Oktober, wijnmaand

Wijnmaand .... ja die wijn. Ook nog zelf maken? 

Nou, dit jaar nog maar even niet. Ik heb er geen tijd en geen plek meer voor. Dus we houden het bij appelcider, en verschillende soorten bier. Wijn komt later wel. 

En kijk es, vandaag in het Bussums Nieuws!!

Journalist Yvette kwam een paar weken geleden bij mij op de tuin. Voor een interview. Wat heeft ze er een leuk stukje van gemaakt!

Nu er steeds wat meer mensen op bezoek komen hier op mijn blog, heb ik es kritisch rondgekeken. Want als je thuis visite krijgt ruim je ook even op, toch? Het mag hier op het blog wel es een beetje worden bijgewerkt. De oogst heb ik al een tijdje niet bijgehouden, en de kosten niet, maar die heb ik ook eigenlijk niet meer. Alles wat ik nodig hebt komt van de tuin of uit de omgeving.

Maar de labels ... daar klopt niet veel meer van. Dat moet anders! En de recepten weer een beetje leuk op een rijtje zetten. Nou, allemaal klusjes voor een regenachtige dag! Niet nu!

Er groeien op de tuin nog steeds nieuwe jonge gewassen. En het is al oktober!!! Het verbaast mij ook. Want ik ga dan wel steeds door met zaaien (totdat het gaat vriezen) maar ik had echt niet verwacht dat alles zo goed bleef groeien. Want .... 's nachts is het al flink koud soms. En het licht wordt minder.

Maar toch, kijk hier es een flinke rij raapstelen opkomen! Goed voor heel wat pondjes over een week of twee. En de spinazie erachter komt op.

Maar ... het gaat niet altijd goed!!

Misschien heb je ook een moestuin, en vind je het wel es frustrerend hoeveel er mis kan gaan. Ja dat is de crux met groente telen .... het leeft!!! Het gaat z'n eigen gang.

Dus jij kan nog zo hard je best doen, en steeds opnieuw zaaien, en beestjes weghalen, maar je hebt het gewoon niet allemaal voor het zeggen. Het kan altijd weer mis gaan. Wat dat betreft is een tuin houden een prima les voor een controlfreak! Niks 'control'!

Dat kan ook heel mooi uitpakken. Neem nou die eigenwijze courgette. Ik heb vorige week al het zieke blad weggesneden. Het is mooi geweest jongen, je mag uitrusten. Maar aan de punt groeit hij weer vrolijk door. Dikke courgettes komen er weer aan. Je hoort hem zingen ...

en we gaan nog niet naar huis, nog lange niet nog lange niet!

Laatst was er een vriendin op de tuin, en die vond de venkel zo prachtig! Ja, klopt! Maar je weet niet hoeveel bloed zweet en tranen daar achter zitten. Want die venkel ging keer op keer mis! Het werden steeds van die lange dunne slapperds, die omvielen, of wél groeiden maar géén knol kregen.

Totdat Sijmen een keer vertelde hoe nauw dat steekt, met venkel opkweken. Dat moet je héééél precies in de gaten houden. Dus toen dacht ik, goed, nog één keer! Laatste poging. En dan heel precies. En dat zijn nu deze planten geworden. Kleine knollen, maar toch ... knollen!!

En die struiken hieronder. Dat was helemaal niet de bedoeling. Ik had een rijtje afrikaantjes gezaaid, van die kleine schattige bloempjes, dacht ik, als randje langs de winterprei. Nou, verkeerd gedacht.

GIGANTISCHE REUZEN AFRIKANEN  werden het. Ik schrok ervan. Ze bléven maar groeien. En alle andere groente die ik daar naast had gezaaid ... nooit meer iets van vernomen! Straal overwoekerd!! :D

Ze zijn prachtig hoor, deze afrikanen, en ze blijven ook lekker staan waar ze staan. Ik vul er al weken vazen met bloemen mee! Je kunt ze trouwens ook opeten.

Zo kan ik 100 dingen opnoemen die anders gingen dan gepland. Natuurlijk zijn er ook nog steeds beestjes .... en die zullen er altijd blijven ook. Want ze vinden het leuk bij mij op de tuin!

De kikkers doen hard hun best en vreten zich vol aan slakken en andere vraatzuchtigen, maar de bladluizen, en de rupsen, die zitten lekker hoog op de planten. En daar kunnen de kikkers niet bij.

Als je zo in de natuur werkt, is het mooi om te zien hoe er steeds actie op reactie volgt. De ene keer heeft het éne dier de overmacht, daar komt weer een ander beestje op af, om dat eerste dier op te eten, en dat gaat zo maar door. Continue machtsovernames.

Er is aldoor wat te beleven hier!

Ook het onderhoud is nooit af. Hier, de regen spoelde gewoon mijn letters weer weg ... hoezo permanent marker?? Nou dan maar verf. De Hema had alleen maar lelijke kleuren, deze vonden we het minst lelijk.

Kijken hoe lang dit weer blijft zitten!