De notaris belde. Over ons nieuwe huis. Ze wilden weten, of het stuk grond erachter nou eigenlijk tuin is of weiland. Want dat maakt verschil voor de overdrachtsbelasting.
Ik zei natuurlijk tuin! Want .... het gaat bij het huis horen! Voor mij is dat land nog wel belangrijker dan het hele huis!
We hebben nogal wat plannen met dat stuk grond. Een grote groentetuin, een boomgaard misschien, en kruiden in de paardenbak. Achterin een voedselbos met een vennetje. Een deel blijft ook gras, om hooi van te maken. En verder ... kleine veldjes met granen en mais en zonnebloemen ... en nog veel meer
Een soort van ..... voedselpark moet het worden.
Maar goed, nu moet dat dus ook op papier. En niet alleen maar in mijn hoofd blijven zitten. Gelukkig krijgen we eind volgende week de sleutel, dan kunnen we alles eindelijk opmeten en intekenen.
Vandaag heb ik de bloemen uitgeplant. Die bloemen die hier zijn gezaaid. Het zijn nu nog kleine plantjes maar ze kunnen al wel de tuin in. Ik zet ze overal tussen. Vooral tussen de violen, want die zijn binnenkort toch uitgebloeid.
De nieuwe plantjes gaan tussen de violen en de tuinbonen en de uien. Als dat dan wordt geoogst in juni, dan heb je overal al mooie bloemen tussen staan, in plaats van grote kale plekken in je moestuin. Dat is het idee.
Een pot met meerdere plantjes kun je wel scheuren. Dan haal je de kluit uit de pot en breekt hem voorzichtig in tweeën of in drieën. Vul de plantgaten met water, maak er een lekkere brij van met de aarde, en zet daar je kluitjes in. Goed aandrukken weer.
Overal in de tuin komen bloemen te staan. In gedachten zie ik ...............
een zee van korenbloemblauw,
de knaloranje Afrikaantjes
de felle kermiskleuren van de Zinnia's,
het blauw van de Verbena en het paars van de Riddersporen
Maar nu zijn er al de bescheiden zwart-witte bloemen van de tuinbonen. De hommels zijn er niet zo blij mee, met deze bloemen. Want de bloemen hebben een ingewikkelde vorm en die dikke hommels kunnen er haast niet in.
Ik zie een driftige hommel die de zwart-witte rokjes van de bloemen opzij duwt en zich een weg naar binnen wurmt. En een andere hommel bijt gewoon een gat in een bloem. En zo kan ze dan bij de honing komen. Hm .. zou daar nou nog wel een boon uit groeien? Uit zo'n beschadigde bloem?
Kapot getrokken rokken. Ook dieren zijn niet allemaal Zen dus, die zijn ook driftig soms.
2 reacties:
wow, de sleutel! Nu is het menens. Kijk er al naar uit om het hier (een beetje) mee te beleven.
Ow leuk de sleutel! Jullie eigen huis al verkocht?
Een reactie posten