En deze drie kwamen toen tevoorschijn uit de foto-albums. Ik had een paar andere foto's willen gebruiken, maar deze drie werden geselecteerd. Raar toch? Alsof mijn blog dacht, nou deze drie moeten het vanavond maar worden.
Blogger die het bloggen overneemt. Ja, echt spooky! Straks bedenkt hij er zelf ook nog een tekst bij! Want dat zou best kunnen. Het kan zo met een of andere AI truuk uit de historie gehaald worden. Het is toch elk jaar weer ongeveer hetzelfde. Plastic zakken die te drogen hangen, nou, dat komt elk jaar wel een keer voorbij.
Maar deze foto hierboven had ikzelf nooit gekozen. Hartstikke wazig. En ramen lappen is nou niet écht boeiend. Hoewel ... het zijn er wel 200. Dat wel. Tweehonderd ruitjes. Die aan twee kanten gelapt en gedroogd moeten worden. Ik zal je eerlijk zeggen ... ik lap de ramen maar een paar keer per jaar. Want het is een moordklus.
Soms denk ik met weemoed terug aan mij lellen van ramen in Bussum. Van die grote lappen glas hadden we daar. Die je zo lekker met grote zwaaien kon poetsen. Met emmers water ertegenaan kletsen. Hatsjekiedee! Daar was je zó mee klaar!
En deze dan, hieronder.
Dat is mijn koffie, met een hartje. Die krijg ik altijd als de meiden hier zijn. Koffie met een hartje erin. Liek was hier zondagmiddag. Vandaar.
Nou, dat was dan de foto-selectie van blogger. De tekst mocht ik gelukkig nog wel zelf doen. Ben wel snel klaar zo, dat wel.
0 reacties:
Een reactie posten