Dag Krullevaar.

Hij is weg.

Weg gevlogen. De boom in. Per ongeluk eigenlijk.

Vanmorgen zat ik met Karin in de tuin, ik was de mais aan het planten en Karin speelde met Krullevaar. Toen was het tijd voor de vliegles. Ik doe dat door hem van mijn hand te 'schudden', hij vliegt dan twee meter weg, en loopt door het gras met een noodgang weer naar mij terug.

Maar dit keer niet. Ik schudde hem weg, en hij vloog zomaar de hele tuin over, en hopla de boom in. Op een hoge tak. Oeps.

'Help,' zei Krullevaar. 'Ik zit in een hele hoge boom.'

'Ja ik zie het. Blijf zitten, we gaan je redden.'

Wij probeerden hem met een lange stok, waaraan mijn werkhandschoen, van de tak te tillen. Maar hij snapte het niet of hij wou het niet. Krullevaar ging zijn verenpak poetsen.

Nee ..... leuk vond ik het niet. Zo'n diertje waar je voor gezorgd hebt, die aldoor blij naar je toe komt rennen, die nog helemaal niet zijn eigen eten kan vinden, die zit daar nu zomaar ineens in een hoge boom. Te wiebelen.

Het voelt een beetje zoals toen de konijnen weg moesten, in februari, omdat ze de winterrogge opaten. Maar dat was toch anders. Toen hadden we het goed voorbereid. Tom en Jerry gingen naar een mooie plek, met eten, en met schuilplekken, en we gingen óm de dag even bij ze kijken. 

Dit is wel erg abrupt. Maar ja. Niks aan te doen. Krullevaar komt niet omlaag. Het laatste wat ik gezien heb is dat één van de merels hem kwam voeren. Een pleegouder dus. Ik hoop dat de merels op hem blijven letten en hem blijven voeren, want het is nog steeds een behoorlijke stumper .....  

...... en ondertussen .....

..... ging er nog meer mis vandaag. 

Omdat ik nu een sproeier heb durfde ik het aan om de 500 opgekweekte kostbare maisplanten uit te planten, in de droge aarde. 

Mais ..... zo'n mooi gewas. Maismeel, en zoete mais ..... je kunt er bijna op leven. Dus dat was een belangrijke gebeurtenis vandaag, dat planten van die mais. Omdat ik wilde gaan sproeien had ik geen water in de plantgeultjes gegoten, wat ik anders altijd wel doe. Zeker bij kwetsbare kiemplantjes.

Toen alle 500 plantjes in de grond zaten, en er héél snel vocht bij moest, anders krijgt de plant stress en komt er zeker weten geen mooie volle kolf aan .....

..... toen deed de sproeier het niet.

😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔

Ik heb toen maar weer water uit de sloot gehaald, met de gieters, en oja, ook wat krachttermen gebezigd. En de moed zakte mij helemaal in de vuile sandalen. Want ineens zag ik dat de aardbeien verdrogen, en alle jonge fruitbomen staan te verdorren, en de wortels die niet opkomen wegens droogte.

Dat kun je allemaal niet oplossen met je gieters en je kruiwagentje met poepsoep. Er is een wolkbreuk nodig!!!!

En die kwam.

Om 20.45. Of dat voor de mais nog op tijd was .... dat weten we pas in augustus. Maar ik ben héél blij. Het water stroomde uit de lucht, in dikke stralen .... en het miezert nu nog steeds een beetje door. Zó fijn!! Dat scheelt zoveel werk de komende dagen! 

Heerlijk fris is het weer buiten!!

 Maar Krullevaar ... och ..... die mis ik echt.