We zijn alweer in de derde week van april aangeland en nog steeds is het koud! Véél te koud om het plantgoed uit te planten. In de kas staat het hutjemutje vol met jonge planten, ze staan allemaal in de wachtrij!
Maar ze moeten nog maar even wachten. Het is voor hun eigen bestwil. Buiten zullen ze bevriezen!
Maar koud is eigenlijk prima. Alles gaat mooi langzaam nu in de natuur, en ik heb tijd voor allerlei extra werk, zoals het aanleggen van die bakken, wat je vorige week zag. En vandaag ga ik het maisbed voorbereiden. En dan komen we langs het roggeveldje. Kijken?
Dit jaar heb ik de rogge voor het eerst héél heel dun gezaaid. Elk zaadje is apart neergelegd, op rijen, zo'n tien centimeter uit elkaar, en nu zie je wat dat oplevert. De planten zijn mooi vol en dik uitgegroeid, en heel stevig 'uitgestoeld'. Wat betekent, dat elke plant meerdere aren heeft gevormd. Soms wel dertien aren!
Tel maar na. (Je moet wel goed kijken)
Als je dan nagaat dat uit één zo'n aar uiteindelijk wel honderd zaden kunnen komen, dan begrijp je waarom graan zo'n fantastisch voedingsmiddel is. Met de nodige zorg en aandacht, en een gezonde vitale bodem, kan één zo'n klein zaadje ....
.... dus wel dertien aren .... dus meer dan duizend zaden ..... dus ......
...... zomaar een heel brood opleveren!
Dat is toch geweldig? Dat is puur goud!
Maar goed. We lopen op de zaken vooruit. Het is nog lang niet zover hoor. Ik loop nog lang niet met van die volle zware gevulde schoven te sjouwen. Haha, nee, daar gaan nog heel wat maanden werk in zitten voor het weer zover is!
Maar de voorpret is ook al fijn! Zet hem op rogge!!
Nu mag het weg. Die troep. Want het ziet er niet uit, natuurlijk. Het lijkt wel een vuilnisbelt!😄
Ook dat is weer .... work in progress.
Sesam ... dat was toch die grot waar ze hun schatten hadden verstopt? Tjokvol goud zat die grot van die rovers!! Kom, laten we hem openen.
🌟 'Sesam open u!!!!' 🌟
Ik moet eerlijk zeggen, er zitten aardig wat zweetdruppels achter dit goud. De hele winter is er hard voor gewerkt. Compostresten overal vandaan gehaald. Gevraagd om snoeiafval, om slootkantmaaisel, om blad en takken en grassnoeisel. Alle keukenresten zijn netjes bewaard en gecomposteerd. Iedere kruimel zit erin!
En daar is een klein beetje mest aan toegevoegd (wat niet per se hoeft). Nou, en als je dat allemaal netjes op lagen legt en op hopen bewaard, dan heb je dus in het voorjaar zomaar goud. Want dan heb je....
...... voeding voor je voedsel!
Ik voelde me de koning te rijk toen ik kruiwagen na kruiwagen van dat spul over het nieuwe maisbed uit kon spreiden. Man .... wat ziet het er nu allemaal weer mooi en gezond uit. Nu alleen nog maar wachten op de maisplanten.
Maar die staan nog steeds onder de trap. Nog geen enkel groen sprietje te zien!
En dat was het weer. De week is weer geopend. En Sesam ook.
👳✨
6 reacties:
Mooi, dat je zaaien loont, Clarien.
Schoon, je compost!
Lie(f)s.
Wat schrijf je toch leuke blogjes. Zo leuk om te lezen hoe je geniet van je tuin en van je goeie acties. En daar geniet ik weer van.😀
Einde vd week schijnt het warmer te worden, nou ja overdag nog wel nachtvorst.
Dag Clarien,
Sinds een paar maanden lees ik je blog, met veel plezier. zelf heb ik een piepklein moestuintje, waar ik af en toe jouw wijze raad probeer op te volgen. Waar ik eigenlijk steeds nieuwsgieriger naar word, zeker na zo'n blogje als vandaag, is de plattegrond van jullie erf. Waar is die paardenbak, waar staat de kas, en dat roggeveld? en dat maisveld? en waar had je nou die bloemenbak zo mooi gemaakt? Heb je misschien in het begin wel eens een plattegrond getekend of van google-earth gehaald? weet je dan nog hoe ik bij die aflevering van je vervolgverhaal kom? Als je het te druk hebt voor zoiets is ook niet erg hoor. Werk ze, en vooral hou er zo veel plezier in als je steeds uitstraalt in je blogjes, vriendelijke groet, Marian
Een plattegrond. Goed idee! :))
Ik heb die wel ooit gemaakt maar lang geleden. Marian, op een regendagje ga ik hem weer tekenen! ;-)
Ha, het wonder van Compost! Ik blijf dat ook ZO bijzonder vinden: keuken- en tuinafval op een hoopje - en dan een jaar, of twee jaar later: voeding voor de bodem waar het vandaan komt!
Een reactie posten