Passende schoenen.

Haha .... poepoe 😅😅.... vierentwintig uur géén wifi en géén teevee ... het is wat! De buurtapp stond geen moment stil hier!! 

Leuke grapjes ook. Zegt de ene buurvrouw ... nou wij hebben nog wél teevee. De kinderen kijken nu Ducktales. Zegt een andere buurman (daar tegenover) ... Ja ik zie het. Leuk hoor, Ducktales. Maar wil je nu voetbal aanzetten en de gordijnen wat meer open doen?

Haha ja echt humor joh, in onze buurt! En al die leuke berichten hebben we dus maar mooi te danken aan géén wifi en géén teevee! Er is zelfs alweer uitzicht .... op een buurt barbecue!!🌞🌞

Maar goed zover is het nog niet. Vanmiddag liet ik je alvast wat plaatjes zien van mijn shop-middagje gisteren. Ik reed terug uit Groningen, langs Hoogeveen, en dacht ... héé zou Van der Wal open zijn? De zaadhandel? En ja hoor hij was open en ik kon zó zonder afspraak naar binnen. Het is daar een Walhalla voor tuinders. Al die zaden!

Mijn mand zat in een mum van tijd vol. En terwijl ik betaalde zag ik achter de kassa een leuke hoek. Met van die mooie kasten. Ze hebben vast de bedoeling om daar een soort van sfeerhoek van te maken, maar het is altijd zó stervensdruk bij Van der Wal dat ze daar maar niet aan toe komen. Die hoek ligt er maar wat verlaten bij.

Toch, die kasten .... echte pronkjuwelen zijn het! Echt van die mega oude kasten van zaadbedrijven. Zoals je ze ook van apothekers hebt.

En weer thuis, werd de laatste hand gelegd aan het fietspad. De laatste bergen zand werden weggehaald.

Ook bij ons in de voortuin ligt nog veel zand en stenen en ook een bult hout.

 

Paul had al gebeld. Of ze dat zand nou nog kwamen ophalen? Maar ik wilde het wel houden. Ook al is het wel weer eerst een gesjouw met dat zand naar achteren. Maar zand is altijd zo handig.

Ook voor het klinkerpaadje rondom de kas is veel zand nodig. Je wil niet weten hoeveel zand er nodig is om het egaal vlak te maken. En dan, als de stenen liggen, moet er nog zand op en zand omheen.

Ik had bedacht om vijf rijen klinkers te leggen. Maar na vier rijen had ik zeg maar al de breedte van de krant. Dus moest ik stoppen.

  

Het was echt een puzzel. die stenen leggen. Omdat ze zo ongelijk zijn. Ze zijn ongelijke breed, ongelijk lang en ongelijk dik. Dus hoe maak je daar ooit een net pad van? Niet! Een klinkerpad van natuurklinkers is altijd hobbelig. En je moet smokkelen met kleine stukjes steen ertussen, of op zoek naar een halve of driekwart steen om erbij te leggen.

Soms legde ik een steen op zijn kant, om een ongelijk gat te vullen. En op een gegeven moment was het dan klaar. Dat pad van vier rijen klinkers.

Maar nee. Niet goed. Ik vond het te iel. Het pad was te klein, vond ik, voor de kas. Alsof hij te kleine schoenen aan heeft. Nee, dan toch maar vijf rijen. 

Dus er is nog extra zand omheen gestort, en een vijfde rij erbij gelegd. En daar zit nu dus géén kranten laag onder. Maar, och.

Kijk. Passende schoenen!!

En aan het einde van de dag zag het er weer slordig en rommelig uit. Want er moest uiteraard een laag zand overheen, om de kieren te vullen. Ik heb toen water gegoten, het laten drogen, uitvegen, wéér zand erbij en nu maar wachten. Het pad heeft geen rand dus het is nogal een fragiel pad, vooral de buitenrand.

Daarom heb ik er ook zand omheen gestort. Zodat de klinkers hopelijk iets klem gaan zitten. Nu maar wachten op de plantjes, die alles moeten gaan vasthouden!

De potten mogen nog niet terug op het pad. Het pad moet eerst nog inklinken. Dus alle potten gaan tegen de kapschuur. En daar mogen ze wat mij betreft wel blijven staan.

En kijk. Daar heb je Salmiak ook. Hij is nu vijf dagen oud en voelt zich al een hele bink!