Hoewel ...
Het is wel aanpoten. Maar dat wist je al. Leven van het land is hard werken. Niet alleen in de oogsttijd trouwens maar het hele jaar door. Zo ben ik nu ook alweer bezig met compost maken voor in het najaar, voor op de winterrogge, en ook alvast voor volgend seizoen.
Paul hielp een beetje door de heg te snoeien. Haha. Nou, eigenlijk was het andersom. Hij ging dit weekend de heg snoeien en toen bedacht ik dat ik dan wel meteen compost kon maken. Waar dat snoeisel dan meteen in kan.
Langs de takkenril lag ook nog maaisel. Dat heb ik bij elkaar gerakeld want dat ging er ook in. Hoe meer verschillende laagjes je maakt, hoe beter de kwaliteit van de compost, en hoe sneller het composteert.
Paul was weer levensgevaarlijk bezig. Vond ik. Hij had zo'n ding gehuurd waarmee ook de bovenkant van de beukenhaag recht geknipt kan worden. En met zo'n zware joekel van een machien sta je dan op een wiebelladder.
En het lijkt wel alsof die beukenhaag elk jaar langer wordt. En hoger. En dikker.
Nou, ik dus ondertussen compost maken. Er ging dus van dat hegge-snoeisel in, dan een laag maaisel, dan een laag stalmest van de geiten. Dan een kruiwagen poepsoep eroverheen smijten. Goed verdelen! En dan weer alles opnieuw. Tot de spullen op zijn.
Toen Paul klaar was was hij total loss. Die heg die je ziet loopt ook langs de voorkant van de boerderij. Dus ga maar na!
Lief he, Brit zit helemaal ongerust te kijken. Gaat het baasje?
Het is wel fijn dat ik augustus afspraak-vrij gehouden heb. Nou ja op een paar dingetjes na. Maar het is meest ... buiten buiten!
Dieren verzorgen. En die drinken wat! Ook de geiten! Ik heb altijd gedacht dat geiten van die spartaanse beesten waren die bovenop bergen klimmen en van droge sprietjes gras en af en toe een druppel water kunnen leven.
Nou, niet die van ons! Echte nat-nekken zijn het! Om de paar dagen moet er veertig liter water naar toe. En elke dag hooi, en brokken. En met heet weer gaan ze heerlijk in de schaduw liggen van de stal. Niks spartaans!
Met kleinere hoeveelheden tegelijk is het verwerken ervan elke avond in een uurtje gepiept. (nou ja behalve de courgettes maar dat is een verhaal apart)
En een deel ging naar mijn moeder. Dus dat scheelt ook verwerken. Spullen weggeven. Het lijkt heel genereus maar het is ook gewoon eigenbelang! 😊
En dan zijn er ook nog andere dingen. Een drietal aubergineplanten heb ik opgekweekt in potten. Maar ze doen het niet goed. Ze tieren niet.
En nu de tuin steeds leger wordt was daar een mooi plekje voor ze. Nu maar zien of ze het hier wel gaan redden!
Ook de bomen hou ik in de gaten. We hebben veel jonge fruitbomen, die soms nog hulp nodig hebben. Zoals dit appelboompje, die had aan één tak wel dertig appeltjes en die tak die brak bijna.
Dat is natuurlijk dom van zo'n boompje maar ja hij moet het nog leren. Ik heb geholpen door de tak hard te schudden en bombombom de helft van de appeltjes rolde op de grond. En hopla .... de tak veerde weer helemaal omhoog!
Ik hoop met deze warmte dat het over een week of zes klaar is, want mijn azijn van vorige zomer is bijna op.
De bieten. Als het er een stuk of tien, twaalf zijn, kook ik ze tegelijk gaar, in een grote pan. Dan eten we er salades mee en quiches. Maar als er zo'n vijventwintig zijn, gaan ze in een krat, in de koelcel. Ik leg ze dan tussen lagen vochtige turf. Die turf kun je elk jaar weer opnieuw gebruiken. Dan wel elke keer weer nat maken voor gebruik.
Ze moeten wel koel staan. Hoe koeler, hoe langer je ze kunt bewaren. Mijn ervaring is dat ze zo'n vier tot vijf maanden goed blijven, in turf. De dikste bieten blijven soms wel goed tot het voorjaar.
Basilicum. Dat doe je meestal in de pasta of in salades of in pesto. Maar dit waren topjes van de planten die al aan het bloeien waren. Dus die zijn wat vezelig. Ik laat ze nu maar drogen, dan fijnmalen en er kruidenzout mee maken. Dat was een tip van Editha.
Nou we zijn weer bij!
Fijne dagen allemaal. 't Blijft voorlopig supermooi zomers weer!
0 reacties:
Een reactie posten