Nou dát weer.

Het leek er echt even op dat mijn ontbijt, superlekkere maispap (hier met zwarte bessen) in gevaar zou komen. Dus, géén powerstart meer 's ochtends. Want, géén mais. Ja daar leek het echt op vandaag. Dat we de mais tóch nog zouden verliezen. 

En gisteren stond het er nog zo mooi bij. Na tegenslag dit voorjaar, had de mais zich steeds weer goed hersteld, en stond gisteren in volle glorie te pronken. 

Mooi, hoog, fier rechtop, met lange sierlijke bladeren.

Maar toen ..... kwam storm Poly langs.  

Nee ..... daar hadden we niet op gerekend. Wat een geweld. Wát een windkracht. De mais lag helemaal plat. Alles tegen de grond. Zelfs de kleintjes stonden diagonaal, met de helft van de wortels omhoog gedrukt.

Arme mais. Na de vorst, droogte, woelmuizen, nu dit ook nog. 

Gelukkig waren de meesten niet geknakt, maar plat omgebogen. Dan is er nog hoop. Dus, vanavond was er herstelwerk! Toen het bijna klaar was dacht ik pas aan een filmpje. Maar goed, voor wie het leuk vind, kijk maar even mee.

(In het filmpje zeg ik wel iets verkeerd. De mais is natuurlijk niet naar het zuidwesten omgebogen maar naar het noordoosten.)

Nou, dat was dus daarnet. 

De wind is inmiddels gaan liggen. En toen ik naar binnen ging scheen het zonnetje alweer en was het alweer lekker warm. 

Nou, zo zie je, na storm komt herstel. Zelf iets doen om te helpen, en de natuur doet de rest. En samen met de regen van afgelopen dagen, en een superzonnig weekend in het vooruitzicht, komt alles op die tuin dan weer dik in orde!