Kippen Klets.

on woensdag 24 april 2019





Over de kippen kan ik wel een boek schrijven. Het is een hele soap, elke dag is er wel iets aan de hand. GTST is er niks bij.

Zoals vorige week ..... werden er weer vier kuikens verlaten door hun moeder. Dat gaat dan zo: Op een goeie dag is moeder kip het zorgen voor de kuikens zát, en ze stapt op. Dag hoor, jullie redden je verder wel he?

PANIEK onder de kuikens natuurlijk. Piepen!! Lawaai!! Heen en weer rennen. Wat nu wat nu???

Die paniek duurt een dag of wat. Ze proberen soms nog onder de moeder te kruipen maar dat past niet meer. En langzaamaan went het. Krijgen ze er zelfs een beetje lol in.






En je ziet ze veranderen. Van bange schijterikjes worden het brutale snotapen. Ze halen kattekwaad uit, kruipen onder takken, pikken de beste zaadjes uit het eten, durven ineens over de hoogste randjes te lopen.

Ze durven ineens alles.



... alleen 's nachts, dan kruipen ze als vier bange wezeltjes tegen elkaar aan in het binnenhok. Ze zijn de enigsten in het binnenhok. Alle andere kippen slapen in de boom, of op de stokken. 

Maar overdag is het een echte gang geworden. En inmiddels weet ik dat broers en zussen tot ver in volwassenheid een troepje blijven. Die band is echt heel hecht.

Ondertussen zijn de stal-kipjes ook op stap gegaan. Ze komen uit de stal, heel trots, met vier spinternieuwe kuikens.






Ja en zo gaat het maar door. Mooi spul hoor.

Ook heel mooi zijn de seringen, die met het warme weer volop in bloei staan en heerlijk ruiken. De hele tuin geurt.






Eenmaal binnen in een vaas gaan ze helaas snel hangen. Maar dan moet je ze ook niet pal in de zon zetten natuurlijk!😔

Alles groeit snel. De pronkbonen in de bak komen als eerste  boven. Dus .... op zoek naar de bonenpalen, en alvast een plek maken!







Het mooie van een bonenbed maken, is dat je tuin dan reliëf krijgt. In plaats van een vlakte, is het nu ineens een gezellig vertrek!

Ik ben altijd lang aan het prutsen om ze recht te krijgen. Onzin natuurlijk. Maar het irriteert me als ze scheef staan. Je moet er wel de hele zomer tegenaan kijken.





En dan, vandaag, kwam ein-de-lijk de bestelling van Vreekens Zaden. Man man wat heb ik daar lang op gewacht. Die moesten allang de grond in!

Maar het is eigenlijk niet zo gek ... dat ze vandaag pas komen. Want anders was het misschien mis gegaan, met die droogte. En nu gaat het regenen. Dus nu mag het.

Soms word je tegen jezelf beschermd!😊

Het is bijna allemaal veevoer. Voederwortels, voederbieten, voerderrapen. Haha de hele tuin is bijna voor de koeien. Voor ons is maar een kwart ofzo. Maar we kunnen natuurlijk best een hapje mee eten, met de koeien!





De lucht dreigt ... de dieren zijn onrustig ....

De koeien mogen vanavond even terug naar de stal. In verband met het onweer. Ik hoop niet dat ze op de nieuwe kuikens trappen.

En verder, alles netjes achterlaten, voor het dikke pak regen dat er aankomt!💧💧💧






3 reacties:

Lies zei

Het mooie (ook met die kippen/kuikens) is dat jij een oogje in 't zeil houdt, Clarien.
Vandaag 'mangetout' buiten gezet.
Ook hier is 't 'nattig'...
Lie(f)s.

Willem zei

Om even terug te komen op de ruwheid van je handen; zoals bekend, ben ik opgegroeid op een boerderij en boerenhanden zijn, zeker in mijn kinderjaren, ook werkhanden. Dus ruw en hard. Veel boeren losten dat op door de handen in te smeren met uiervaseline. Iedere boer die koeien had, had ook een grote bus, vaak een liter of vijf, uiervaseline. Dat werd gebruikt om de spenen te beschermen, maar het werkte ook als een dubbeltje in een automaat als je schrale handen had. De lucht van het spul vind ik, maar dat is strikt persoonlijk, niet om over naar huis te schrijven. Ook smeerden we dat wel op wondjes, want we hadden in ieder geval de indruk dat het de wondgenezing ook bevorderde, maar je kreeg er wel zachte handen van. In de jaren '70, toen mijn kinderen geboren zijn, werd je gepusht om een of ander duur merk babyzalf te kopen. Toen ik dat spul rook was mijn eerste opmerking; Waar heb je die uiervaseline vandaan, want een stad is nou niet de plek waar je zo'n door-en-door agrarisch verwacht. Bleek het een dure variant te zijn van Zwitsal en bij een drogist te koop. Maar het was wel goed voor de babybilletjes. Toen ik wat landelijker ging wonen kwamen we er ook achter dat uiervaseline hetzelfde effect had maar een fractie kostte van de dure Zwitsalzalf.
Bij mij in de tuin bloeit de Blauwe Regen (Wisteria sinensis, met waarschijnlijk nog een extra naam erbij) en de geur ervan bezwangerd ook de hele omgeving. Gek genoeg bloeit de sering nog niet. Als ik naar de knoppen kijk kan dat wel half mei worden eer ze bloeit.
Jouw opmerking dat de palen voor het bonenbed recht en 'op maat' moeten staan, deed me denken aan mijn vader. Die was er ook door geobsedeerd dat alles 'kant en recht' moest zijn. Of het nou een afrastering was, een stalbezem, of een voer hooi, hij streefde er altijd naar om zo dicht mogelijk bij de theoretische vorm te komen. Zelfs het opvouwen van de krant van de vorige dag om in de oudpapierbak te doen, ging met zo'n precisie dat je heel goed op moest letten om te kunnen zien dat hij gelezen was. En je kunt me gerust geloven als ik zeg dat mijn vader de krant spelde.
In Zevenaar net een stevige regenbui gehad en de planten stonden te jodelen in de tuin. Maar de bui is al weer over. Ben benieuwd wat ons nog aan neerslag te wachten staat, want ik zag de waterstand in de singels al weer angstwekkend dalen. Vorig zomer stonden ze echt droog en naar verluidt zijn er in een woonwijk vrij veel huizen verzakt. Vooral als je aan de zuidkant van Zevenaar komt; daar is de kleilaag dunner dan aan de noordkant, waar ik woon.

Zem zei

Die kippenverhaaltjes vind ik zo heerlijk!
Wat je toch allemaal leert van hun "sociale structuren".
Ik krijg geen genoeg van je verhalen.
Hartelijke groeten van Zem.