 |
Haha, néé dus. Maar zo héél erg is het nou ook weer niet om een dag binnen te werken en aan je huis te besteden. Want je wóónt er wel. Dus, elke maandag ruimen we alles op en maken het schoon en gezellig.
Op zo'n dag kom je ook klusjes tegen. Want er is altijd wel wát kapot.
Zo moest vandaag de kachel gerepareerd. Het was een simpele klus wat ik gewoon zelf kon doen, namelijk het kacheltouw vervangen. Dat oude touw was zo gaar als wat, de stukken vielen eruit.
Al het kapotte touw heb ik eruit getrokken, het viel er eigenlijk vanzelf al wel uit, en dan de gleuven schoon borstelen. Dan lijm erin, en het nieuwe touw erin. Aandrukken, en snel de deurtjes dicht, zodat het goed klemt, en een dagje kan drogen.
Het is glasvezel, dat touw. Grappig. Wat je al met glas kan doen!
Over glas gesproken, de ruitjes van de kachel zijn na het weekend ook altijd beroet en die maakte ik schoon met natte krantenproppen en as uit de kachel. Witte as. Goed inwrijven, en daarna droog wrijven met een droge krantenprop. Het wordt schitterend schoon.
Ik vergat daar foto's van te maken maar ik heb het al vaak laten zien he?
En kijk, hier zie je de nieuwe bank. Valt je iets op?
Goed gezien. Hij ligt op de grond. Er zaten geen poten bij! Die waren ze vergeten in de doos te doen. Dus daar moeten we nu weer op wachten, maar het scheelt mij wel mooi een paar vierkante meter dweilen vandaag. Ik laat die hoek wel zien als het af is!
Het karton van de bank is inmiddels in gebruik genomen op de tuin. Op één van de bedden, zit het al verwerkt in de compost! Dankjewel Ikea voor het plakband-loze en gerecyclede karton.
(Maar wel dom van die pootjes 😜)
(oh .... en ik bedenk me ineens ... wat als het met die pootjes niet lukt en we moeten de bank retourneren ... in de originele verpakking?? 😳)
Ik had de piano even om de hoek geschoven, en vind hem hier eigenlijk wel goed staan. Maar Paul niet. Die vindt het een sta-in-de-weg. Maar ja, hij speelt zelf dan ook niet.
Waar moet hij dan heen? Onder de trap? (daar gaat bij ons alles heen waar we geen raad mee weten namelijk) Ik probeer het op te leuken met een schilderij en hopen dat het misschien gaat wennen .....
🍅🍇🍉🍋🍤🍞
Goed. Dan weer over voedsel. Mijn favoriete onderwerp! 😊
De kiemen. Wat doe je er zoal mee? Want als je je zaden laat ontkiemen moet je ze ook vrij snel opeten. Je kunt ze niet heel lang bewaren.
Ik had rogge en capucijners en korianderzaad laten ontkiemen. De rogge kan overal doorheen. Dat heeft een vrij neutrale en frisse nootachtige smaak. Bij ons gaan ze door de rauwkost schotels.
En de gekiemde capucijners heb ik kort mee gebakken in een gerecht met gebakken kip, uien en wortels.
De korianderzaden zijn nog niet aan het kiemen. Maar ze zijn wel zacht geworden en je kunt ze gewoon als kruid gebruiken in soep en saus etc.
Ook was onze stroop alweer op. Wow. Zó snel! We hebben echt consequent elke keer stroop in plaats van suiker gebruikt. En dit keer wilde ik wat méér maken. Om een liter stroop te krijgen heb je echt wel zo'n teil vol van die bieten nodig. Een stuk of zeven, acht van die joekels. En dan ben je er nog niet. Ze hebben eerst een dag of twee geweekt, toen schoon geboend, toen de lelijke stukken en de groene koppen eraf gesneden.
Dan in stukken snijden, en fijnmalen in de keukenmachine. En dan alles koken in een ERRUG grote pan met minstens twee liter water erbij. Goed blijven roeren. Na een dik half uur koken, zeven boven een andere ERRUG grote pan. Leg een theedoek op de vloer en zet de pan erop als je gaat zeven want het wordt een plakkerige boel.
Het gezeefde sap moet je dan inkoken. Dat duurt ook wel weer een tijdje. Dat ken je misschien wel, van als je een saus moet inkoken of zoiets.
Je kunt het ook op de kachel zetten, of in de oven, als die aan geweest is, maar dat duurt allemaal nog weer veel langer. Dit gaat best snel. In een uurtje heb je ... stroop.
Het is héél goed opletten op het laatst! Dat het ook weer niet aanbrandt of té dik wordt. Ik goot steeds een beetje stroop op een koud schoteltje, om te testen, kijken of het al dik werd, en proeven natuurlijk, en ineens ....... was het dikke stroop!
De bietenrestanten, de pulp en de koppen, gaan naar Bella en naar de kippen. En Brit neemt ook af en toe stiekem een ferme hap uit de pulp. En de katten volgens mij ook. Allemaal zoetekauwen zijn het.
Ik had het in een klein potje gezet omdat ik niet verwachtte dat het zó snel zou rijzen. Maar hopla het zuurdesem schoot er vanmiddag in de zon zó overheen. Gelukkig op de schotel.
Dus, leer van mijn fout, en neem vooral een ruime pot!!
En hiermee ... eindigde deze dag ..
Al het kapotte touw heb ik eruit getrokken, het viel er eigenlijk vanzelf al wel uit, en dan de gleuven schoon borstelen. Dan lijm erin, en het nieuwe touw erin. Aandrukken, en snel de deurtjes dicht, zodat het goed klemt, en een dagje kan drogen.
Het is glasvezel, dat touw. Grappig. Wat je al met glas kan doen!
Over glas gesproken, de ruitjes van de kachel zijn na het weekend ook altijd beroet en die maakte ik schoon met natte krantenproppen en as uit de kachel. Witte as. Goed inwrijven, en daarna droog wrijven met een droge krantenprop. Het wordt schitterend schoon.
Ik vergat daar foto's van te maken maar ik heb het al vaak laten zien he?
En kijk, hier zie je de nieuwe bank. Valt je iets op?
Goed gezien. Hij ligt op de grond. Er zaten geen poten bij! Die waren ze vergeten in de doos te doen. Dus daar moeten we nu weer op wachten, maar het scheelt mij wel mooi een paar vierkante meter dweilen vandaag. Ik laat die hoek wel zien als het af is!
Het karton van de bank is inmiddels in gebruik genomen op de tuin. Op één van de bedden, zit het al verwerkt in de compost! Dankjewel Ikea voor het plakband-loze en gerecyclede karton.
(Maar wel dom van die pootjes 😜)
(oh .... en ik bedenk me ineens ... wat als het met die pootjes niet lukt en we moeten de bank retourneren ... in de originele verpakking?? 😳)
Ik had de piano even om de hoek geschoven, en vind hem hier eigenlijk wel goed staan. Maar Paul niet. Die vindt het een sta-in-de-weg. Maar ja, hij speelt zelf dan ook niet.
Waar moet hij dan heen? Onder de trap? (daar gaat bij ons alles heen waar we geen raad mee weten namelijk) Ik probeer het op te leuken met een schilderij en hopen dat het misschien gaat wennen .....
🍅🍇🍉🍋🍤🍞
Goed. Dan weer over voedsel. Mijn favoriete onderwerp! 😊
De kiemen. Wat doe je er zoal mee? Want als je je zaden laat ontkiemen moet je ze ook vrij snel opeten. Je kunt ze niet heel lang bewaren.
Ik had rogge en capucijners en korianderzaad laten ontkiemen. De rogge kan overal doorheen. Dat heeft een vrij neutrale en frisse nootachtige smaak. Bij ons gaan ze door de rauwkost schotels.
En de gekiemde capucijners heb ik kort mee gebakken in een gerecht met gebakken kip, uien en wortels.
De korianderzaden zijn nog niet aan het kiemen. Maar ze zijn wel zacht geworden en je kunt ze gewoon als kruid gebruiken in soep en saus etc.
Ook was onze stroop alweer op. Wow. Zó snel! We hebben echt consequent elke keer stroop in plaats van suiker gebruikt. En dit keer wilde ik wat méér maken. Om een liter stroop te krijgen heb je echt wel zo'n teil vol van die bieten nodig. Een stuk of zeven, acht van die joekels. En dan ben je er nog niet. Ze hebben eerst een dag of twee geweekt, toen schoon geboend, toen de lelijke stukken en de groene koppen eraf gesneden.
Dan in stukken snijden, en fijnmalen in de keukenmachine. En dan alles koken in een ERRUG grote pan met minstens twee liter water erbij. Goed blijven roeren. Na een dik half uur koken, zeven boven een andere ERRUG grote pan. Leg een theedoek op de vloer en zet de pan erop als je gaat zeven want het wordt een plakkerige boel.
Het gezeefde sap moet je dan inkoken. Dat duurt ook wel weer een tijdje. Dat ken je misschien wel, van als je een saus moet inkoken of zoiets.
Je kunt het ook op de kachel zetten, of in de oven, als die aan geweest is, maar dat duurt allemaal nog weer veel langer. Dit gaat best snel. In een uurtje heb je ... stroop.
Het is héél goed opletten op het laatst! Dat het ook weer niet aanbrandt of té dik wordt. Ik goot steeds een beetje stroop op een koud schoteltje, om te testen, kijken of het al dik werd, en proeven natuurlijk, en ineens ....... was het dikke stroop!
 |
Het leverde twéé kannen suikerstroop op, in totaal ongeveer driekwart liter. Daar kunnen we wel een paar weken mee vooruit. Zo heel veel suiker gebruiken we nou ook weer niet.
Maar ik ga het niet weer op deze manier doen, met die enorme pannen. De hele keuken plakt!! Liever vaker kleinere hoeveelheden maken. Gewoon zo tussendoor.
 |
De bietenrestanten, de pulp en de koppen, gaan naar Bella en naar de kippen. En Brit neemt ook af en toe stiekem een ferme hap uit de pulp. En de katten volgens mij ook. Allemaal zoetekauwen zijn het.
🍞🍞🍞
Nóg meer voedsel. De zuurdesem-starter.
Vandaag, op de derde dag, waren er bij mij belletjes te zien. Dat is de gist, die gaat werken. Maak je niet bezorgd als dat bij jou nog niet gebeurt. Met verse granen gaat het héél snel, omdat daar de van nature aanwezige gisten nog op zitten. Bij meel uit de winkel heb je dat natuurlijk minder.
Er gaan weer twéé eetlepels meel en dito water bij. Roeren. Het papje moet de dikte hebben van dik beslag. Anders nog wat meel of water toevoegen. En dan weer wegzetten.
Ik had het in een klein potje gezet omdat ik niet verwachtte dat het zó snel zou rijzen. Maar hopla het zuurdesem schoot er vanmiddag in de zon zó overheen. Gelukkig op de schotel.
Dus, leer van mijn fout, en neem vooral een ruime pot!!
En hiermee ... eindigde deze dag ..
4 reacties:
Jij kunt/doet veel, Clarien.
Die bank, 'k dacht dat die makkelijk in elkaar te zetten was..., alleen..., die pootjes... !? Staat wel supermooi hé !
Lie(f)s.
Ikea heeft poten genoeg in huis, dus dat moet wel lukken en anders zonder verpakking terug. Dan krijg je een tegoedbon terug. Dit omdat het zonder verpakking retour is.
De piano staat (als ik het goed gezien hebt) in een looproute, lijkt me niet echt handig. Ik ben benieuwd hoe lang hij daar nog staat.
Leuke tip, van die witte as!
Het alternatief voor asbest is dus glasvezelkoord geworden. Geeft het verwerken ervan niet enorm veel prikkende vezeltjes? Verwerken van glasvezelplaten voor isolatie in ieder geval wel. Als je dan geen lange mouwen heb, dan barst je arm van de jeuk door de vezeltjes die zich in je huid gedrongen hebben.
Hoelang is het nog maar geleden dat er nog asbestkoord gebruikt werd om het glas in haarden en kachels te fixeren. Als 15-, 16-jarige heb ik het koord voor onze eigen kolenhaard en die van mijn grootmoeder wel verwisseld en het benodigde koord werd gewoon bij de smid om de hoek gehaald. Dat was nog normale praktijk, eind jaren ,50. In mijn herinnering was het witte asbest. Onvoorstelbaar in deze tijd met de kennis die we nu hebben van asbest, al was op dat moment al meer dan 20 jaar bekend dat asbestvezels carcinogeen konden zijn. Maar hiermee kom je in een discussie waarin ik me op dit moment niet mengen wil, temeer omdat er nog steeds (of weer) processen over gevoerd worden.
Een reactie posten