Theekransje, tweede prik, en Noordlaren.

Gisteren hadden wij weer ons 'theekransje'. 

Nou ja ... we doen nog wel wat méér dan theedrinken. Voor allerlei projecten hebben we zaden verzameld, en ook kweken we jonge boompjes en stuiken op voor verschillende biodiversiteits projecten. Ook hadden we gisteren een zeer inspirerend gesprek met de beleidsmedewerker Groen, van de Gemeente Staphorst, waar gelukkig steeds meer aandacht én budget komt voor biodiversiteit. 🌸🍀🌸🍀🌸

Het is echt een voorrecht dat we daar samen met de gemeente mee over mogen nadenken, en ze er wellicht over kunnen adviseren!  

Editha had van haar eigen verzamelde bloem- , groenten en kruidenzaden kant en klare pakketten gemaakt, met de bedoeling om die weer uit te delen. Echt, stapels en stapels van die pakketten heeft ze afgelopen winter gemaakt, met in elk pakket een serie van vijf pakjes met verschillende zaden. 

Man, wat leuk!!

En ... vandaag!

Vandaag ging ging ik met mijn moeder op stap. We gingen naar de Martini Plaza in Groningen voor haar tweede en dus laatste vaccinatie tegen Corona. 

'Mam,' zei ik, 'kijk eens wat een vrolijke karretjes. Zal ik je duwen?' Haha maar nee hoor, dat hoefde niet. Ze loopt nog prima.😊

Ik was onder de indruk van de organisatie. Het is wat ... zo'n enorme prikpost. Overal liepen ouderen, meest aan de arm van een 'jongere' (veertigers en vijftigers, mijn generatie dus😄) en alles was vloeiend geregeld.

Vanaf de parkeerplaats, waar je netjes met gele borden naar werd toe geleid, werd je door vrijwilligers in gele hessen naar de ingang geloodst. 'Daar mevrouw, bij die deur met een EEN erboven, daar moet u naar binnen.'

Nee, al zou je willen, je kón niet verkeerd lopen hier. En bijvoorbeeld per ongeluk in een Concert Theater Sport Evenement Congres terechtkomen.

Ook binnen, je werd van hoek naar hoek heel efficiënt door vrijwilligers begeleid. Veel studenten ook. Ik schat dat bij de ingang, waar de vragen nog simpel waren, zoals 'wilt u eerst uw handen desinfecteren en uw legitimatie gereed houden?' de eerstejaars studenten waren ingezet. En verderop, waar de vragen ingewikkelder werden, en bijvoorbeeld gekeken werd wat voor medicijnen je gebruikte, daar waren natuurlijk de derdejaars en vierdejaars geneeskunde studenten aan het werk.

Echt boeiend! Ik had veel willen vragen veel foto's willen maken, maar dat was natuurlijk niet de bedoeling. Je werd in een rap tempo door alles heen geleid. En na de prik, mochten we naar de ruimte waar je 'bij' kon komen. Even een kwartiertje blijven zitten om te checken of je niet bleek werd of ziek.

En daar zaten wij dus ook een kwartier. Ergens zat een man met een gele hes op een hoge kruk. Mijn moeder zei .... hij moet natuurlijk kijken of er niemand bleek wordt! 

Maar niemand werd bleek of viel van zijn stoel of werd niet lekker. En ook wij gingen opgelucht door de schuifdeuren weer naar buiten, waar we weer vakkundig werden terug geleid naar de parkeerplaats. Nou .... pffffff .... dat is achter de rug!

Feestje? Nee hoor. Maar wél even rondtoeren, vond mijn moeder. Zij komt ook haast nergens momenteel en het was écht een uitje om even door wat Groningse dorpjes te rijden. Via Haren naar Zuidlaren. Prachtig hoor! Zo kwamen we door het dorpje Noordlaren. Wow ... wat mooi!!

Vanaf de Bartholomeuskerk .... méér dan achthonderd jaar oud ... liep ik even een klein rondje. Eventjes rondkijken. Wat een leuk dorp, met een mooi watertje met bootjes. En ook was daar zo'n leuke bibliotheekkast, met vele vele boeken!

Twee heren kwamen net allebei een doos vol met boeken brengen. 'Kom maar wat uitkiezen!' zei de ene. Maar nee, 'Geen tijd', zei ik, 'ik heb mijn moeder in de auto zitten.' 'Nou dan neem je er ook eentje voor haar mee!' 

Erg gul aangeboden! Het is ook echt een mooi initiatief, deze kast. Ik hoop dat het te lezen is op die ene foto wie de initiatiefnemers zijn. (klik op de foto voor een vergroting)

  

En na Noordlaren kwam ook nog Midlaren en Zuidlaren en het schittererende Zuidlaardermeer! Het is echt mooi in Groningen. En toegegeven, het weer zat ons ook mee!

🌞🌞🌞🌞🌞

Thuis, ben ik verder gegaan met dat maisveld in orde krijgen, en daarna weer met zand kruien. Maar dat geloven we wel. Geen foto's dus. En daarna wilde ik vanavond voor het eten een gerecht maken met héél veel kruiden die er alweer zijn. Meestal maak ik dan een pesto, met olie en kaas en noten, maar dit keer werd het iets anders.

Iets minder rijk. Géén noten en géén kaas.

 

Heerlijk om zo weer allerlei vers groen te kunnen plukken. Jong duizendblad en pittige brandneteltopjes. Vers bieslook en verse dovenetel met z'n mooi paarse zoete bloemetjes. En wat paardebloemblad, voor het bittertje, en madeliefjesblad, en och, ook nog maar een paar handjes vol rucola en spinazie uit de kas.

En dan, wat erdoor? Ik nam een half kopje olijfolie, een scheut appelazijn, een schep van onze eigen mosterd, een gesnipperde halve ui en vier tenen knoflook, wat zout, wat moesmix, en wat honing.

En dan pureren. En proeven. 

Je proeft de lente!