Vrijdagse Varia.

Eline had het al in de krant gelezen. Belangrijk nieuws. De patat zal dit jaar kleiner zijn (onee onee!!😊) want de aardappels blijven klein door de droogte.

Nou, kleine patat is net zo lekker als grote patat. Maar het betekent wel .... dat de aardappeloogst zal tegenvallen. Dat de pieper waarschijnlijk ook duurder wordt. Heb jij even geluk met je eigen moestuintje met al die lekkere verse aardappels? Toch? Of begin je er volgend jaar pas aan? Kan ook hoor.

Bij mij zijn de eerste twee bedden al geoogst. Er kwam 120 kilo vanaf. En ze waren van normale grootte. Ik had ze erg vroeg gepoot, waardoor de aardappels al klaar waren vóór de droogte begon. Dat was meer geluk dan wijsheid hoor.

Maar de volgende vier bedden ... hoe dat zal gaan .... ik weet niet. Het ziet er dor en droog uit. Wat je wel ziet is dat de planten nieuwe jonge bladeren aanmaken. Een soort reservespurt? Noodgroei?

Dat kan als gevolg hebben dat er nieuwe kleine aardappeltjes worden aangemaakt, ten koste van de grotere. Dus ik besloot gisteren om de aardappels maar te beregenen, met de slootpomp. Maar helaas ... Q en Q deden het niet!!

Zal je net zien, in de grootste nood doet de pomp het niet!

Dus, hittegolf of niet ... het was een drukke dag vandaag. Eerst moest dat hele aardappelvak met de gieters begoten worden. En daarna ook nog het bonenvak. Want de bonen bengelden er ook maar sneu bij.

Ik ben wel héél blij met de Beentjesgraven. Wat een goeie buurman is hij! En nog mooi ook!

Met gewoon weer is het leuk werk, emmertjes water putten en de dorstige bedden water geven. Maar met de warmte vandaag was het niet leuk. Achtenveertig emmers water sjouwen. Jij liever dan ik.

En met de rogge zit ik ook een beetje. Dat staat nog onbeschermd op het land, en morgen komt er onweer. Zegt men. Wat te doen? 't Is wat, als je alles maar steeds moet verzinnen. En soms gewoon helemaal fout gokt.

Vandaag is er in elk geval nog zoveel mogelijk rogge uitgedorst, want binnen is binnen, en morgenvroeg gaan we de rest dan maar verzamelen en onder de kap leggen. Ofzoiets.

Heb je ook een kas? En kom je daar met de hitte nog wel binnen?

Ik ben er al een tijdje niet binnen geweest. Het is me er te heet. Zodat de tomaten zijn gaan woekeren en de paprika's dorst hebben. Vanmiddag voor het eerst weer eens de kas ingegaan. De tomaten zijn gesnoeid en opgebonden en alles heeft water gehad.

In de kas staat ook de bak met suikerbieten sap. Je weet wel, dat sap dat in de zon moet indikken tot echte suikerstroop. Kom, we gaan es kijken hoever het is.

Maar helaas pindakaas het is nog geen stroop. Nog lang niet. Het is nog steeds sap, met een begin van schimmel. Weggooien?

Nee hoor. Gewoon zeven door een doek, en opnieuw koken. Ik gooi niet zo snel iets weg. Vóórdat een nieuw project slaagt moet je soms door diepe dalen. Haha nou ja, figuurlijk he?

Dat gekookte sap smaakte overigens echt lekker. Erg zoet. Maar weer heel anders dan stroop uit een potje.

We gaan even de keuken in dan laat ik je zien wat ik ermee gedaan heb.

Op vrijdag eten we pizza en dan gaat dus de oven aan. En als de oven aan gaat dan weck ik. Omdat je dan weinig extra stroom nodig hebt. Vandaag waren het alweer courgettes, in zoetzuur. (sorry voor steeds dezelfde plaatjes) (Marlieke zei laatst ... mam ik kan die weckpotten van jou nou wel dromen)

Nou, drie keer raden wat ik als 'zoet' heb gebruikt in de potten?

Ja hoor. Een mijlpaal!! De courgettes op zoetzuur die je hierboven ziet zijn met eigen suikerbietenstroop ingemaakt, en eigen azijn, en natuurlijk ook onze eigen courgettes.

Voor wie de details wil weten, voor zes literpotten gebruikte ik het kookvocht van twee grote suikerbieten, ingedikt tot een liter 'diksap', en een halve liter appelazijn. Oja en zestien middelgrote courgettes. Of het lang houdbaar is kan ik je over een jaar pas vertellen.

Ook in verband met de verwachte regen morgen, haal ik alles van het dak wat daar ligt te drogen. Een groot deel van de kruiden is helaas weggewaaid met de harde oostenwind. Maar de pruimen zijn niet weggewaaid en zijn prachtig ingedroogd. Lekker joh! Net hele grote rozijnen, maar dan nog veel lekkerderder.

En tot slot was er bij de kolen ook wat misère. Een stuk of wat zijn aangevroten door de rupsen van het koolwitje.

Maar ook hier geldt weer, ieder nadeel heb ze voordeel, want wie zijn hier weer héél blij mee??

Kom kippen. Snacktime!!

🐓🐓🐓🐓🐓🐓🐓🐓