Niks yin yang.

Vorige week zag Paul een documentaire op Netflix, over voedsel, en sindsdien is hij om. Hij wil ineens ook alles su-per-ge-zond. Nou ja, nou aten wij altijd al behoorlijk 'puur' ... maar nu heb ik ineens he-le-maal de vrije hand gekregen!

Zo voelt het.

Ik kan nu helemaal los gaan met koken, en precies datgene maken waarvan ik denk dat het lekker, gezond en duurzaam is. En nóg meer eigen teelt. 

'Wil je nu dan wél bonen eten?' vroeg ik voor de zekerheid. Want bonen is superfood op en top, maar Paul wilde ze liever niet omdat hij er last van z'n maag van kreeg.

'Ja, dat is goed, maar geen grote borden vol. Kleine beetjes.'

Yesss!

Om te beginnen, ben ik weer gaan kiemen.

Ken je dat? Je gooit wat zaden of droge erwten in een bakje water, en na een dagje weken, doe je ze over in een vergiet, of in zo'n slim stapelbaar 'kiembakje' en spoelt ze drie keer per dag af met schoon water.

Dan gaan er kiemen groeien uit zo'n zaadje. En die kiemgroente is errugg lekker door allerlei gerechten, en ook nog goed voor je. En dat is dus ook weer een manier om in de winter aan je rauwkost te komen. Gewoon, laat je zaden ontkiemen!😊

In het verleden kocht ik die zaden, alfafa, en tuinkers enzo. Maar nu gebruik ik gewoon dat wat er is. We zien wel welke kiemen een succes zijn en welke niet. Ik ben deze week begonnen met tarwe, mais en groene erwten.

Na het weken spoel je de zaden goed schoon en doet ze over in een bak of vergiet waar je ze vervolgens zo'n drie keer per dag goed in spoelt. Na een dag of wat groeien er kiempjes uit. Als de kiempjes net zo groot zijn als het zaad, of iets groter, kun je ze eten.

Laat er geen lange kiemen aan groeien want dan worden ze bitter.


💒💒💒

Zo langzamerhand, richting winter, zijn we weer méér aangewezen op wat er allemaal in huis wil groeien. En dat is nog best veel. Daar kan je qua salades best de winter mee doorkomen!

Planten in huis verzorgen, dat is wel een dingetje. Ik zal je eerlijk zeggen dat ik zelf slecht zorg voor mijn kamerplanten. Ik heb er dan ook geen een meer. Alleen aloe vera's, omdat die onmisbaar zijn in onze huisapotheek. Maar gewone sierplanten, die gaan bij mij vaak dood wegens gebrek aan aandacht.

Maar nu ....... gaat dat veranderen!! 😊😊

Ik heb wat stekken gekregen en het is meteen erg gezellig op de vensterbanken. Mijn goede voornemen is om dit keer alles in leven te houden. Zodat we zelf ook weer stekken kunnen maken en weggeven.

Planten binnen, die moeten ook gewoon water en voedsel hebben.

Water, is simpel. Maar wat voor voeding geef je? Iets uit een plastic fles? Hoeft niet hoor. Je kunt die voeding heel makkelijk zelf maken. Neem een emmer regenwater en gooi er een paar handenvol groen in. Maakt niet zoveel uit wat. Kweekgras, brandnetels, kijk maar.

Laat dat drie tot vier dagen trekken (het moet géén stinkende gier worden!) en dan zeven door een doek. En dat water geef je aan je planten. De kracht van de buitenplanten voedt de binnenplanten!

Niet gezeefd. Kan ook.

Jaja .... ik hoor je denken .... waarom zou ik een tip aannemen van iemand die zelf haar planten laat doodgaan?

Haha, maar vanaf nu niet meer hoor!! Hoop ik.

Nog even snel naar de tuin? Héél even maar want het is waarschijnlijk saai om te zien. Maar oh wat geniet ik nog steeds van het werken buiten, de hele dag. De buitenranden in de paardenbak kregen vandaag allemaal een dikke laag compost. 

Gewoon, gejat gejut langs de slootranden. Het is gewoon maaisel.

Op dat maaisel komt karton, en daarop wéér maaisel, met wat mest. Zo hoop ik van de zandbak die de paardenbak is, van buiten naar binnen langzaam aan een vruchtbare tuin te maken.

En wat worden de dagen snel kort! Na het dieren voederen is het in één klap donker. We halen een doos hout en gaan snel naar binnen. Brit en ik.

Koken. Wat maken we vanavond eens? Nu alles 'mag'?

Er stond nog wat pompoenpuree van gisteren, en die heb ik gemengd met volle yoghurt en een handjevol nét geplukte muntblaadjes, fijngesnipperd. Verder niks, geen zout, geen kruiden. Niet nodig.

De zoete pompoen en de romige yoghurt combineren erg goed, met de frisse munt. Probeer maar!

Verder nog een hummus van gare tuinboontjes, knoflook, appelazijn, een halve ui, een schepje bouillonpasta, wat suikerbietstroop, en wat sesampasta. Op het laatste na, alles van Moeskers Moestuin!

Door de rijst ging ook een handvol tuinbonen en een gesnipperd blad Gundruk, en verder was er een geroerbakte mix van groenten.

Het is echt een uitdaging, om zo strikt mogelijk van onze eigen ingrediënten te koken.

Ik wilde er wat vaker wat van laten zien. Van dit soort probeersels. En hoop je dan te inspireren om zelf misschien ook méér van de seizoenen en méér lokaal te koken. Wat dan weer beter is voor de planeet!

Maar misschien doe je dat allang!😊

En het gaat niet alleen maar over tuin en voeding, bij ons. Welnee.

Ik zit met deze hoek. Van de kamer. Die je hieronder ziet. Het is een rommeltje. Niks yin yang. Dus die hele hoek gaat op de schop.

En dat krijg je ook te zien!😊