Het is een dit jaar prima tomatenjaar. In de kas, maar ook buiten, doen ze het goed. De slakken hebben zich dit jaar vooral gestort op de bladgroenten, en minder op de tomaten.
Fytoftera is er ook nog haast niet. Zelfs niet in de buitentomaten. Maar nu met de regen zal dat binnenkort wel veranderen.
,
Dus ongeveer de helft van de uien moest ik op de tuin laten liggen. Ze zijn dan niet gegroeid, maar vooral, ze zijn te zacht. En aan een zachte ui daar heb je niks aan. Die rot snel weg en steekt de anderen ook aan.
Om te zien of je ui goed bewaarbaar is, moet je vrij hard in de onderkant duwen om te checken of hij echt goed hard is. En kijk of het wortelkluitje er goed uitziet. Zo niet, laat hem gewoon op je tuin liggen. Dan is hij nog prima compost voor de bodem, en door de sterke geur van de verwelkende ui houdt hij plaaginsecten uit de buurt van je andere groenten.
Kijk, deze hieronder is een beetje zacht, en heeft een slechte wortel. Die heb ik overigens nog wel gebruikt in het avondeten, want de bovenste helft van de bol was nog bruikbaar.
Vóór ik ze in de schuur zet controleer ik nog een keer of er geen zachte uien tussen zitten want écht, die kunnen je hele oogst bederven!
Tomaten hebben we in verschillende rassen. Dit is mijn lieverlingstomaat, de Brandywine. Een dikke en heel zoete vleestomaat. Hij neemt de tijd om af te rijpen maar dan heb je ook wat! Ik eet hem altijd vers. In plakken. Wat je er ook maar mee belegt, het smaakt meteen als puur gebak!
Meteen even wat zaadjes verzamelen ... voor volgend jaar alvast!
Met broccoli kun je met een beetje geluk en met goeie zorg voor je bodem vrij lang dóór oogsten. Als de grote broccolikrop geoogst is, laat je de plant staan. Na een tijdje groeien er dan rondom het afgeknipte deel van de plant en ook in de oksels, weer kleine nieuwe broccoli roosjes.
Maar alleen als je de bodem goed steeds goed gevoed hebt, anders vertikt de plant dat.
 |
| nieuwe roosjes om het afgesneden hart |
En iedere keer als ergens geoogst is en er ruimte komt, zaai ik weer bloemen. Waardoor de tuin steeds kleuriger wordt.
Hieronder zie je de bloem van Mariadistel. Dat is een prachtige distelplant met geneeskrachtig zaad. Ik wilde dat eens uitproberen, en hij groeit heel makkelijk. De bloemen zitten vol hommels en bijen.
Dat is ook een makkelijk gewas. En levert een dikke smakelijke knol op. Je kunt hem bakken, frituren, koken, of pureren. De smaak is zacht zoet, en natuurlijk ook selderij-achtig.
Hehe dan eindelijk gearriveerd in de keuken.
Op de tafel lag nog een berg courgettes van afgelopen dagen. Maar sinds we de courgette-plaattaart weer hebben ontdekt maak ik me niet meer druk over 'teveel' courgettes.
Ik maak nu vries-pakketten van de courgettes, zodat we die plaattaarten het hele jaar door kunnen maken. Gisteren heb ik tien courgettes geraspt samen met één selderijknol. Dat leverde 4 kilo rasp op. Netjes afwegen, en in vijf zakken van 800 gram de vriezer in.
Na de courgettes waren de tomaten aan de beurt.
Bij de bijen heb ik twee bakken water neer gezet met houten plankjes erin. Zodat ze niet verdrinken. Maar de bijen dronken daar niet van. Waarschijnlijk halen ze hun water gewoon uit de sloot die daar achter is.
Wel hingen de bijen helemaal buiten de kast. Je moet je voorstellen dat ze nu op volledige sterkte zijn, wel zestigduizend bijen in zo'n kast. Dat is wat, met die hitte.
Dus dan gaan ze gewoon buiten hangen. En wapperen met hun vleugeltjes zodat er koele lucht de kast in stroomt. Om de larven te koelen. Mooi he?
Er valt heel wat te leren van de bijen en van hun solidariteit.
0 reacties:
Een reactie posten