De mooiste en gezondste manier om een wintervoorraad te hebben is natuurlijk gewoon vers van het land. En in ons land met gematigd klimaat kom je daar een heel eind mee. Zo hebben wij nu nog steeds verse peen op het land staan, en bieten en prei, boerenkool en spruiten, winteruien, snijbiet, peterselie, pastinaken, en zo nog één en ander.
Kan allemaal tegen een graadje vorst. Maar dat komt ook door het dikke winterdek, van maaisel.
Dus hier en daar op de tuin zie je nog steeds groene toefjes omhoog steken, tussen al het bruin. Een heel vrolijk gezicht. En ik word er zelf ook altijd heel vrolijk van, hartje winter, om dan nog steeds vers te kunnen oogsten van de tuin.
Dan is er nog de kas. Daarin groeit nog een enkele jolige komkommer. En op de grond heb ik spinazie gezaaid en rucola, raapstelen en koriander.
In de kas is het 's nachts net zo koud als buiten. Maar doordat het overdag toch wat opwarmt, en door de beschutting, groeit daar de hele winter onze rauwkost. Als je geen kas hebt kun je ook een glasplaat op een rand van stenen leggen. Dat heet dan geen kas, maar een koude bak.
En dan heb je ook verse rauwkost hartje winter. Leuk toch? Plant dan bijvoorbeeld postelein en veldsla, die doen het prima met koude!
Je kunt bijna alles drogen. Omdat het de kwaliteit van voedsel bijna volledig intact laat, is dat voor mij de belangrijkste vorm van bewaren. Rogge, mais, tarwe, droogbonen, pepers, kruiden, fruit, noten, alles droog ik. Als het écht helemaal droog is gaat het in katoenen zakken, naar zolder.
Granen en bonen blijven jarenlang goed. En levend.
Je snapt wel, met al dat voedsel is onze zolder een Walhalla voor muizen. Ik moet de hele winter goed in de gaten houden of er geen muizen bij de zakken zitten. Dit jaar was een heel goed muizenjaar en we hebben dan ook alweer aardig wat muizen achter de spouwmuren zitten.
Goed opletten dus!
Zo ééns per maand haal ik een deel van van zolder, en dat gaat dan naar de keuken, in glazen potten. De kruiden worden vermalen en gaan in potjes boven het fornuis.
Dat is handig en ziet er leuk uit. Maar eenmaal gemalen en achter glas, gaat de kwaliteit wel sneller achteruit. Vooral granen gaan achteruit als ze eenmaal gemalen zijn. Wat ook logisch is. De beschermlaag is dan weg. Ik maal dus nooit heel veel tegelijk. Meestal zo ongeveer wat we in twee weken nodig hebben.
Wat ik verder gedroogd heb zijn appels, pruimen, zaden van kruiden, en ook wat tomaten en paprika's. En héél veel pepers. Die hangen door het hele huis, aan touwtjes.
Pompoenen hoef je niet te drogen. Die blijven gewoon goed, op kamertemperatuur, of liefst iets kouder. Die staan bij ons overal, in huis en schuren. Zoals elk jaar hebben we er veel teveel.
Verse tomaten hebben we in de winter helaas niet. Deze twee zijn de allerlaatsten.😊
Zodra het koeler weer wordt gaat hij weer uit. Nou, net een echte kelder dus. Ik kan er geen foto's van maken want er is geen lamp in.
En verder .....
..... héél belangrijk natuurlijk .... de vriezer! Of vriezers. Want we hebben er sinds deze zomer zelfs twee. Daar zit het grootste deel van de zomergroenten in. Ongeveer tweehonderd zakken. En ook potjes pesto en hummus en heel veel bietenburgers en wortelburgers. En zelfs zakjes met rauwe eieren. Die zijn kort geklutst, met een snufje zout.
Bessen, aardbeien, bramen en pruimen heb ik er los in gedaan, in de onderste laden. Dan kan er véél meer in namelijk. Je moet het dan wel eerst in zakjes invriezen, en daarna los tikken en dan pas storten. Anders wordt het één dikke klont.
Qua inmaak doe ik niet zoveel meer. Géén rijen weckflessen meer. Ik bewaar alles het liefst rauw, gedroogd, of geblancheerd, in de vriezer.
Het enige wat er nog 'achter glas' zit, zijn vruchten. Dus bijvoorbeeld als limonadesiroop, jams, sauzen, ketchup, peren op sap, fruitmoes.
Even een blik in de provisiekast ....
Maar ja .... ik ben er een jaar lang héél druk mee geweest .... en ben er erg blij mee en trots op. En vandaar dus ...... eventjes pronken.😊
0 reacties:
Een reactie posten