Maar eerst, vanmorgen, waren er nog wat andere klussen. Zoals de aardappelkaas. Die moest worden omgeschept, en verplaatst naar kleinere vormen. En ik zou je het proces laten zien. Dus, hierbij mijn probeersels. Omdat ik geen kleine kaasvormen heb heb ik de uitgeperste 'kaas' over geschept in kleine bakvormen.
Kaasdoek erin (een stuk oud laken), toen de bodem van de vorm er bovenop geklemd, daarop een schaaltje met een zware steen. Zodat het kaasje geperst wordt door het gewicht van die steen. Dat geheel heb ik op een rooster gezet en dat staat nu op een koele plek. Hopelijk worden het mooie kaasjes!
 |
| Dit was de eerste pers, het aardappelmengsel met aangezuurde melk is uitgeperst in een vergiet, met een paar zware stenen erop. |
 |
| Na een paar dagen is het mengsel geroerd, en in drie kleinere vormen overgeschept. |
 |
| Het doek is dichtgevouwen, toen de dekseltjes erop gelegd en aangeklemd. |
 |
| En dan tot slot een schaaltje erop met daarin een zware kei, en nu maar wachten. |
Dat was de kaas. Toen moest ik vanmorgen ook nog wat bieten opbergen die al een tijdje geleden geoogst zijn. Bieten kun je niet zomaar laten liggen. Want dan drogen ze uit. Maar je kunt ze heel goed bewaren in tuinturf.
Een paar jaar geleden kocht ik speciaal voor de bieten twee zakken turf. En die gebruik ik elk jaar opnieuw. De turf moest eerst wel even worden gezeefd, en weer een beetje vochtig gemaakt.
Dan een krant in een krat (en dit keer is Tom Cruise de pineut!) en wat turf erop, laag bieten, laag turf, etc. Krat tot slot afsluiten met een laag turf, en zo kun je de heerlijke verse bieten de hele winter prima bewaren. Op een koele plek.
Editha en ik hadden afgesproken met drie vriendinnen van Editha, om naar hun tentoonstelling te komen. Een prachtige kunstexpositie, in het kerkje van Persingen, het kleinste dorp van Nederland!
Het lag ergens achter Nijmegen, in een kronkel van de rivier de Waal, in de Ooijpolder. Prachtig hoog gelegen op een dijk. Een piepklein durpke van drie keer niks, met een paar huizen en een kerk. En daar in dat kerkje was dus die expositie.
We liepen het kerkje rond en ik genoot van de expositie en de entourage. De sfeer van het kerkje, de kleuren en vormen op de schilderijen en andere voorwerpen, samen met het licht dat door de glas-in-lood ramen schuin naar binnen viel, en de rivier buiten en het heuvelige landschap .... alles bij elkaar was het bijna toverachtig.
We hebben nog lang nagepraat met koffie en taart, en uitwisselen van kadootjes.
Kijk, net éven om het hoekje van de kerk .....
Schitterend!! Alsof je een eeuw terug in de tijd was!
Leuk om er dan ook nog even een filter overheen te zetten, zoals deze ....
.jpg)
.jpg)
Maar goed, we moesten weer eens op huis aan. Onderweg zijn we in Hoenderloo afgeslagen en midden in de bossen nog koffie gedronken en een broodje gegeten. Toen terug naar Punthorst!
Het is dit jaar wel een heel bijzonder mooie julimaand. Je zou toch willen dat je zelf óók kon schilderen! Dan pakte in nu onmiddellijk mijn ezel en ging hier zitten met de kwasten en de tubes!
Puur en mooi. Géén filters nodig.
0 reacties:
Een reactie posten