Mini palmpje.

Denk vooral niet dat je als tuinder alleen maar in de tuin aan het werk bent. Welnee, tuinieren is zo populair op het moment dat je als tuinder bij bijna elk overleg wel kan aanschuiven.

Nieuw project voor ouderen? Daar moet een moestuin bij! Scholen? Willen allemaal graag een tuin op het schoolplein, zelfs als daar een stuk zandbak voor moet worden opgeofferd. Nieuwe woonwijk in aanleg? Eerste vraag is  ... waar komt de buurtmoestuin?

Prachtig. Die kant moeten we ook op! Ook hoera voor AH die met z'n mini moestuintjes een goeie slinger aan die rage geeft. Bij ons staan de jongetjes nu om moestuintjes te bedelen bij de uitgang, in plaats van wuppies of fluppies of weet ik het ... voetbalplaatjes. Haha dat zou je een jaar geleden nooit gedacht hebben! Ben benieuwd wat ze ermee doen!

Nou, ik dwaal af. Vanmiddag was er dus weer een overleg over die nieuwe moestuin in Bussum. Maar voor het zover was ... eerst naar mijn eigen tuin. En wat ging er mee vandaag?

Ja ik ging de eerste bladgewassen zaaien buiten, in de volle grond. Eérst uitgebreid Buienradar bekeken, en ik waag het er maar op. Spinazie, radijs, pluksla, rucola, bieslook, nou ja het vaste voorjaars clubje zeg maar.

Ook de aardappels die ik een tijd geleden in stukken sneed gingen mee. Ze drogen hard uit, die stukken, dus het moet de grond maar in. Uitlopers hebben ze ook al, en mócht het nog gaan vriezen ... zo gewonnen zo geronnen. Het zijn ook niet mijn officiele gekochte pootaardappels ... want daar ben ik zuiniger op, die gaan pas volgende week de grond in. Half maart.

Het was een gekwetter van jewelste op de tuin! Zoveel vogeltjes, zoveel drukte ... ze hadden geeneens aandacht voor alle wormen die met de compost mee over de tuin gingen. Nee, de vogels hadden het veel te druk met elkaar versieren.

Eerst een paartje vormen, dan pas de wormen. Zoiets

Okee. Maart dus. Wat je overal ziet op het land is dat boeren aan het mesten zijn ('stronten' noemden wij dat vroeger thuis, heel fijn als je naar huis fietste en overal die scherpe strontlucht) ... en daarna ploegen ze die mest door de grond.

Nou, ik doe het anders. In plaats van in één keer de grond van een dikke laag compost te voorzien, doe ik dat het hele jaar door, met kleine beetjes tegelijk. Ik heb meerdere teelten op elk vak, en elke keer als er weer gezaaid of geplant wordt, gaat er éérst een vrij dunne laag compost op een bed, die oppervlakkig door de bovenlaag gemengd wordt.

Dat voelt gewoon beter. In de natuur krijgt de grond ook niet in één keer een plens mest. Dat gaat geleidelijk. Als planten sterven komen de resten heel langzaam beschikbaar in de bodem. Dus ... geleidelijk de bodem voeden in plaats van heel abrupt. Ik denk dat ik daar, net als Monsanto, maar een patent op aanvraag! (grapje hoor .... Zembla gezien gisteravond? misselijk word ik daarvan!!)

Misschien ook iets voor je eigen moestuin om dit es te proberen?

Nou en hier zie je dan de drie bladgewas bedden. Trots liggen ze daar te glanzen in de zon, met een mooi dun laagje compost erop ... EN met de allereerste zaai in de twee linker vakken, vooraan, en de allereerste plant (32 sla kropjes) in het rechtse vak.

Er is ook nog zo'n rommelhoekje op de tuin. Een driehoek, waar ik al het 'overige' parkeer. Vorig jaar waren daar de BBB bedden, en nu stond er nog wat oude boerenkool. In die hoek moet nu de selderij, want daar is verder geen plek voor, die was ik vergeten in het teeltplan. Er gaan twintig selderij plantjes in, maar dat zie je niet want ze zijn nog te klein.

En vanmiddag was dus dat overleg. Het ging over de moestuin die gaat komen bij Vernissage hier in Bussum. Een tuin voor kinderen en tieners die, zeg maar, wat kwetsbaarder zijn. Ja en daar weet ik dan weer heel weinig van af. Tuinieren met kinderen met - bijvoorbeeld - psychosociale problemen, dat is toch heel andere koek.

Dan moet je op heel andere dingen letten bij aanleg en planning. Gelukkig was er een andere tuinder bij, een man die al twintig jaar met met kinderen werkt in schooltuinen. Kijk en daar kan ik nou weer veel van leren.

Wil je met deze groepen werken, dan moet het .... wat robuuster allemaal, met minder aandacht op de produktie, en meer aandacht voor de fun!

Volgende week dinsdag gaat de eerste schop erin!

Nou ... die Lupine boontjes zijn inmiddels wel geweekt he? Dan zijn ze dus mooi vol en rond. Laat ze niet te lang in het water liggen anders kiemt het niet meer. Voorkiemen hoeft niet meer, ze kunnen nu direkt gezaaid.

Dus, vul een bak of meerdere kleine potjes met aarde. Ik deed één deel tuinaarde (uit mijn tuin) en één deel biologische potaarde. Daar duw je de boontjes in, een centimeter of 7, 8 uit elkaar. Duw ze een stukje de grond in, ongeveer twee boontjes diep, en dek ze af. Als je ze apart zaait in kleine potjes heb je straks minder kans op wortelbeschadiging bij het uitplanten.

De grond goed aandrukken en een beetje water geven. En nu ... wachten. Zet de potjes goed in het licht. Niet te warm, een onverwarmde kas of slaapkamer bijvoorbeeld.

Wat ook kan, is buitenshuis zaaien in de volle grond. Officieel mag dat pas eind maart, maar ik ben altijd wel van de vroege. En het weer blijft wel even mooi, dus kun je het erop wagen. Of doe half binnen en half buiten. Plantafstand is zo'n 25 tot 30 centimeter.

Kijk, deze Witte Lupine heeft al een voorsprong ... binnenshuis gezaaid eind januari.

... als je de kiemblaadjes weg denkt is het net een mini palmpje!