Hout

on donderdag 9 oktober 2014




Het nieuwe stukje land, waar de compost lag, daar ben ik vandaag mee verder gegaan. Eerst moest de kleine vijver worden verplaatst. Er zaten heel veel kikkers. Ik hoop dat ze de vijver kunnen terugvinden, hij is zo'n 10 meter verderop nu. Ik heb hem een beetje ingegraven in de 'wildernis' zodat de rand van de bak niet meer zo uitsteekt.



Dakpannen er weer omheen. En hij ligt nu dichter bij de grote vijver. Dus het zal daartussenin wel een druk sluipverkeer worden van padden, kikkers en libellen.

Maar nu, dat stukje grond. Ik dacht, ik spit het even om, en dan een laag mest en compost erop, en dan over een week ofzo hier tarwe zaaien. En andere granen.

Maar helaas, vlak onder de teellaag zit een dikke laag stenen, en gruis. Dus het stuk wat ik kan gebruiken is maar een heel smal strookje. Niet geschikt voor een graanveldje ... :(



Wat nu? Maar gewoon weer onkruid laten groeien? Maar dan zie ik een verwilderde pompoen die daar groeit. Die doet het goed hier. Geen spoor van ziekte heeft die pompoen. Hee, wat een idee!!! Ik ga deze strook volgend jaar gebruiken voor pompoenen!
 
Ja, het is vaak gewoon goed kijken naar wat de natuur zelf doet. Dan kom je op de beste ideeen!

En die granen? Die komen dan dus in de bak die ik voor pompoen had gedacht. Hier.



Niet veel ruimte, maar genoeg voor zo'n vijf soorten granen, elk een vierkant metertje. Het is alleen maar om van te leren, niet om het hele jaar brood van te eten! 

Oh ik laat ook nog even de basil zien. Je kunt nu heel mooi het verschil zien tussen een plantje uit de kas



.... en een plantje van het land ....



Die kasplantjes, dat is wat je in de winkel vind. Mooi mals blad, breed, zachte steeltjes, makkelijk te toppen, erg lekker van smaak. Maar die buitenplant ... daar heb ik wat mee. Hij heeft het moeilijk gehad omdat de nachten al koud zijn. Hij heeft spitse bladeren, stevige stelen, hij is vezelig en taai, en hij is nogal zuinig met z'n bladeren. En de de smaak ... veel sterker. Veel ... levendiger. Vitaler. Het is een knokker, deze plant.

Natuurlijk, zonder kassen zijn we niks hier in ons kouwe kikkerlandje, en zouden we de wereld niet kunnen voeden. Maar persoonlijk .... geef ik meer om plantjes die onder maan, zon, sterren, regen en wind zijn opgegroeid. Die hebben meer te bieden. Denk ik. Ook al zien ze er veel minder 'mooi' uit.

Nog even de bieslook. Die gaat ook maar door. Het geheim van bieslook is, als je ervan knipt, ook iets teruggeven. Een laagje compost leggen tussen de rijtjes. Dan kan je keer op keer opnieuw oogsten.



Voor alles wat je oogst geldt ... je neemt iets weg, dus er moet ook iets terug!

Ja en dan het hout. Ons hout ligt overal. Op Lauwersoog ligt nog hout, op MM ligt een deel, in de achtertuin liggen nog wat halve stammen die gezaagd en gekloofd moeten worden. Maar de houtbak zit al driekwart vol. Dus waar laten we dat nou weer?

Ik zie daar wel een plek.



Daar waar die potten staan wil ik een tweede houtbak. Maar Paul zegt, als we daar zo'n Gamma houtbak neerzetten dat is geen gezicht. Dan wordt het zo'n Gamma tuin. Tja ... zit wat in.

Als ik nou zelf een bak maak maar dan een kleinere? Zo'n houtbak ziet er simpel uit.



Nou zo gezegd zo gedaan. Een houtbak. Eerst maar es naar de grote vriend.




Ik had bekeken hoe de andere bak eruitzag, en grofweg berekend dat ik 6 planken van 2.40 nodig had en twee paaltjes voor op de hoeken. Geinpregneerd hout koop ik nooit. Dat schijnt het grootste milieuprobleem te worden van de toekomst, dat geimpregneerde hout. Ik koop gewoon geschaafde planken. Krijg je geen splinters van. En het kan als het afgedankt wordt gewoon in de kachel.

Om een zijkant te maken die schuin afloopt, kun je iets boven het midden een schuine zaag maken. Dan krijg je twee planken die met een tussenruimte naast elkaar passen.



Dan van de paaltjes verbindingsstukken maken. Het bovenste verbindingsstuk maak ik wat ruimer zodat ik een breed dakje kan maken.





Bak spijkers van de kringloop. Wie doet zoiets nou weg?

Ik ben altijd bang voor bloopers, omdat ik het uit m'n hoofd doe. Bijvoorbeeld dat ik de voorkant en de achterkant verwissel. En dat gebeurde dus ook bijna. Gelukkig net op tijd omgedraaid. De lage kant is de voorkant, anders dan je zou denken.



Hier ook een foutje. Omdat ik niet zo nauw had gekeken met zagen, waren de verbindingsstukken niet helemaal lang genoeg. Geen probleem. Je zaagt gewoon een stukje hout extra af, en timmert dat ertussen.




Dan de planken langs de achterkant. Wel de meetlat erbij anders gaat het gegarandeert scheef.






Het begin van de bak heb ik met spijkers vastgetimmerd. Als alles goed lijkt en de bak stevig en recht staat, dan ga ik pas aan het schroeven. Dan wordt het allemaal goed stevig. Ja een accuboor hebben wij wel hoor maar die ligt op Lauwersoog helaas.





Dan het dakje. Onderaan beginnen en dan steeds een plank eroverheen timmeren. Het wordt wel iets schuiner dan ik dacht. Volgende keer iets minder laten aflopen dus.



En daar staat hij. De bak van 'binnen-het-uur'. Hm .... hij is oke maar had wel wat dieper gemogen. Maar goed voorlopig voldoet deze bak prima. Morgen het hout erin laden.

Ondertussen krijg ik steeds app'jes van Marlieke ... Zij is deze week naar Rome. Alle gym 5 klassen gaan elk jaar een kleine week op reis naar Rome, als hoogtepunt van de middelbare school periode. Ze heeft het geweldig gehad en is vandaag op terugreis. Ik heb al een hele bak groente van de tuin meegenomen om maar es even gezond te koken vanavond, na zo'n week pizza ...

Maar ze appt ... mam, mogen we please please pizza eten, hebben we de hele week niet gehad!!

Hoe is het mogelijk, een week Italie en geen pizza!!


2 reacties:

Elisa zei

Wat een leuk verhaal!

Clarien zei

Leuk dat je zoveel reacties hebt achtergelaten! Volgens mij heb je een leuke baan. Lerares op het VMBO schat ik? Bier brouwen en brood bakken aan tieners leren, lijkt me geweldig!