Recyclen.

Gisteren was het onderwerp allegaartjes en dat deed me aan dit 'allegaartjes-kleedje' denken. Het is gemaakt van aan elkaar geknoopte katoenstroken, van oude kussenslopen, lakens, kleren. De meiden zien er nog steeds de Bratz-ogen in, van hun hele oude Bratz-dekbedhoes.

Dat is zo leuk aan een kleed van restjes ... dat je steeds denkt, oja dat was dat t shirt van toen ze acht was, of  dat hele oude blauwe onderbroekje ... ofzoiets. Een memory kleedje.

Heel zelfvoorzienend ook, want je kunt je hele huis op deze manier voorzien van stevige dikke kleden, gemaakt van resten. Ze zijn onslijtbaar en heel warm. Ik zal het wel es laten zien hoe je dat moet knopen, of google anders even. Het heet geloof ik officieel een rag rug of was het nou rug rag? Je kunt het ook haken, maar knopen gaat sneller.

Ik zie op de foto dat hij al erg rafelig wordt. Dat is ook geen punt dat kun je gewoon bijknippen.

Een heel ander voorbeeld van recyclen zag ik vandaag onderweg. Mineralen-recycling. Net zoiets als je snoeiafval bewaren in je tuin en hergebruiken, gebeurt dat gelukkig tegenwoordig ook in het groot. Hier op onderstaande foto was een tijd geleden een vrij dicht bos, met allemaal dunne lange boomstammetjes. Dat moest dus worden uitgedund, anders knappen die bomen als lucifers af bij de eerste de beste storm.

En dan schrik je je dood! Als je ineens zo'n vertrouwd bosje ziet dat helemaal kaal is ineens! Maar ja dat hoort dus wel bij goed natuurbeheer. Stevig snoeien af en toe. En wat ze daarna gedaan hebben, is al het versnipperde hout weer over de grond strooien. Toppie! De mineralen van de bomen gaan dus terug de bodem in.

Ja sommige dingen gaan echt wel goed in Nederland!!

Nog meer goed nieuws! Je kunt weer jonge kruiden vinden overal. Vooral in maart en april stikken die van de gezonde stofjes en anti-oxydanten en name it. Precies nét datgene wat ons lijf nodig heeft na een lange winter met weinig zonlicht en weinig vers bladgroen, dat zit allemaal in dat jonge spul.

Zorg wel als je gaat wildplukken dat je echt heel zeker weet wat je plukt, want er zitten ook wat giftige exemplaren bij de jonge kruiden. Maar de brandnetel en dovenetel herken je wel, en de braam en de paardebloem. Eetze!!

Kijk de rabarber is weer iets verder opengevouwen, je ziet het blad zich langzaam strekken ... nog éven en klabam!! Een enorm blad komt hier aan!

Deze onderste rabarber is voorgetrokken onder een emmer zodat je wat vroeger rabarber hebt. Veel minder bladgroen dus door minder licht. Dat komt wel goed als de emmer eraf gaat.

Vandaag moest ik een plek maken als 'wachtbed' voor de jonge kolen. Die kunnen straks de volle grond in, maar moeten even tijdelijk ergens worden geparkeerd. Omdat er verder geen plek voor ze is. later in het seizoen wel weer.

Zoeken zoeken ... nou dan moet er een deel van de graanbak worden opgeofferd. Het achterste deel, waar spelt gezaaid is, komt niet goed op. Dus dat ga ik omspitten en gebruiken als wachtbed. Ja jammer van de spelt.

Compost erop en de rest komt morgen. Nu is er alweer een composthoop leeg. Dus morgen de hoop ernaast keren, en weer een nieuwe hoop opzetten.

Als je biologisch wilt tuinieren, en van je tuin wil leven, ga er dan maar vanuit dat je jaarrond met die compost bezig bent. Dat is niet iets voor 'af en toe' maar daar ben je continu druk mee. 

Verzamelen. Opstapelen in lagen. Water geven. Omdraaien. Gebruiken. En weer opnieuw. Aldoor-maar-door-de-rest-van-je-leven

En ..... hoe staat het met de wintervoorraad? Zijn die 430 kilo groenten al op? Nou dat nog niet, maar het wordt een beetje eentonig ... de peulen uit de vriezer zijn we meer dan zat. Ik doe ze maar weer door de macaroni, maar 'men' pulkt ze er gewoon weer uit hier. Schandalig. Nou zitten er in die laatste zakjes ook wel veel draden ... maar beter soep van maken.

Bieten in zoetzuur zijn er nog veel, tomatensaus nog, en die courgettesaus komt ook maar niet op. Veertien liter. Hoe verzin je het ook.

Goed. En nu maar wachten. Spannend!