Wat er in mijn sporttas zat.

De dagen vliegen voorbij en van novemberrust is nog weinig te bekennen. Soms onder het wandelen zoeken Brit en ik een rustig plekje om even 'bij te komen' van alle drukte, deze dagen. Haha voor Brit trouwens niet echt nodig. Die maakt zich niet druk. Nergens om. Dieren leven altijd in het hier en nu.

Neem bijvoorbeeld ook zo'n kat. Die maalt nergens om. Klimaat? Verkiezingen? Oorlogen? Pffff. Geeft ze niks om. Ze heeft maar één zorg en dat is om 's avonds het aller-allerlekkerste plekje in huis op te zoeken (mijn stoel) en daar lekker opgerold te gaan liggen slapen. 

Benijdenswaardig!

Tja en als de dagen vliegen dan maak je géén foto's. Géén foto dus van toen Wolfje weer werd opgehaald. Heerlijk was het, toen hij hier was, klein knuffelig knoedeltje. En het was ook heerlijk toen het huis weer stil was. Haha. Allebei fijn.

Of foto's van de avond in Rouveen gisteren, waar de dorpsraad een avond had georganiseerd voor allerlei clubs uit de buurt. Wij waren er ook en deelden grif zakjes met zaden uit en bloembollen en flyers. Echt leuk. Maar nee, geen foto.

Ook al niet van de voortuin die ik aan het uitspitten ben. Een strook sierbloemen gaat eruit. Sierplanten is helaas niet zo mijn ding. Ik geef deze planten weg, en zaai daar volgend jaar gewoon een wilde bloemenmengsel. Veel makkelijker! Maar nee, ook geen foto van.

Wél foto's van mijn sporttas. Dat dan weer wel. 

De sportlessen zijn weer begonnen. Ik geef alleen lessen van november tot mei. Dus mijn tas had een half jaar op zolder gestaan. En toen ik hem weer openmaakte bleek daar al die tijd een banaan in te hebben gezeten.

Ja en dat vind ik dan boeiend, wat er dan met zo'n banaan gebeurt. 

 

Hij was gekrompen tot een vingergrootte ongeveer. Kurkdroog. Maar bij openmaken toch nog wel eetbaar. Ietsje zoutig, dat wel. 

Drogen van voedsel vind ik bere-interessant. Het is al zo oud als de mensheid. Ooit, lang lang geleden, konden de mensen hun voedsel alleen maar bewaren door het te drogen. Elk volk had zo weer zijn eigen methodes.

Nou, ik heb een nieuwe methode ontdekt. In je sporttas, dus.