkt. Met de kruiwagen? Niet dus. Dat schoot niet op.
Met de auto en aanhanger, dat ging sneller.
Een trekker hebben we nog steeds niet. Als het moet kunnen we iemand vragen om te helpen .. maar ik moet eerlijk zeggen, ik doe het liever een stuk langzamer, gewoon met de hand. Niks diesellucht en stof.
Het was zo mooi stil bij het water. Rustigjes dat hooi bijeen harken. Er grote compacte ballen van maken. En die vouw je bij elkaar, en stop ze onder het net. Tot de kar propvol zit.
Zwaluwtjes erbij. En in de lucht ... kijk ... nog véél meer ballen ....
Inmiddels heb ik een datum geprikt voor het rogge maaien. Volgende week vrijdag, 20 juli. Maar het blijft onzeker. Het kan ook zomaar maandag of dinsdag worden!
0 reacties:
Een reactie posten