Het was echt iets om te vergeten ... zo´n pot die in een warme kast staat, in een hoekje op de grond. Maar gelukkig begon het flink zuur te ruiken in die kast en daardoor werden we er weer aan herinnerd.
De pot met zuurkool. Twee soorten kool, een witte en een rode, maar uiteindelijk gingen die twee soorten gewoon door elkaar, dus ik had het idee dat we een soort van roze zuurkool zouden krijgen.
Het staat hier nu zo´n week of drie, te fermenteren op eigen sap met wat zout en kruiden, en het is nu wel klaar.
En het grappige is dat het toch nog wel een beetje twee kleuren zuurkool blijkt te zijn. De rode kool is door het zuur wat blauw-paars geworden en de witte kool is felroze. Mooie kleurencombi! Dat kun je goed gebruiken om een kleurtje aan de sla te geven, of op een broodje worst.
Nu gaan die twee potten in de koelkast, en daar kun je het behoorlijk lang bewaren. Niet vergeten om elke dag een lepel ergens doorheen te mikken, want die zure kool zit vol met nuttige bacteriën. Rechtsdraaiend of linksdraaiend ..... geen idee ... maar in elk geval heel gezond en heel lekker!
Het bovenste laagje van de kool gaat op de compost. daar zat wat schimmel op, op zich niet ongezond ofzo, maar zag er niet zo mooi uit.
Zuurkool, klaar in drie weken! Voor het recept kijk hier.
Een ander project. De groep tuinbonen, die als allereerste waren gezaaid, al in het najaar. Dat was een probeersel. Erg belangrijk, vond ik zelf tenminste, want wat je in het najaar al kan zaaien geeft veel eerder voedsel dan wat je in de lente zaait. Dus dat betekent langer vers eten uit je tuin.
Maar het project is mislukt. Bijna alle plantjes, die eerst heel mooi opkwamen, zijn doodgegaan. Door de vorst.
Een paar planten leven nog, maar zijn lang en slierterig, en hebben een gekneusde stengel, ziet er niet best uit. En toch ... omdat ik dit zo belangrijk vind, ga ik ermee verder!
Tweede poging! Wat ik ga doen is een stuk of tien van die half levende zombies proberen te redden. Want, ik dacht (maar weet het niet zeker!!) als er nu één of twee van die zombies tóch overleven, en dan zaad krijgen, dan is dát zaad misschien vorstbestendig??? Dat zou toch prachtig zijn?
Een paar van de zombies hebben nog best een aardig wortelstelsel. Ik snij het groen eraf, en zet ze weer netjes terug in de grond. En nu maar hopen dat ze het echt gaan overleven, en dan superzaad gaan leveren, waar ik weer mee wil doorkweken. Ik hou je op de hoogte!!
In de tomatenkas stonden nog wat reserveplantjes, die had ik al meegenomen en die komen nu in de plaats van de gestorvenen. Tien zombies en vijftig jonkies, en het is weer mooi fris groen in dit tuinbonenbedje!
Ja en wat betreft het bietenzaad en het pastinakenzaad dat ik nog wil ronddelen, dat is inmiddels getest en goed bevonden! Het pastinakenzaad is zowiezo kiemkrachtig, want overal op Moesker Moestuin heeft zich dat uitgezaaid en komen spontane pastinaken op. Maar het bietenzaad, daar was ik niet zo zeker van dus dat had ik eerst uitgeprobeerd.
Twee bakken bieten gezaaid, één doos van eigen zaad en één doos van gekocht zaad. Mijn eigen zaadjes kwamen als eerste op! haha gewonnen!! Maar ... heel bijzonder ... er zitten ALBINO'S tussen!! Witte bleekscheten, plantjes die geen groene blaadjes hebben maar spierwit. Wel met een rood steeltje. Wow een soort kruising??
 |
Volgende week zal ik pakketjes maken van rode bietenzaad en pastinakenzaad. Hou dat even in de gaten als je die wilt, want daarna stopt het zaden uitdelen een paar weken. Het is namelijk best veel werk! :D
Vandaag is de grote composthoop gekeerd. Ik vergelijk dat altijd met wijn decanteren.
Door het uit te schenken (of over te scheppen) komt er lucht bij. Het verschil is alleen dat de wijn een ander karakter krijgt, en de compost gaat versneld composteren door die zuurstof. Oja en een ander verschil ..... de wijn overschenken duurt één minuut en de compost omscheppen de hele middag.
Het onderste restje van de composthoop is in een emmer geschept. daar heb ik een emmer regenwater bij gedaan, en dat mag lekker even broeien. Je krijgt zo een soort 'entmiddel' die dan straks weer gebruikt wordt bij een nieuwe composthoop, om die in te enten met de goeie bacteriën. Ook kun je dat als een soort van snelle snack aan de bodem geven. Wel een beetje verdunnen dan.
Lekker spelen en kliederen de hele middag.
Afscheid namen we vandaag van de pompoenen. Hier hangt de laatste. Onmisbare groente, die winterpompoen, want moet je nagaan dat hij al een half jaar aan de trap hangt, in een vrij warme en droge omgeving. Maar hij is nog superfris en prima van smaak. Zo sterk zijn die pompoenen.
Hij was alleen ... een beetje stoffig.
Ja en dat is dan het enige zaad waar ik niet mee doorkweek, dat van de pompoenen. Want daar komen bij mij altijd hele rare kruisingen uit, die dan vervolgens ook veel sneller rotten. Dus pompoenzaad koop ik voorlopig nog gewoon.
Deze ging in de kantoorsoep!
1 reacties:
Hallo,
Leuk dat je zelf pastinaken- en bietenzaad hebt gekweekt. Vooral van die pastinaken is handig want ik begrijp dat ze maar een jaar kiemkrachtig zijn. Als dat kan zou ik wel een pakje pastinaakzaden van je willen ontvangen. Hoe organiseer je dat?
Groeten, Dorthy reijn
Een reactie posten