Mais.
Een supergraan. Het is glutenvrij, groeit op bijna elke bodemsoort, verbetert de grond, is mooi om te zien, makkelijk te kweken. Mais is vers, zó uit de kolf gegeten, op zijn allerlekkerst. De zoete mais bedoel ik dan. Dat is dus niet de mais die je in Nederland overal op de akkers ziet staan.
De mais die in Nederland op grote schaal wordt geteeld is bedoeld voor veevoeder. Die bedoel ik dus niet. Wat wij hier zaten te pellen, dat is de zoete variant, de consumptie mais. En dat is een zeer waardevol gewas voor de zelfvoorziener!
Onze mais is inmiddels gedroogd. Ik wilde er popcorn van maken maar daarvoor was het niet geschikt. Daar heb je een speciaal ras voor. Dus gaan we het gewoon gebruiken voor maismeel.
En maismeel, dat is een ondergeschoven kindje. Het is een heel gezond meel, voor veel mensen veel beter geschikt dan tarwemeel, en je kunt er van alles mee doen.
Maar eerst moet die gedroogde mais even worden geschoond. Eigenlijk moet je dat doen met een wan, dat is zo'n grote platte schaal waar je het graan in op schudt, zodat de vliesjes en vezeltjes er uit waaien. Maar ja wie heeft er nou nog een wan?
Ik heb geen wan. Dus ik schud gewoon met een vergiet. Dan krijg je het ook wel schoon. Beetje overgieten van de ene bak in de andere, terwijl je in de wind staat. Het kaf waait dan vanzelf weg.
Nou, na een tijdje is het wel schoon genoeg. We gaan aan het mais malen!
Heel handig, zo'n koffiemolentje van 14 euro, ooit bij Blokker gekocht. Ik heb hem al jaren en hij maalt echt alles. Koffiebonen natuurlijk, maar ook tarwe en haverkorrels, en ook die mais dus. Terwijl de maiskorrels behoorlijk harde steentjes zijn geworden.
Het wordt een mooi zacht geel meel. Tja en wat kun je daar dan mee? Nou, maismeel is heel veelzijdig, en heeft zelfs geneeskracht. Kijk maar eens hier.
Ik heb het vanavond gebruikt om de pastasaus te binden. Twee eetlepels maismeel door de dunne saus, en het werd heel mooi stevig.
En verder, maismelk gemaakt. Dat maak je door 1 liter water te koken, dan 100 gram maismeel er door te roeren, roeren, roeren, en blijven roeren tot het goed bindt.
Grappig hoor, dat je zo veel kan met die mais. Nooit geweten.
Nou dan heb je een vrij dikke pap. Die laat je afkoelen en schenk hem in een fles. In de koelkast, drie dagen te bewaren. Je kunt deze maismelk voor van alles gebruiken, net als havermelk en amandelmelk en geitenmelk. En oja .... ook als koemelk natuurlijk.
De smaak is duidelijk anders dan die van gewone melk, Het smaakt naar custard. Het is vrij romig en behoorlijk voedzaam. Nou we gaan wel experimenteren met die maismelk!
Nee lege sapflessen heb ik niet meer. Maar lege wijnflessen hebben we altijd wel! :D
Wat ik het leukste vind is dat dit weer iets is wat veel andere produkten kan vervangen, en dat je dat dus gewoon uit je eigen tuin kan halen. Zelfs je 'melk' kan je dus zelf kweken in je moestuin!! :D
O en ik loop achter. Gisteren gaf ik een moestuinworkshop voor de vegetariërsbond, dat verslag komt nog wel. Het was enorm inspirerend, ik denk dat ik net zo veel van hun heb opgestoken als andersom! Wat een leuke club mensen werkt daar!
En vandaag .... heeft Karin de konijnenren afgemaakt. Het is een joekel van een ren, met een losse bovenkant en onderkant. Dat laatste was eigenlijk per ongeluk, omdat we een meetfoutje hadden gemaakt, maar het kwam toch wel goed uit. Met een los deksel kan je namelijk heel makkelijk even de ren in stappen om met het konijn te knuffelen. Wat hij hard nodig heeft, als eenzaam allenig konijnje.
Ook is vanavond ons hooi verkocht! Nou ja, geruild, voor hout! :D:D
6 reacties:
Ik ben groot geworden met voedermais. Mijn oma mocht het van de buren van het land halen voor eigen gebruik, maar de boeren snapten eigenlijk niet dat ze veevoeder wilde eten. Tja, mijn oma en opa en moeder en tante hadden in Curacao gewoond, en daar was mais wel bekend als eten voor mensen. Wij aten dus al mais voordat de zogenaamde sweetcorn in de winkels lag. Ik heb dan ook nooit begrepen waarom wij zoete mais moesten eten, terwijl veevoedermais ook prima te eten is.
Tabitha
Je eigen maismeel!!!!!! Geweldig. Dat is wel even een momentje (dat zou het tenminste voor mij zijn). Top Clarien, een stappie verder naar zelfvoorziening. Helena
Hoe lang heb je die maiskolven laten drogen? En als het meel is, hoe lang kan je dat dan bewaren? Of zou je dan beter de mais als korrels kunnen bewaren en als je het nodig hebt malen?
Jo
Tabitha, leuk advies! Ja de voedermais is natuurlijk ook gewoon te eten! De reden dat ik de suikermais kweek is omdat dat het enige biologische ras was dat ik kon vinden. De meeste mais op de Hollandse akkers is niet biologisch ... vandaar. :D
Helena klopt helemaal!! dat dat meel gelukt is geeft een enorme kick!! :D
Jo, ik heb ze ongeveer drie weken laten drogen. Toen even een korrel tussen de kiezen genomen en het leek me hard zat. Ik maal pas meel als ik het gebruik, want vers meel gaat snel in kwaliteit achteruit (geldt trouwens voor alle granen, je kunt het beste pas malen als je het nodig hebt)
Maiskorrels zijn net als de meeste graankorrels heel lang houdbaar.
Hi Clarien,
Een mega late reactie hier maar ik vroeg me af wat je met die mooie handmolen hebt gedaan. In de eerste paar blogs gebruikte je hem nog en nu zie ik steeds de koffiemolen voorbij komen als je gaat malen.
Is het toch een onding dat snel stuk gaat? Want ik overweeg om er eentje aan te schaffen, maar als ze snel stuk gaan doe ik het natuurlijk niet.
Roxanne, mijn handmolen die koester ik nog steeds, wil hem graag gebruiken, maar in de drukte van alledag komt het er niet van. Ook maal ik nu zoveel graan, elke dag, dat het teveel tijd zou kosten. Voor brood ben je wel wel een half uur aan het malen.
Maar voor kleine beetjes is het een superhandig ding, en je wordt erg sterk in de schouders!
Een reactie posten