 |
 |
Vanaf nu ..... vrijdags naar Punthorst! 'Friday on the Farm'.
'Vrijdag Boerderijdag' had natuurlijk ook gekund ... maar dat klinkt zo als krentje brij .....
Nou, en wat gaan we doen op die vrijdagen? In elk geval niet klussen want dat kunnen we niet. Paul niet en ik ook niet. Het zal vooreerst wel veel grasmaaien zijn, en het erf vegen, de schuren schoonmaken, dat soort klusjes. En een plek kiezen voor de moestuin. En overleggen met de aannemer en de installateur, van die dingen.
Vandaag was er een grote verrassing. Wat denk je? Wij rijden 's ochtends naar Punthorst, met het idee om nog wat details van het huis in kaart te brengen, voor de verbouwing begint.
Hahahaha maar onze aannemer had zelf al wat dingetjes in kaart gebracht!
Huh een container???? En kijk nou erin!! Daar ligt al een muur in! Van ons huis!
Langzaam lopen we om het huis heen, de spanning stijgt .... en ik zie stutbalken liggen .... en een kozijn van een deur. Hee dat lijkt wel het kozijn van de keukendeur ....
Hier zo van buiten, ziet het er allemaal nog wel héél uit. Maar ik durf amper de deur open te doen. Paul zit al binnen .... heel hard te lachen
En dan ..... wooooow ........ daar hangen al stopcontacten te bungelen, aan draden aan het plafond. Want de muur, waar die stopcontacten in zaten, die muur is weg.
Nou, daar gaat mijn plannetje ... ik wilde een serie voor en na foto's maken. Te laat! 'Voor' bestaat niet meer!
Jaja het zijn jongens die van aanpakken weten hoor, die van Bouwbedrijf Jansen uit Staphorst. Hard werken en niet kinderachtig zijn. Henk Jansen had ons ook echt wel voorbereid, hij had gezegd dat hij alvast even hier en daar een gaatje ging boren in een muur, en even onder het dak ging kijken. Om te zien hoe het huis gebouwd was.
Hier en daar een gaatje maken ..... hahahahaha we moeten nog wel even wennen aan dat dialect hier!! :D:D
Goed. Er is dus een kleine woning, bestaande uit .... een (al voor een kwart doorgebroken) begane grond, en een slaapkamer en badkamer beneden. En boven een overloop en twee kleine slaapkamers. Verder is er de paardenstal. Die wordt ook verbouwd tot woonruimte. En daar achter is een open kapschuur, met aan beide zijkanten een paar afgesloten ruimtes.
Hier zie je zo'n afgesloten ruimte, met een mooie schuifdeur ervoor. Aan de binnenkant van de schuifdeur zie je dat hij oorspronkelijk weer van andere deuren is gemaakt, ooit. Mooi hergebruik!
In deze schuur ligt nog wat hout. Hout binnen, overdekt, dat blijft dus mooi droog. Maarre .... het heeft ook nadelen, om dat hout binnen te bewaren. Want ik zie dit ook staan:
Dus daar moet je mee uitkijken. In kachelhout zit vaak houtworm en dat wil je niet in je schuren. Want ik wil liever niet met van die middeltjes spuiten ...
Achter dat houthok zit een andere schuur, een tuinschuur. Weer een andere sleutel. We hebben alle sleutels voorlopig even in een boterhamzakje gestopt. Dat moet nog anders natuurlijk.
In Bussum hebben we gewoon twéé sleutels, een van de voordeur en een van de bijkeuken. En ik snap nou ook waarom boeren van die wijde overalls dragen ... om al die sleutels in op te bergen!
Eindelijk is de schuur open, en er ligt gereedschap in. Nu kan ik een kuil graven in de paardenbak, want daar komt misschien de moestuin.
De paardenbak ligt heel mooi achter de tuin. Dat is een handige plek voor een moestuin, niet te ver van het huis. Ik kan er precies tussendoor naar kijken.
Maar ja bij nader inzien is het misschien helemaal niet zo handig om hier een moestuin aan te leggen. Een paardenbak. Die paarden liepen natuurlijk op schoon zand. Graven, graven, en op veertig centimeter diep nog steeds ... puur zand.
Ja .... wat is wijsheid? Die hele paardenbak afgraven en er zo'n twee of driehonderd kuub aarde op mieteren? Want dat heb je dan zeker nodig. Nou ik denk het niet hoor. Nee ik denk dat de moestuin toch maar niet in de paardenbak komt, maar bijvoorbeeld erachter, waar het weiland begint.
De grond is daar beter. Meer organisch materiaal. Voornamelijk zand, maar er is goed bodemleven te zien en de bodem is goed door-worteld door de graszoden. Van buurman Henk weet ik al dat dit prima grond is. Het is alleen .... er is hier de afgelopen jaren wel wat kunstmest op dit weiland gegaan. Dus ... biologisch mag ik het dan niet noemen. Dat mag pas over twee jaar.
Naja.
Verder wandelen, langs de andere kant terug. Ik zal nog wel een keer een plattegrondje tekenen hoor voor de geïnteresseerden. Nu kom je langs de open kant van de kapschuur, en in de kapschuur zie ik vogelpoep op de grond, in mooie patronen!
Wow ... artistieke zwaluwen die een kruis op de grond kunnen poepen??
Nee hoor. Kijk maar omhoog. Ze zitten natuurlijk s avonds op een rijtje op die draden!
En daar staan onze nieuwe aanwinsten. Vier landbouwwerktuigen hebben we van Klaasje en Dirk overgenomen. Zodat we kunnen hooien. Nou ja, we hebben ze samen met buurman Henk gekocht, en hij heeft een trekker. Wij niet.
Gelukkig is het nog lang geen hooitijd. Het weiland is net nog gemaaid door de overbuurman. Ik moet nog niet aan dat hooien denken, weet niet eens hoe die apparaten heten. Een schudder ofzo? Of is dat die andere?
Voorlopig hou ik het even bij de plantjes. Zoals deze, die je overal op het terrein tegenkomt. Onder de brievenbus groeit hij, en zelfs op de onderkant van de Linde voor het huis.
De huislook. Heel goed tegen jeuk en eczeem. Toe onze kinderen allemaal klein waren en zij en ik regelmatig eczeem hadden, toen zwoor ik bij dit plantje. Paar druppels sap op de jeukende plekken en je was er even van verlost.
Het plantje heeft haast niks nodig, hij groeit hier op de boombast, en kan zelfs op een kaal dak groeien. Bij ons in Bussum kreeg ik het niet goed opgekweekt, het ging steeds weer dood. Waarschijnlijk had hij in onze tuin te rijke grond.
Nou ik ben blij met die huislook!
Maar we moeten weer naar huis want thuis zijn ook spannende dingen gaande. Marlieke die examen doet. Ze stond pontificaal voor op het Bussums krantje, kijk daar zie je haar zwoegen.
Huh een container???? En kijk nou erin!! Daar ligt al een muur in! Van ons huis!
Langzaam lopen we om het huis heen, de spanning stijgt .... en ik zie stutbalken liggen .... en een kozijn van een deur. Hee dat lijkt wel het kozijn van de keukendeur ....
Hier zo van buiten, ziet het er allemaal nog wel héél uit. Maar ik durf amper de deur open te doen. Paul zit al binnen .... heel hard te lachen
En dan ..... wooooow ........ daar hangen al stopcontacten te bungelen, aan draden aan het plafond. Want de muur, waar die stopcontacten in zaten, die muur is weg.
Nou, daar gaat mijn plannetje ... ik wilde een serie voor en na foto's maken. Te laat! 'Voor' bestaat niet meer!
Jaja het zijn jongens die van aanpakken weten hoor, die van Bouwbedrijf Jansen uit Staphorst. Hard werken en niet kinderachtig zijn. Henk Jansen had ons ook echt wel voorbereid, hij had gezegd dat hij alvast even hier en daar een gaatje ging boren in een muur, en even onder het dak ging kijken. Om te zien hoe het huis gebouwd was.
Hier en daar een gaatje maken ..... hahahahaha we moeten nog wel even wennen aan dat dialect hier!! :D:D
Goed. Er is dus een kleine woning, bestaande uit .... een (al voor een kwart doorgebroken) begane grond, en een slaapkamer en badkamer beneden. En boven een overloop en twee kleine slaapkamers. Verder is er de paardenstal. Die wordt ook verbouwd tot woonruimte. En daar achter is een open kapschuur, met aan beide zijkanten een paar afgesloten ruimtes.
Hier zie je zo'n afgesloten ruimte, met een mooie schuifdeur ervoor. Aan de binnenkant van de schuifdeur zie je dat hij oorspronkelijk weer van andere deuren is gemaakt, ooit. Mooi hergebruik!
In deze schuur ligt nog wat hout. Hout binnen, overdekt, dat blijft dus mooi droog. Maarre .... het heeft ook nadelen, om dat hout binnen te bewaren. Want ik zie dit ook staan:
Achter dat houthok zit een andere schuur, een tuinschuur. Weer een andere sleutel. We hebben alle sleutels voorlopig even in een boterhamzakje gestopt. Dat moet nog anders natuurlijk.
In Bussum hebben we gewoon twéé sleutels, een van de voordeur en een van de bijkeuken. En ik snap nou ook waarom boeren van die wijde overalls dragen ... om al die sleutels in op te bergen!
Eindelijk is de schuur open, en er ligt gereedschap in. Nu kan ik een kuil graven in de paardenbak, want daar komt misschien de moestuin.
De paardenbak ligt heel mooi achter de tuin. Dat is een handige plek voor een moestuin, niet te ver van het huis. Ik kan er precies tussendoor naar kijken.
Maar ja bij nader inzien is het misschien helemaal niet zo handig om hier een moestuin aan te leggen. Een paardenbak. Die paarden liepen natuurlijk op schoon zand. Graven, graven, en op veertig centimeter diep nog steeds ... puur zand.
Ja .... wat is wijsheid? Die hele paardenbak afgraven en er zo'n twee of driehonderd kuub aarde op mieteren? Want dat heb je dan zeker nodig. Nou ik denk het niet hoor. Nee ik denk dat de moestuin toch maar niet in de paardenbak komt, maar bijvoorbeeld erachter, waar het weiland begint.
De grond is daar beter. Meer organisch materiaal. Voornamelijk zand, maar er is goed bodemleven te zien en de bodem is goed door-worteld door de graszoden. Van buurman Henk weet ik al dat dit prima grond is. Het is alleen .... er is hier de afgelopen jaren wel wat kunstmest op dit weiland gegaan. Dus ... biologisch mag ik het dan niet noemen. Dat mag pas over twee jaar.
Naja.
Verder wandelen, langs de andere kant terug. Ik zal nog wel een keer een plattegrondje tekenen hoor voor de geïnteresseerden. Nu kom je langs de open kant van de kapschuur, en in de kapschuur zie ik vogelpoep op de grond, in mooie patronen!
Wow ... artistieke zwaluwen die een kruis op de grond kunnen poepen??
Nee hoor. Kijk maar omhoog. Ze zitten natuurlijk s avonds op een rijtje op die draden!
En daar staan onze nieuwe aanwinsten. Vier landbouwwerktuigen hebben we van Klaasje en Dirk overgenomen. Zodat we kunnen hooien. Nou ja, we hebben ze samen met buurman Henk gekocht, en hij heeft een trekker. Wij niet.
Gelukkig is het nog lang geen hooitijd. Het weiland is net nog gemaaid door de overbuurman. Ik moet nog niet aan dat hooien denken, weet niet eens hoe die apparaten heten. Een schudder ofzo? Of is dat die andere?
Voorlopig hou ik het even bij de plantjes. Zoals deze, die je overal op het terrein tegenkomt. Onder de brievenbus groeit hij, en zelfs op de onderkant van de Linde voor het huis.
De huislook. Heel goed tegen jeuk en eczeem. Toe onze kinderen allemaal klein waren en zij en ik regelmatig eczeem hadden, toen zwoor ik bij dit plantje. Paar druppels sap op de jeukende plekken en je was er even van verlost.
Het plantje heeft haast niks nodig, hij groeit hier op de boombast, en kan zelfs op een kaal dak groeien. Bij ons in Bussum kreeg ik het niet goed opgekweekt, het ging steeds weer dood. Waarschijnlijk had hij in onze tuin te rijke grond.
Nou ik ben blij met die huislook!
Maar we moeten weer naar huis want thuis zijn ook spannende dingen gaande. Marlieke die examen doet. Ze stond pontificaal voor op het Bussums krantje, kijk daar zie je haar zwoegen.
0 reacties:
Een reactie posten