Happiness is the way.

De moed zonk mij in de schoenen vandaag. Ik voelde me net dit lieveheersbeestje hier boven, die hard wegrent over een takje. Vanochtend op de tuin wilde ik ook hard wegrennen. Sterker nog, ik deed het ook. Weg van al die schade!!

Het waren dit keer de slakjes .... ze hebben de afgelopen dagen met al die regen heerlijk vrij spel gehad en ongeveer de helft van al het jonge groen opgegeten. De jonge pompoenen? Weg! De courgettes? Voor de helft weg. Hoewel dat niet erg is want we hebben toch altijd veel teveel courgettes.

De kolen? Nou kijk maar.

Idem dito bij de aardappelplanten (dat ze die eten!! Harstikke giftig!!) en bij de bietjes en de pastinaken, die echt nét boven de grond uit kwamen piepen. Haphaphap weg waren de pastinaken. Alles weg!

Ja en dan zo vlak na al die schade .... heb je het overzicht even niet. Want ik wéét, uit ervaring, dat over een paar weken er veel hersteld zal zijn ... dat ik misschien zeg ... dank jullie wel slakken dat jullie de zwakke planten hebben opgeruimd. Dat jullie die kolen hebben aangevroten die daardoor een groeispurt kregen en nu er zo fris en gezond bijstaan. Ofzoiets.

Want de natuur maakt geen fouten. Maar als tuinder moet je soms wel even slikken ...

.... en de andere kant op kijken, naar de wildernis, waar libelles en kevertjes druk aan het voortplanten zijn. Waar jonge kikkers en padden zich voorbereiden op een ware slakken-slachtpartij!!

Soms moet je je realiseren dat werken met de natuur, als je boer of tuinder bent, ook een soort overgeven is. Je hebt de boel helemaal niet in de hand. Je hebt haast niks onder controle. Je kunt alleen maar heel goed zorgen voor bodem en gewas, en met de natuur en met het 'weer' meewerken.

Controle over je resultaten? Vergeet het maar.

Maar zorg kun je altijd geven. Neem dit kleine plantje dat ik ooit meenam van AH, omdat hij zó vol hing met pepertjes dat ik hem zielig vond. Zo'n opgefokt plantje ... kijk nou es voor de gein mee hoeveel pepertjes er aan zo'n klein ding hangen. Het lijkt wel fabriekswerk.

Er is al een partij voor de dieren .... zullen we ook een partij voor de planten oprichten??

Ik heb dit plantje al weken en hij stond vergeten in een hoek. Maar hij leeft nog. Dus er is nog hoop. Alle pepers gaan eraf, dan hoeft hij geen energie meer te stoppen in zaadvorming. Dan week je de wortelkluit in lauw water, en haalt de kluit wat uit elkaar. Misschien moet er een stukje van de wortels af, als ze verrot zijn bijvoorbeeld. 

In een nieuwe pot, in frisse aarde, mag hij nu in een warme hoek van de kas staan chillen. Op een vensterbank kan ook, in de zon. Voorlopig nog even niet naar buiten want warmte is nu belangrijk voor hem.

haha net als bij konijn Ben vorige week!

Warmte, voeding, vocht, en rust. Kijk, na een paar uren veren de bladeren al iets op. De plant zal nu wel overleven. Of er nog bloei en oogst komt weet ik niet.

Nou, lekker geredderd, het slakkendrama is al bijna weer vergeten.

Nou heb ik zo'n spreuk hangen op de keukendeur. Als reminder. Dat het dus allemaal niet zozeer om de uitkomsten en om de opbrengsten gaat, en om de oogst en om de resultaten. Maar dat het om de weg zelf gaat, in mijn geval om het genieten van het tuinieren zelf. Gewoon, genieten van alle dingen die je doet.

Grappig is dat he, dat je het allemaal wel weet maar er toch steeds weer instinkt! :D

Gelukkig maar dat we dan altijd wel weer slakken leermeesters tegenkomen!