Intens blauw

De blije intens blauwe lucht op een warme juli dag, ik mag er altijd graag naar kijken. Maar sinds gisteren is het anders. Elke vliegtuigstreep daar in dat blauw leidt tot gedachtes ... van vrolijke mensen, in nieuwe vakantiekleren, reisgidsen doornemend, baby op schoot, koffie drinkend in de lucht, en dan ineens .... KNAL ..... en alles is over en uit

Dat blije blauw is voor heel veel families een verschrikkelijke kleur geworden. Dat zal voor hen nooit meer hetzelfde zijn, naar de zomerlucht kijken. Intens blauw, intens verdriet

Maar mijn gedachten gaan vandaag niet alleen naar de lucht. Zo zit een mens nou eenmaal in elkaar. De dingen van de dag leiden je aandacht af. Mijn aandacht gaat vandaag naar beneden, naar de aarde. Want de tuin moet het straks een tijdje alleen rooien, en daar ben ik al dagen mee aan het voorbereiden. Alles wat in potten en potjes zat moet de aarde in.

Er is een derde bed gemaakt voor zestig jonge planten. Dat vind ik altijd een gewijd klusje, planten in de aarde stoppen, waar ze horen ..

... want hoor deze aardbei-worteltjes roepen: dorst, dorst!!

En bij de aardappels vertrouw ik de boel niet. Zijn ze gewoon uitgebloeid? Verdroogd? Of is het Phytophthora, de aardappelziekte?

Hoe dan ook, ik ga de boel eruit halen. Dat wil zeggen, het loof gaat eruit. De aardappels kunnen rustig in de grond blijven zitten. Dat scheelt weer gedoe met opslag.

Het loof gaat niet op de gewone composthoop. Ik heb een aparte hoop voor twijfelgevallen, zieke planten, kweekgras en andere dingen die je liever niet te snel terug wil op je land. Na een jaar of twee heeft de natuur dat allemaal opgelost en kun je het wel weer als compost gebruiken.

Dag aardappelplanten. Zie je die mooie vruchtjes hangen? Lijken wel tomaatjes ... en daar is aardappel ook verre familie van!

Verder gaan we vandaag alle jonge plantjes begieten. Niks leuker dan met water spelen op zo'n hete dag!

Ook de bonen, die nét opkomen, krijgen water. Omdat ze nog niet allemaal boven de grond zijn, en ik een aantal gezien heb die moeilijk ontkiemen door de droogte. Deze gietbeurt moet ze laten ontkiemen. Verder kan de boon wel wat droogte hebben.

Niet alle planten krijgen water. Grotere exemplaren moeten zichzelf redden. Als er planten doodgaan door te weinig water, dan zijn dat meestal de zwakkere. En ik wil juist graag de sterkere laten leven, ook in verband met de zaadteelt. Wel hard he? Maar dat is natuurlijke plantveredeling. Zo krijg je uiteindelijk weerbare planten, met grote wortelstelsels, die dus bij droogte niet meteen verdorren.

... geen spatje dus voor deze kolen ...

De courgettes krijgen wel water. Want ze zijn middenin een enorme oogstpiek. En ik wil graag nog even kunnen dooroogsten van de courgette. Maar uiteindelijk zal ik ook proberen om hier de meest droogte-bestendige exemplaren van door te kweken.

Maar nog even niet in dit eerste jaar. Niet alles tegelijk!! :D

De courgette krijgt wat meeldauw op de onderste bladeren. Die mogen afgeknipt. Hoop dat het niet gaat doorzetten ....

En de uien moeten op een droge, liefst winderige plaats worden opgehangen. Tja ... kan ik zo een-twee-drie niet vinden. Dus maar even hier onder de ladder, daar hangen ze in wind en zon, en hopelijk niet teveel in de regen.

Pffff en wat zijn er toch altijd veel dingetjes te regelen, al ga je maar heel kort weg. Vuilnis regelen, de post, de planten, de konijnen ...

Alle buitenpotten zet ik gewoon in de tuin in de volle grond. Alleen de sterksten mogen in hun pot blijven staan ...