Mijn daglijstje.

 

Zomaar wat juli plaatjes. 

Juli. Vakantiemaand. Zelf merken we daar niet zoveel van. Juli is hier juist een hele drukke maand. Oogsten en verwerken. En ook door de dieren kunnen we moeilijk weg. Daarbij .... geef ik de tuin liever niet in andere handen ... haha ... nee hoor, op de tuin ben ik echt pietje precies. En Paul, die werkt voorlopig ook gewoon door, en traint tussendoor zo goed en kwaad als dat kan voor zijn Amerika avontuur. 

Vandaag stond op mijn lijstje: kruiden oogsten, laatste deel hooi halen, peulen deel 3 oogsten, stenen opruimen, en ..... een overleg met Rolia. Rolia!!  .... weet je nog?? 

Dat was in december, toen waren Monica en ik daar op bezoek, in hun gezellige huis. Rolia heeft ons toen veel verteld over het Prachtlint, dat zij met een groepje vrienden in omgeving Alblasserwaard in het leven had geroepen.   

Nou, om tien uur vanochtend hadden we afgesproken. Via Teams, dus online. Ik begon.

'Rolia, je hebt héél wat aan het rollen gebracht, hier bij ons in Staphorst!!' Ik vertelde hoe we hier inmiddels bezig zijn met óók een Prachtlint. Allemaal door haar enthousiasme. We hebben al van alles bedacht en uitgevoerd. Maar dat ik nu wel graag weer haar advies wilde, over een aantal zaken.

We hebben anderhalf uur online zitten kletsen, en Rolia gaf héél veel tips en vooral wijze raad. Ook, om een aantal dingen vooral NIET te doen. Die ik ook onmiddellijk van mijn to-do lijst heb afgestreept. En die lijst ziet er nu meteen al véél luchtiger uit! 😊😅

Tot slot heeft ze me nog veel stukken toegestuurd. Hoe zij subsidie aanvragen, en waar, en hoe zij hun 'natuurparels' beheren. En alle vragen die ik van tevoren had gemaild had ze ook beantwoord en stuurt ze op. 

'Enne .... meteen bellen hoor! Als je ergens mee zit of iets wil weten!' zei ze. Nou, héél graag!! Wat ben ik blij met deze ervaren mentor op afstand! Lang leve Rolia.

 🍀🍀🍀🍀🍀

En toen, kruiden oogsten. Tweede klus. Je ziet hieronder bijvoorbeeld de komijn. Die was al uitgebloeid en zat stampvol zaden. Van die lekkere nootmuskaat-achtige komijnzaden. Hoe oogst je die? Bij mij gaat het simpel.

 

Ik zet het hele zaakje omgekeerd in een schone plastic zak, en laat dat een tijdje staan. Liefst buiten, zodat de insecten eruit kunnen kruipen en wegvliegen. Wel aan denken om met regen binnen te halen!

Na een week of twee klop je es hard op die zak, knijp je er wat in, in die schermen, en voila, je hebt alle zaden op de bodem van de tas liggen. Die kun je dan schonen met een paar keukenzeven.

Stenen opruimen. Dat was ook zo'n uitstelklus, want die stapel stenen die ik nog moest stapelen, was overgroeid met een jungle aan brandnetels. De paardenbak wordt steeds vruchtbaarder, en het lijkt soms écht een oerwoud. Ik mag wel een hakmes aanschaffen.

Na de stenen kwam ik voorbij de broccoli, en zag dat die nodig geoogst moest worden. Nou, dan dat maar eerst. De broccoli's (en een verdwaalde bloemkool) gaan in roosjes in een bak water met wat zout. Na een tijdje, goed afspoelen, en dan in zakjes in de vriezer.

Ik maak meestal pondszakken. En de zakken zijn altijd hergebruik, zoals je ziet. Na gebruik schud ik ze uit, droog ze, en opvouwen. Dan gaan ze in een doos tot het volgende gebruik. Als je een plastic zak goed laat drogen, dan is hij gewoon schoon. Tenzij er vet of plakkerig spul in heeft gezeten, dan moet het even in een sopje.

De doperwten blancheren. Eerst deed ik dat met een schuimspaan, die erwten na het blancheren uit het kokende water scheppen, maar wat een gedoe was dat. Voor je al die erwten eruit hebt ... je krijgt ze haast niet op die schuimspaan! Dus nu doe ik het zo:

 

Ik heb nu zo'n ...... ding. Wat het is? Een rijstkoker? Ik weet het eigenlijk niet, kocht hem ooit bij de kringloop, voor het blancheren. Nou, ik noem het maar een rijstkoker. Er gaan drie handenvol rauwe erwten in. Dan dichtdoen, en laten zakken in het kokende water. 

Het is héél makkelijk. Na drie minuten koken haal ik die rijstkoker met de erwten eruit en spoel het geheel af onder koud stromend water. Het kookproces stopt meteen!

En dan gooi ik de erwtjes op een laag theedoeken, om te drogen. Als alle erwten geblancheerd zijn, dan dep ik ze goed droog, en gaan ze in plastic bakjes. Doordat ze droog zijn vriezen ze niet aan elkaar, en kun je elke keer wat uit zo'n bak schudden, zoveel als je nodig hebt. Het wordt dan géén bevroren erwtenklont.

Groene diamantjes. Bomvol eiwitten!

En zo vullen we de vriezer weer. Beetje bij beetje.

Het is wél opletten geblazen! Gisteren hadden we een onweer hier, met een ONT-ZET-TEN-DE harde klap! We schrokken ons wild! De buren-app meteen aan het tetteren natuurlijk ... is alles oke?? Alle mensen en ook de koeien in orde? Twee buren hadden zowaar een vuurbal zien rollen!

Maar goed. Bij ons was alles oké, maar later bleek dat we toch kortsluiting hadden gehad in de schuren. Daar was de stroom uitgevallen. En dan is ook de vriezer uit. Als je daar te laat achter komt dan is je hele oogst ontdooid, en dus naar de knoppen. Nou .... weer iets om te onthouden dus .... óók na een onweer altijd even die vriezer checken!

En van de koude vriezer gaan we naar de hete kas! Daar was het 39 graden gisteren. Bijna veertig zelfs. Op zich niet vreemd, het wordt daar vaker heel warm. Maar wat wél vreemd was .... 

.... is dat die rare katten daar dan gaan liggen. Met hun dikke jassen aan. Wat een rare meiden zijn het toch!

Hooi halen. Stond ook nog op de lijst. Vanavond heb ik het laatste deel opgehaald. En wat ik ermee doe? Het is géén koeienvoer, want het is te nat geweest, en het is te grof. Nee, het wordt voor iets anders gebruikt. Op het kruidenweitje, waar B en B laatst hebben gegraasd, daar komt een stukje moestuin bij. Maar het staat daar nu nog vol met wilde akkerkruiden.

Je kunt dat in orde krijgen, zónder spitten en zónder verdelgers ... met drie dingen. Met mest, katoenen lappen, én ..... dit hooi. 

En dat is dan weer iets voor een volgende keer. Kijk, hopla, daar gaat nét de laatste portie over het hek!