Het was een jeugdvriendin van mijn moeder, die vandaag werd begraven. Voor mijzelf geen zware gang. Ik was alleen maar chauffeur. En toeschouwer.
Moeder ophalen, de reis naar Grijpskerk, de kerkdienst, de rit in de rouwstoet naar weer een ander dorp. De wandeling door het hele dorp, in stromende regen en harde wind, naar de begraafplaats.
Een lange lange optocht was het. Van Groningers, Friezen, en velen ook van verder weg. Het schuifelde, voetje voor voetje. De tijd staat stil. Zelf stonden we ook stil.
Een begrafenis op zaterdag.
Een moment stilstaan. Een moment van ontroering, bij het zien van diep verdriet, van de ene mens voor de andere mens.
Niet alleen de mooie en schitterende en blije momenten zijn waardevol. Maar momenten van stilstand, die zijn ook waardevol.
4 reacties:
Aan verdriet zal (n)ooit een einde komen...
Lie(f)s.
Wat mooi gezegd Lies<3
Bij het zien van de foto van de koffie met broodjes moest ik even denken aan begrafenissen uit mijn kinder- en pubertijd. Toen werd er, -na afloop?- koffie met eierkoek geserveerd. Van mijn Groningse schoonzus (Bedum) leerde ik dat ze in haar moerstaal 'Pleverkouken' genoemd werden. Ik heb me altijd afgevraagd waarom er op een begrafenis eierkoeken gepresenteerd werden. Ook op internet kan ik de reden ervan niet achterhalen. Over de (Groningse) naamgeving is wel het een en ander te vinden, maar over het waarom bij die specifieke gelegenheid niet.
De koffie met broodjes doet me, heel in de verte, denken aan de groevemalen die in mijn grootvaders tijd, hij was van 1881, nog vrij normaal waren. Er werd uitgebreid geschranst na de begrafenis. Een groevemaal bestond volgens de geschriften uit (vrijwel onbeperkt) erwten, 'gesuikerde' rijstebrij en stokvis en werd ruim begoten met 'groevebier' en ontaardden vaak in een braspartij en 'zedeloosheid'. Vanuit de geestelijkheid werd daartegen bezwaar gemaakt en langzamerhand vlakte het allemaal wat af.
Doe mij dan toch maar het kopje koffie/thee met het obligate plakje cake of 'zakkebaand'(oudewijvenkoek).
Hoihoi, ik zat net op een site Stads tuinieren en daar ging een artikel over tweedehands tuinieren. Je gebruikt dan de onder- of bovenkant van de groente nog een keer door ze opnieuw te planten. Ik moest gelijk aan jou denken. Misschien ken je dit al.
Groetjes Edith
Een reactie posten