Hoogzomer.

Wat een geweldige stralende zomer is het. De ene mooie zomerse dag na de andere.

Het is wel aanpoten om alles bij te houden met die warme dagen. De oogst moet snel van het land af, alles groeit en rijpt snel. Een courgette groeit in drie dagen van duim formaat naar onderarm formaat.

En er is nog méér werk. Gisteren is de oever van de Beentjesgraven weer gemaaid. Ik sprak daar over met Martijn, die de waterberging beheert. Hij zei dat het jammer was dat ze het maaisel hadden laten liggen, want we willen die berm juist verschralen. Zodat er mooie inheemse kruiden gaan groeien. En er meer vlinders en insecten op af komen.

'Nou,' zei ik, 'ik wil dat maaisel wel weghalen hoor.'

Zo gezegd zo gedaan. Vandaag hebben Miriam en ik de hele oever langs de Beentjesgraven aangeharkt. Al dat hooi op bulten geschoven.

Het was een leuk werkje. We begonnen op tijd toen het nog niet al te heet was, en kwamen allerlei mooie insecten tegen.

Daar moet ik me nog in verdiepen, hoe die vlinders en libellen allemaal heten. Maar een feit is, dat hier op het natuurgebied rondom de Zonnehorst nog héél veel verschillende soorten zijn.

De Zonnehorst beheert het terrein al 35 jaar zonder pesticiden en kunstmest. En dat zie je heel goed aan de diversiteit van de flora en fauna.

Maar goed. Natuurfoto's is ook een vak apart en daar waag ik me nog even niet aan.

De aardbeien. Die zijn bijna op. De hekjes zijn vandaag weggehaald en de rest is voor de kippen. Die doken er meteen in.

Dag aardbeien! Tot volgend jaar weer! 🍓🍓🍓🍓🍓

 

Eline hielp vanmiddag met het oogsten van de kapucijners. Wat er van over was tenminste. De duiven hebben erin gezeten, dat doen ze elk jaar, maar dit keer lag het bed van de kapucijners om het hoekje en konden ze ongestoord pikken.

Eén kratje kwam eraf. Gedroogde kapucijners. Niet veel dus, maar wel lekker. We werden verder aangevallen door de horzels, en hebben uiteindelijk een kwart van de erwten laten hangen. Voor de vogels.

Ook is vandaag weer een composthoop omgezet. Tja .. want al zitten we in het hartje van de zomer ... je moet vooruit denken. Over een poosje gaan sommige bedden alweer leeg en moet er nieuwe compost op. Compost maken doe je eigenlijk constant maar door.

Toch mis ik een tikkie mest. Dat geeft net wat extra power aan je bodem. 

En zo dwarrelt alweer een mooie dag voorbij. Als een blaadje van een boom. Die hier bij ons op het moment ronddwarrelen, al was het hartje herfst.

Het hooi ligt inmiddels te drogen. Morgen of overmorgen nog een keer omkeren, en dan maar weer in bigbags proppen. Of misschien kunnen we dit keer wél pakjes maken.

En de capucijners liggen boven op een handdoek verder te drogen.

Droog droger droogst. Net als de natuur. 🌞🌞🌞🌞🌞 😊