Verrassingen.

Kijk nou, de Ossentong bloeit al!! Een stukje hemel op aarde is het net. Diepblauw, zoals de lucht soms is op een zomeravond.

Ossentong vind je overal in tuinen. Als je hem eenmaal hebt, hou je hem voor eeuwig. Van die enorme behaarde bladeren krijgt hij en daarom heet hij dus Ossentong. De bloemetjes zijn eetbaar en heel decoratief. Je kunt ze bijvoorbeeld in ijsblokjes invriezen en in de limonade of witte wijn doen, succes verzekerd!

Of wat dacht je van een ronde cake bakken, die helemaal bedekken met witte glazuur of botercreme, en dan bestrooien met heel veel van die blauwe bloempjes?

Door de salade, of strooi ze op de soep. Wij hadden ze vanavond op de tomatensoep.

Wij hebben zoveel Ossentong dat ik hem rigoureus ben gaan snoeien. Weg met driekwart van die planten. Ze staan overal tussen en groeien hondsbrutaal over de violen heen.

Maar de bloeiende stengels hou ik apart en die gaan in kannen.

Een deel van het snoeiafval gaat naar de konijnen. Zoals bijna alle jonge groene snoeiresten. De konijnen die maken daar in 24 uur mooie compost van, waar mijn composthoop weken en weken over doet.

Verder was ik vandaag met de evaluatie bezig. Wat was er een succes afgelopen jaar, qua produkten van de tuin, en wat gaan we niet meer maken?

De pesto van rucola, in plaats van basilicum, die is heel lekker als hij vers gemaakt is. Maar als je hem in de vriezer bewaart is hij niet meer te eten. Dan wordt hij bitter. Het is elke keer Russische Roulette als we een zak ingevroren pesto ontdooien .... is het lekker of is het vies?

Want ik ben zo stom geweest om niet op de zakken te schrijven welk kruid er in de pesto zit. En alles ziet er hetzelfde uit. Nou, in elk geval, dit jaar gaan we veel meer basilicum opkweken en alle pesto gewoon met basilicum maken. Geen verrassingen meer in de vriezer!

Ook de tuinbonen en de peulen gaan niet meer in de vriezer. Dat was ook geen groot succes. We eten dat gewoon niet vaak. Tuinbonen alleen om hummus te maken, maar niet te vaak.

Wat we dan weer te weinig hadden vorig jaar was knolvenkel en koolrabi. Dat eten we wel heel vaak, ook veel als rauwkost, en daar had ik dus veel te weinig van. Dus, meteen vandaag maar weer een serie venkel en rapen zaaien!

Ja zo moet je af en toe es nadenken, wat je veel gebruikt en wat niet. Zo krijg je uiteindelijk een moestuin die precies past bij wat je wil eten. In plaats van dat je tegen heug en meug tien rode kolen zit weg te werken of zákken en zákken vol met tuinbonen.

Gisteren was Paul jarig. Vandaag arriveerde nog een kado!

De lijst stond hier al. Hij lijkt klein maar het is een flinke maat. Mooi voor langs de trap in het nieuwe huis. Leuk hoor jongens, dank jullie wel!! xxxxxxx