Al vanaf de voorkant van het huis zag je duidelijk dat hier iemand woont die véél van planten houdt. De tuin stond vol mooie hoge pluimende gras-achtigen en bloeiende kruiden .... ondanks de droogte nog steeds een weelderig en kleurig gezicht.
Maar toen ik door het huis de tuin binnenkwam was daar pas de échte verrassing!
Daaroverheen liepen houten bruggetjes, en paadjes, van de ene naar de andere kant. En overal overal planten en potten met bloeiers. Het was alsof je een sprookje binnenstapte. Wat je op de foto's ziet doet daar écht geen recht aan, in het echt was het veel mooier!
Henk maakt voor Prachtlint Staphorst de borden, die mensen bij ons kunnen kopen. Als ze moedoen met Prachtlint en bijvoorbeeld een 'natuurparel' van hun tuin maken, kunnen ze dat kenbaar maken door een Prachtlint Staphorst bord voor het huis.
Ook komen die bordjes bij de parels die we op gemeentegrond en bij bedrijven aanleggen. Maarre .... het gaat niet zo snel met die bordjes. Henk heeft er dertig gemaakt, en ik schilder er ons logo op, maar heb er pas drie af.
Op de tuinen ben ik tussendoor aan het oogsten. De pompoenen zijn afgesneden, en ik laat ze dan nog een weekje liggen om goed af te harden in de zon. Daar krijgen ze een sterke schil van. Af en toe es omdraaien.
De twee kleinere pompoenbedden zijn nu geoogst. Een stuk of zeventig pompoenen zijn het. Het grote pompoenbed heb ik veel later aangelegd, toen het hier niks leek te worden door de slakken. Maar uiteindelijk viel dat dus toch nog mee.
Iets anders is de kruipende tomaat!
Ik wilde graag kruipende tomaten kweken dit jaar, maar iemand zei, doe dat maar niet want die gaan heel snel schimmelen. Dat kan niet in ons land. Te nat. Maar hier waren twee spontane tomaten gaan groeien die niet opgebonden zijn, en dus zijn gaan kruipen.
Door de droogte hadden ze het zo te zien prima naar hun zin op de grond!
Billie? Weet jij het?
Als de basis af is moet die website worden gevuld met foto's en tekst. Dus ben ik alvast overal waar ik mooie wilde bloemen zie foto's aan het maken. Helaas is het wat laat. Er is niet veel meer aan de bloei. Hier en daar nog een late ...
En vanmiddag weer overleg, met iemand van de gemeente Staphorst die ons óók al heel mooi op weg helpt. En meedenkt. En tips geeft.
Daarna nóg een telefoontje, en toen was ik het zat. En ben gaan fröbelen. Gelukkig liggen hier allerlei projecten en valt er dus altijd wel wat te fröbelen. Zoals reepjes scheuren van oude kussenslopen. En daarmee stapeltjes maken van die houtplakken die we laatst gemaakt hebben.
(Het zijn onderzetters, mocht je denken wat zijn dát nou weer. 😄)
0 reacties:
Een reactie posten